Oscar Kraal in Lockdown - extra bij hoofdartikel SWK 219

Deze crisis maakt duidelijk hoe onze politici over cultuur denken

Lockdown 13-08-2020 11:08

Het ongecensureerde, zeer persoonlijke verhaal van Oscar. Voor het hoofdartikel 'Drummers in Lockdown' in Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) lieten we 39 nationale en internationale slagwerkers vertellen over hun (muziek)leven van de afgelopen maanden: Hoe doorstaan zij deze gigloze tijd? Hoe houden zij hun techniek op peil? Hoe houden zij contact met mede-muzikanten en publiek? Zijn online lessen en livestreams een uitkomst? Hoe zien zij de nabije toekomst, en tot welke diepere inzichten zijn ze gekomen… We kregen 39 uitgebreide en opvallend openhartige epistels met antwoorden. Dat konden we lang niet altijd allemaal kwijt in de 20 pagina’s (!) die we voor dit artikel uittrokken. Daarom lees je hier op Slagwerkkrant.nl Oscars onversneden reactie op onze vragenlijst.

 

Hier op Slagwerkkrant.nl lees je de volledige verhalen die de drummers voor ons schreven en zie je de video's en foto's die zij in hun reacties mee stuurden. 
Je vindt deze artikelen in een speciale sectie op de website, onder de knop LOCKDOWN. 

 Oscar Kraal tijdens Hybrid Drums Experience 2020


Heb je online iets gedaan aan optreden/samenspelen/presentatie/zelfpromotie?
Nauwelijks. Ik voel het zelf niet als iets om me mee bezig te houden. En het maakte me eigenlijk alleen maar verdrietig, die video kaders waarin iedereen zijn eigen partij afzonderlijk heeft opgenomen om er daarna een edit van te laten maken die de schijn van live spelen wekt. Omdat ik me er alleen maar nog meer door realiseer hoe kwetsbaar ons vak is in een crisis als deze. First out, last in. 
Dave Grohl omschreef het denk ik het beste in een artikel dat hij schreef voor The Atlantic: “Live music has been reduced to doorbell security camera footage” Dat dekt voor mij helaas wel de lading. Dus voor live spelen voel ik het niet zo, maar voor muziek educatie ligt dat weer anders. Daar zie ik heel veel mogelijkheden.

Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) 
 

Heb je de lockdown aangegrepen om meer of anders te studeren?
In het begin van de Lockdown kon ik me er maar moeilijk toe zetten, om veel achter mijn elektronische kit, die ik inmiddels voor online lesdoeleinden in de woonkamer had opgesteld, te kruipen. Het geeft nu eenmaal minder plezier dan een akoestische kit en ik moest eerst het besef tot me door laten dringen dat dit wel eens heel lang zou kunnen gaan duren. Dat was wel demotiverend.
Maar ik ben een enorme geluksvogel, want Ilse Hofma (drummer bij o.a. Wulf) en ik hebben sinds vorig jaar een relatie. Ook al verschillen we in leeftijd, onze individuele aanvliegroutes naar een professionele carrière hebben veel raakvlakken, waaronder een verleden als tamboer. Ilse zelfs op hoog niveau bij Advendo Sneek. En ze is net als ik ook drumdocent in hart en nieren. Dus toen een vriend van mij (Ed de Groot, oud collega docent bij Drumschool Cleuver) mij mailde over een boek van Charley Wilcoxon, bekend van zijn “The All American Drummer - 150 Rudimental Solos”, begonnen wij aan een zoektocht en wedloop die ons tot in de eerste weken van de lockdown lekker bezig heeft gehouden. 

