Johan Boere in Lockdown - extra bij hoofdartikel SWK 219

Met Slagerij Van Kampen hebben we onze pijlen gericht op januari

Lockdown 13-08-2020 13:08

Het volledige verhaal van Johan Boere. Voor het hoofdartikel “Drummers in Lockdown” in Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) lieten we 39 nationale en internationale slagwerkers vertellen over hun (muziek)leven van de afgelopen maanden: Hoe doorstaan zij deze gigloze tijd? Hoe houden zij hun techniek op peil? Hoe houden zij contact met medemuzikanten en publiek? Zijn online lessen en livestreams een uitkomst? Hoe zien zij de nabije toekomst, en tot welke diepere inzichten zijn ze gekomen… We kregen 39 uitgebreide en opvallend openhartige epistels met antwoorden. Dat konden we lang niet altijd allemaal kwijt in de 20 pagina’s (!) die we voor dit artikel uittrokken. Daarom lees je hier op Slagwerkkrant.nl de complete reactie van Johan; hij schreef aan de hand van onze vragenlijst een lekker doorlopend verhaal.

 

Toen op die bewuste dag (ik meen een zondag) aangekondigd werd dat alle horeca om 18.00 zou moeten sluiten wist ik direct dat het mis was. Een persconferentie zou nog volgen maar ik had toen meteen als zoiets van: "Nou zijn we aan de beurt..." Ik heb in mijn inmiddels 30-jarige carrière gelukkig nooit problemen gehad om m’n hoofd boven water te houden, en ik heb nog nooit een baas of een uitkering gehad, maar toen werd ik toch lichtelijk nerveus... Binnen 3 dagen na deze bewuste aankondiging kon ik direct 60 optredens uit m’n speelagenda halen voor de eerste 3 maanden die zouden volgen.

En die tendens heeft zich nog lang voortgezet. Als snel werd duidelijk dat we voorlopig, en misschien wel het hele jaar, niet meer het podium op zouden gaan. Theaters dicht, cafés dicht, alle evenementen geannuleerd enz enz... Dan sta je ineens heel raar te kijken. Ik had nooit verwacht dat je om zo'n reden in 1 klap je baan (of een groot deel ervan) kwijt zou kunnen raken... Ik vreesde ook meteen voor mijn lespraktijk! Durven mensen nu nog wel te komen? Mogen ze überhaupt nog wel de straat op voor zoiets 'onbelangrijks' als het uitoefenen van hobby’s en sport?

 

Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) 

 

Er moest snel gehandeld worden! Online drumles... Ik had er wel al eens aan gedacht om dit aan te bieden maar het was er nog niet van gekomen om dit idee ook daadwerkelijk op te pakken. De noodzaak was er ook nog nooit geweest... Het leek me ook wel een tikkie behelpen, drumles op afstand. Je mist toch een hoop interactie, lichaamstaal en zicht op de houding van een leerling achter het drumstel, om nog maar te zwijgen over de geluidskwaliteit die over en weer gestuurd zou worden. Ik heb me snel verdiept in het aanbieden van zo goed mogelijk beeld en geluid want alleen maar Zoom of Skype aanzetten en via de microfoon van je laptop naar elkaar luisteren vond ik kwalitatief verre van voldoende. Ik heb gezorgd dat m’n drumstel met meerdere microfoons uitversterkt werd en dat ik drie camerabeelden in 1 scherm aan kon bieden zodat een leerling van alle kanten kon zien wat ik aan het doen was. Dat probleem was redelijk snel voor elkaar, al ben ik de hele periode verder wel bezig geweest om alles te finetunen. Ik heb op een gegeven moment zelfs een programma ontdekt waarmee het mogelijk is om met slechts een paar milliseconden vertraging (mits aan beide kanten de internetsnelheid goed is) realtime samen te drummen!! Het probleem is natuurlijk dat er normaal gesproken minstens een halve seconde vertraging op de lijn zit, dus met Zoom of Skype tegelijkertijd samen spelen is geen optie. En juist op de manier waarop ik les geef is meespelen met de leerling een heel belangrijk onderdeel. Uiteindelijk had ik het dus zelfs voor elkaar, zonder al te technisch te worden, dat meespelen met muziek, click en samenspelen ook mogelijk was. Ik ben inmiddels zo tevreden over deze manier van lesgeven dat ik ook na de lockdown deze mogelijkheid blijf aanbieden. Ik heb er melding van gemaakt op m’n website en het gebeurt nog regelmatig dat als leerling even knel zitten met de lestijd ik hen online drumles geef. Mijn absolute voorkeur heeft nog steeds wel het live, 1 op 1 lesgeven maar het kan inmiddels online nu ook zeker op een verantwoorde manier. Dit aspect van het geven van drumles zou ik zonder deze coranaperiode voorlopig nog niet ontwikkeld hebben, denk ik.

