Vergeet je werkgeheugen niet - Jeroen Vrolijk

De volledige reactie van Jeroen voor het hoofdartikel in SWK 228

Slagwerkkrant Plus 24-02-2022 13:44

In Slagwerkkrant 228 (maart-april 2022) publiceerden wij een uitgebreid achtergrondartikel over Drums studeren. Aanleiding was een column in zusterblad Musicmaker. Gitarist Wim den Herder kwam daarin met een prikkelend betoog. Kort samengevat: ‘Ons geheugen is nagenoeg onbeperkt. Ons werkgeheugen is echter juist zeer klein en daardoor snel overbelast. Voor een goed resultaat zou je dus in kleine, overzichtelijke stappen moeten studeren.’ Twaalf vooraanstaande drumleraren kwamen met een uitgebreide reactie, die we online volledig publiceren. Hieronder lees je de reactie van Jeroen Vrolijk. De column uit Musicmaker kun je bekijken als je onder DOWNLOAD klikt op het pdf-icoon.

Dit is een extra web-item naar aanleiding van een artikel in Slagwerkkrant 228, maart-april 2022. Vanaf vrijdag 25 februari in de winkel. Of je kunt deze editie nu al bestellen in onze webshop Muziekmagazines.nl. We sturen Slagwerkkrant op zonder verzendkosten.  


JEROEN VROLIJK
Drumt o.m. met eigen formatie New Morning, en geeft daarnaast les op eigen drumschool DrummersLab

 
‘Als je maar weet hoe je moet studeren en waarom je het doet’

Allereerst
Belangrijke quote in de column gaat over Yo-Yo Ma. 'Opvallend is dat beroemde artiesten zich focussen op kleine stukjes. Zo studeerde cellist Yo-Yo-Ma slechts twee maten per dag. Hij begreep hoe hij zijn hersens optimaal benutte.' Wat we missen is de context waarin deze uitspraak of quote is gedaan. De in de column aangehaalde topcellist Yo-Yo Ma deelt uitgebreid zijn gedachten over oefenen in verschillende online beschikbare interviews waaruit ik meer context heb proberen te halen.

Eerst praktisch. Als Yo-Yo Ma wordt uitgenodigd om met een orkest een optreden te verzorgen zal hij zich daarop moeten voorbereiden. Een cello suite van Bach (laten we maar een beroemde pakken) heeft gemiddeld zo’n 264 maten. Het hele concert heeft 6 suites 6x gemiddeld 264 maten=1.584 delen door 2 maten per dag=792 dagen (ruim 2 jaar…).

Yo-Yo Ma zal dus wel een andere bedoeling hebben gehad met zijn uitspraak. De meeste musici die ik ken zijn zogenaamde ‘eeuwige studenten’. Persoonlijk blijf ik studeren om beter te worden of gewoon omdat spelen mijn passie is.

De vraag die ik wil stellen is dus niet WAT of HOE LANG je moet studeren maar HOE en WAAROM. Ik moet oefenen om iets nieuws in te studeren voor een opdracht of optreden maar ik studeer ook om te mijn spel verbeteren: timing door te oefenen met de Gap click van Benny Greb. Ik ging langs bij Mark Eeftens en Wim de Vries voor mijn slagtechniek en te experimenteren met traditional grip vs. matched. Klank op het ridebekken door naar oude meesters in de jazzmuziek te luisteren. Ik raak geïnspireerd door naar drummers zoals ZEP en Jamie Peet te kijken tijdens Herfstfest.

Yo-Yo Ma klinkt hier wat filosofisch maar hopelijk komen zijn gedachten over studeren een beetje over in dit stukje:
“I’ve been thinking of these things (studeren) because I’ve always wondered, what is music for? What is it that actually becomes a passion? Is it the sound, is it the activity, is it what state of mind you get to. Where you are actually in the activity of teaching music, of playing music and joining with others into creating music? What part of the brain does it use? How does it affect your state of mind? How does it affect other things?”

Zijn voorstel, in de juiste context, zou zijn om bijvoorbeeld maar 2 maten per dag te studeren en je te richten op klank of intonatie, om in een staat van ‘Flow’ te komen. Je spel wordt in zo’n geval een verlengstuk van jezelf, zonder dat je er nog over na hoeft te denken. Niet omdat je werkgeheugen niet meer aankan. Herhaling waarover wordt gesproken door Wim den Herder wordt in de context van spiergeheugen bedoeld. Moeilijke muzikale passages worden in het lange termijngeheugen opgeslagen maar niet omdat het werkgeheugen het niet aan kan, het is een proces. In drummerstaal betekent dit dat je bijvoorbeeld zonder schijnbaar enige moeite snelle licks kunt spelen ‘in time’ in een muzikale situatie wanneer je maar wilt.