In dat boek, “Modern Rudimental Swing Solos for the Advanced Drummer” staan marsen van meestal 12 regels, met welluidende namen als The Tiger en Paradiddle Johnnie; die laatste is een ode. 
Ik citeer de mail van Ed: “Volgens de legende was Paradiddle Johnnie een uitzonderlijk getalenteerde drummer die met zijn vingervlugheid heel wat vrouwen het hoofd op hol bracht en dientengevolge in menig bargevecht verzeild raakte. De partituur is van de hand van tijdgenoot en bewonderaar Charley Wilcoxon en is in voornoemd boek opgenomen. Dit boek is helaas niet meer zo makkelijk verkrijgbaar.”
Dat had natuurlijk direct onze aandacht. We waren toen in LA voor de NAMM en we begonnen op de hotelkamer al een beetje te klooien op een pad, maar het was te druk om Paradiddle Johnnie helemaal uit te spelen, daar gaat echt even wat tijd inzitten. Dus toen de lockdown werd ingesteld en we verder niet zoveel te doen hadden begonnen we aan een wedstrijd wie hem het eerst op tempo 115 kon spelen. Heerlijk om als koppel zo de strijd aan te gaan. 

Al snel kwam ik erachter dat Ilse de getripleerde roffel van 7 over de afstand van 1/8 noot en met links gestart, veel soepeler, opener maar vooral ook veel sneller kon spelen dan ik. 
Dat was natuurlijk niet de bedoeling, dus ik ging vol aan de bak. Uiteindelijk hebben we in de derde week van de lockdown een deadline gezet: aanstaande vrijdag om 18:00 sturen we elkaar een filmpje dat we hem op tempo 115 spelen. Dat resulteerde in een gelijk spel. Na Paradiddle Johnnie kwam The Tiger, ook geen gemakkelijke oefening en inmiddels zijn we voorzichtig begonnen aan “Mel Bay’s 12 Etudes for Snaredrum by Chuck Kerrigan”, maar door de sleur van de crisis en geen optredens hebben, merk ik wel een beetje een verslapping.

 

Heb je online les gegeven, of misschien zelfs genomen?
De Popafdeling van het Conservatorium van Amsterdam, waar ik dit jaar alweer aan de 17e lichting les heb mogen geven, heeft in de week na de persconferentie van 12 maart de gehele structuur verplaatst naar een online les omgeving. Alles, dus de lessen, tentamens, toelatingen en eindexamens, heeft via Zoom video conference sessies doorgang kunnen vinden. Dat was enorm wennen omdat ik de drum studenten zowel in groepsverband als individueel vanuit een lokaal met 6 drumkits begeleid, met normaal gesproken heel veel samenspel. Dat viel als eerste weg dus ik moest op zoek naar een ander format en dat was in het begin lastig. Vooral voor de studenten, vanwege andere opdrachten en meer deadlines. We hebben de nadruk op productie en compositie gelegd en dat heeft tot een onwaarschijnlijk goed resultaat geleid. Ik heb op de afsluitende band avonden van de 1e en 2e jaars alleen maar knetter goede songs en producties gehoord. Ik ben echt super trots op wat alle studenten ondanks de chaos hebben neergezet, dat is echt uitzonderlijk.
Het feitelijke lesgeven via de laptop is wel echt heel anders. Een heel ander soort energie ook. Normaal krijg je in het lokaal heel veel terug van de studenten, maar nu zit je het alleen maar energie in een scherm te proppen. Dat heeft me wel op ideeën gebracht.  


 

Heeft de lockdown ook positieve effecten op de creativiteit? 
Educatie is altijd de helft van mijn carrière geweest sinds ik op mijn 18e begon met lesgeven en live spelen. Vroeg in de lockdown werd ik gebeld door een oud leerling van me bij Cleuver. Hij wilde een nieuwe elektro kit kopen en vroeg om wat tips. Zo raakten we in gesprek over het aanbod van online muzieklessen en hoe eenzijdig dat eigenlijk was. En hoeveel beter en interactiever dat zou kunnen. Hij is zelf mede-eigenaar van een bedrijf dat al meerdere initiatieven succesvol in de markt heeft gezet dus we besloten de krachten te bundelen om een online Music Institute te ontwikkelen. Door Corona ingegeven zijn we veel creatiever over muziek educatie gaan denken. Dus niet eenzijdig filmpjes opnemen en die de wereld insturen.
Corral Music Institute, kortweg CMI, is momenteel nog in ontwikkeling, maar over een week of wat is er een prototype van het platform klaar en kunnen we gaan testen, spannend!
Wat ik er nu over kwijt kan is dat het echt een nieuwe vorm van online muzieklessen biedt, in jouw eigen virtuele studio complex waar je altijd terecht kunt en waar ik of andere docenten dan op gezette tijden langskomen voor les en feedback. Hou dus bij interesse mijn online kanalen in de gaten de komende tijd. 

Hoe houd je tijdens lockdown het hoofd boven water?
Naast mijn inkomen via het Conservatorium heb ik me altijd voor mijn optredens laten verlonen en ben ik dus nooit ZZP-er geworden. Ik heb nu recht op een WW uitkering ter aanvulling. 
Voor het eerst in 32 jaar moet ik mijn handje op houden. Het zorgt er gelukkig voor dat ik niet in de problemen kom, maar over heel 2020 is er wel sprake van ruim 60% verlies van inkomsten. Dat is pittig, maar het zij zo. En ik klaag niet, want ik zie collega’s die er een stuk slechter voor staan en het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden. Collega’s ook waar je dat misschien niet van zou verwachten. Zo snel kan het gaan als je inkomen compleet wegvalt en je niet voor steun in aanmerking komt.

- adviezen aan Minister van Cultuur?  
Als ik de Minister van Cultuur te spreken kon krijgen zou ik dit willen meegeven:
Deze crisis maakt maar weer eens duidelijk zichtbaar hoe er in dit bekrompen kikkerlandje over cultuur wordt gedacht door beleidsmakers en politici.
Kijk naar Duitsland: 50 miljard aan staatsteun tbv cultuur, Groot-Brittannië: 1,75 miljard aan steun tbv cultuur. Nederland: 300 miljoen steun aan reeds gesubsidieerde cultuur instanties. 
Zoals bv Oerolfestival. Ok, dus je steunt Oerolfestival, maar als er verder niets gebeurt staan daar volgend jaar een paar overspannen muzikanten in het gras of zand, zonder podium, zonder geluidsinstallatie en zonder belichting, want tegen die tijd zijn de toeleveranciers van podia, pro-audio/licht en andere stagecrew ook wel omgevallen of iets anders gaan doen, zo valt in ieder geval te vrezen. Uit niets blijkt dat er vanuit de overheid een visie is om dit probleem voor de langere termijn goed aan te pakken. 
Terwijl de cultuur sector een zeer behoorlijk deel uitmaakt van onze economie. Bij de derde persconferentie werd duidelijk dat Rutte gewoon echt niet over “ons” had nagedacht. Je zag dat de vraag erover hem overviel en hij stamelde nog wat, maar er was gewoon geen plan. Niet aan gedacht, niet over gehad, gewoon helemaal vergeten! 
Want ja, de leden van het kabinet moesten ook Pasen vieren, dus ja, er was een reces, en ja, ze hebben ook zoveel aan hun hoofd. Dat laatste snap ik. Maar dit was pijnlijk treffend voor hoe kabinet Rutte met cultuur om wenst te gaan. Jaren geleden overigens al ingezet door Halbe Zijlstra en zijn nog altijd voelbare kaalslag.
Terwijl muziek voor iedereen een essentieel onderdeel van de emotionele beleving is. Bij verdriet, bij liefde en geluk, bij het huwelijk, bij geboorte, bij het afscheid, tijdens zware periodes, bij alle denkbare feestelijkheden, in films en series, in reclames, op radio en tv, in de horeca. Elke dag, de hele dag door. 
Dat geeft toch weer extra te denken over waar onze sector de laatste decennia, maar in deze crisis in het bijzonder, in terecht is gekomen en hoe slecht de individuele uitvoerenden eigenlijk behandeld, beschermd en gecompenseerd worden. Om over treffende maatregelen in deze crisis nog maar te zwijgen. 

Als je als ZZP-er je bedrijf op je woonadres hebt ingeschreven, kom je gewoon niet in aanmerking voor de TOZO. Op de 2e ronde TOG is een partnertoets van toepassing. Dus vallen honderden, ik denk wel duizenden professionele muzikanten, vaak verantwoordelijk voor het hoofdinkomen binnen het gezin, buiten de boot en mogen ze het nu volledig van het Zelden toereikende inkomen van hun partner doen. Dat is bijna inhumaan.
En dan Wiebes, die met zijn arrogante en wereldvreemde voorkomen even komt verkondigen dat ZZP-ers toch echt zelf voor dit ondernemersrisico hebben gekozen. Onjuist! Die zijn er allemaal in geduwd. Dat is gewoon een trap na. Onverteerbaar! Mensen zakken door het ijs vanwege een technicality. 