Over gedachten, niet het werkgeheugen, tijdens het spelen zegt Yo-Yo Ma verderop in het interview:
“Whenever I catch myself playing something that sounds mechanical but dead, it’s because either I’m not paying attention or it’s something difficult that I haven’t solved. Sort of like a physicality issue, you know, sudden tension, so I freeze up.”                                                                                               Bron: stringmagazine.com 17-sept. 2015

Dit bewijst de stelling ‘thought is the enemy of Flow’!

 

Nu dan de vragen voor het artikel

1. Wat vind je van de uitspraak, en denk je dat het van toepassing is op drums studeren?
Zie bovenstaand antwoord, haha

2. Heb je voorbeelden hiervan?
Ik moest invallen voor topdrummer Arie den Boer en moest in 3 weken de musical ‘Joe’ instuderen waar Arie de hele repetitieperiode voor had gehad. Ik kreeg 1 remplaçanten repetitie. Hij speelde deze muziek absoluut virtuoos waardoor ik de lat voor mijzelf onnoemelijk hoog legde. Ik studeerde mij suf op de partij van Arie maar luisterde niet naar de context waarin deze noten gespeeld werd. Ik zat maar noten te tellen in 11/8 terwijl er een duidelijke cadans in die muziek zat waarbij je moest luisteren naar het geheel, het orkest. (dat toen nog met 25 man in de orkestbak van Carré zat!)

3. Als je werkgeheugen inderdaad beperkt is, hoe kun je dat dan het best counteren in een uitdagende situatie (b.v. korte tijd om een lang programma met veel partijen in te studeren)
Focus, concentratie en een lege agenda zou mijn antwoord zijn. Probeer het geheel te overzien, wat is belangrijk? Hoe studeer je en waarom?

4. Hoe weet je eigenlijk wanneer je werkgeheugen overbelast is?
We zijn zo afgeleid door de enorme stroom aan informatie die op ons afkomt in deze tijd. Dat gestaar op je foontje, social media. Ik las eens in een interview in de SWK met Will Kennedy een mooie uitspraak. Afleiding in de vorm van ‘het leven’, werk, vrouwen…

5. Is het hele verhaal niet gewoon een excuus om snel tevreden te zijn over je studie-effort: dus om niet te veel te hoeven studeren?
Ik meen dat we meer moeten leren over hoe een mens informatie verwerkt. Hoe een uitvoerend musicus naar zichzelf kijkt, amateur of pro, maakt niet uit. Ben je in staat om te reflecteren? Ik ken drummers die kunnen 2 klappen geven op een drumstel en zijn daar tevreden mee, das prima toch? Ik kreeg ooit een mailtje van een volwassen man voor ‘wat lesjes’ want hij liep vast. Wat hij eigenlijk wilde was een ‘short cut’ of een (tover)formule. Hij begreep dat hij nog niet klaar was maar hij begreep niet dat je daar eigenlijk iedere willekeurige drumoefening voor kunt gebruiken als je maar weet hoe je moet studeren en belangrijker nog waarom je het doet. Je hebt niet eens een drumstel nodig om te studeren gewoon door erover na te denken!

 

 

Check de volledige reacties van de andere 11 drumdocenten

Vergeet je werkgeheugen niet - Davy Deckmijn

Vergeet je werkgeheugen niet - Dennis Boxem

Vergeet je werkgeheugen niet - Eddie Claessens

Vergeet je werkgeheugen niet - Hans Eijkenaar

Vergeet je werkgeheugen niet - Joost Patocka

Vergeet je werkgeheugen niet - Lucas van Merwijk

Vergeet je werkgeheugen niet - Mark Eeftens

Vergeet je werkgeheugen niet - Mira Burgers

Vergeet je werkgeheugen niet - Olaf Fase

Vergeet je werkgeheugen niet - Richard Moelker

Vergeet je werkgeheugen niet - Yoran Vroom

 

 

 Illustratie Lucie Milo

Lees het volledige artikel in Slagwerkkrant 228 (maart-april 2022)
Vanaf 25 februari 2022 in de winkel
Of bestel ’m bij ons via Muziekmagazines.nl

zoeken
zoeken