Onverteerbaar ook als je je bedenkt dat, als er dan weer een paar boeren, bouwers of kermisklanten het Malieveld kapot komen rijden met hun trekker, vrijwel iedereen in zijn handjes staat te klappen. De lobby mag aanschuiven bij “Op1” en daar op nationale tv met een grote bek het punt maken en hoppa: het asociale gedrag (snelwegen en kruispunten blokkeren, het Malieveld aan gort rijden, de toegang tot gebouwen verhinderen etc.) wordt nog beloond ook, met een specifieke aanpassing van de regelingen. De boeren, de bouw, de kermisklanten, er wordt naar geluisterd en er wordt iets geregeld, maar voor cultuur ligt er nog steeds geen echt werkend plan om deze crisis door te komen.

Muzikanten hebben geen lobby en ze zullen ook nooit andere overlast willen veroorzaken dan geluidshinder door dampende grooves en brullende amps. Die gaan zich niet verenigen en door een woordvoerder bij talkshows laten vertegenwoordigen.
KLM, NS en booking.com hebben tot nu toe de meeste steun gekregen, bij elkaar meer dan € 300.000.000. Dat zijn slechts drie bedrijven. € 31.885.515 steun alleen al voor Holland Casino, om het loon van de werknemers tot 90% te kunnen uitkeren, zodat de Casino’s niet omvallen. Maar er zijn meer dan 800 festivals gecanceld deze zomer, waar tienduizenden artiesten, musici en crew, promotors en boekers aan zouden hebben meegewerkt. Waarom moeten die dan nu wel in de kou staan? 
Dus wees eens empathisch en kom nu eens met een duurzaam plan, want dat zijn we als sector meer dan waard.

Hoe zie je de nabije toekomst?
- alweer live aan het spelen? 
Zonder vaccin zie ik de nabije toekomst voor mezelf somber in. Met Milow crossen we in een tourbus door Europa. Hoe ga je 1,5m afstand houden met twaalf man in een bus, of als er iemand 60cm boven je in een bunkbed slaapt? En als er dan weer onder strenge omstandigheden gespeeld kan worden, is dat dan haalbaar of nog rendabel?
- gigs, projecten voor na deze zomer in de agenda?  
Ik heb nu 1 optreden staan, op 27 augustus met Van Dik Hout, de rest is voor zowel Milow als Van Dik Hout ofwel gecanceld, of naar volgend jaar verplaatst.
- wordt muziekpraktijk na corona blijvend anders? 
Dat is heel goed mogelijk. Ik vrees echt dat we er nog lang de gevolgen van zullen merken. En er zullen nog veel gerelateerde bedrijven om gaan vallen.
- ooit overwogen helemaal te stoppen met muziek?
Dat nooit, alhoewel ik dus voor de nabije toekomst een verschuiving naar meer lesgeven en minder spelen voor me zie.

Heb je tijdens de Lockdown iets geleerd over jezelf als drummer/muzikant/persoon?
Wat ik vooral van mezelf heb geleerd is dat het vuur nog steeds flink brand. In het begin, toen alles net gecanceld werd dacht ik, ach, is ook wel eens lekker zo’n rustige zomer. Maar nu het zover is heb ik echt geen idee hoe ik deze zomer moet invullen nu het ritme van de optredens is weggevallen. Het maakt me verdrietig, chagrijnig en onrustig dat ik niet speel, maar dat zie ik als een goed teken. Het geeft aan dat ik er na 32 jaar nog steeds geen genoeg van kan krijgen. 

 

Lees het volledige Hoofdartikel met 39 persoonlijke verhalen in 
Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) 
Vanaf 14 augustus 2020 in de winkel, of bestel 'm bij ons via Muziekmagazines.nl

zoeken
zoeken