Een ander project waar ik me in ben gaan verdiepen is het thuis goed op kunnen nemen van drumtracks. Dat is iets wat ik ook al honderd jaar van plan was maar wat er door tijdgebrek nog nooit van was gekomen. Nu met al die vrije weekenden had ik ineens ruimte om me hierop te richten en ik moet zeggen dat ik inmiddels al heel blij ben met m’n geluid. Ik ben er nog niet maar het moment dat ik er klaar voor ben komt steeds dichterbij. 
Ook het vernieuwen, updaten en hier en daar aanpassen van m’n lesmethode is iets waar ik me ineens door de vrij gekomen tijd heel veel meer mee ben gaan bezighouden. 

 

Al met al heeft deze coronacrisis me dus wel wat nieuwe mogelijkheden geboden maar het live muziek maken voor publiek is natuurlijk wel een groot gemis! Voor Slagerij van Kampen werd al snel duidelijk dat de start van het nieuwe theaterseizoen met een nieuw programma uitgesteld zou gaan worden. We hebben nu onze pijlen gericht op januari in de hoop dat alles er dan wat beter uitziet maar persoonlijk denk ik dat mensen dan ook nog niet het theater in durven. Ik denk dat het theaterpubliek pas weer massaal naar de theaters durft te komen als er een medicijn en een vaccin is. Eerder ga je toch geen risico nemen? En een hele kleine zaalbezetting vanwege de 1,5meter-maatregel is voor een hoop theateracts, waaronder Van Kampen simpelweg geen winstgevende situatie. Ik ben heel benieuwd wanneer dit wel weer het geval zal gaan zijn. Ook een hoop andere bands waar ik regelmatig bij inval moeten het hebben van feesten en evenementen met een grote publieke aanwezigheid. Voor die bands is op dit moment dus ook nog geen werk. Ik heb gelukkig al wel weer een paar keer gespeeld met een akoestisch trio wat makkelijk in te zetten is op kleinere locaties voor een kleiner publiek. Van die band had ik wel verwacht dat het snel weer wat werk zouden krijgen, ook omdat het zich gedurende de hele lockdown heel intensief heeft laten zien en horen middels online sessies. 

 

Ik ben heel benieuwd wat de nabije toekomst gaat brengen. Voor op de lange termijn zie ik het uiteindelijk wel weer goed komen. Het virus zal uiteindelijk wel 'verslagen' worden en de behoefte aan entertainment blijft natuurlijk echt wel bestaan dus alles bloeit straks wel weer op. Maar dit jaar en begin volgend jaar verwacht ik er niet heel veel meer van. Eerst maar eens afwachten of er een tweede golf komt en als we die achter de rug hebben (en als blijkt dat deze meevalt) zal het volgende speelseizoen alles wel weer een beetje op gang komen denk ik. Gelukkig red ik het met alleen m’n drumlessen ook en ik ben heel blij dat ik hier altijd veel tijd en energie in heb gestoken want dat is nu mijn redding. Ik kan gek genoeg zelfs wel genieten van de noodgedwongen vrije tijd. Ik ben niet iemand die eens even een hele periode al zijn weekenden blokkeert om eindelijk eens toe te komen aan de dingen die al een hele tijd op z’n verlanglijstje staan, maar als het dan voor mij besloten wordt en als dan alles nu toch op z’n gat ligt maken we van de nood maar meteen een deugd! En daar kan ik dus ook wel van genieten!! Maar een paar optredentjes in de nabije toekomst zou wel heel welkom zijn! Al is het maar om de burger weer een beetje moed te geven! De speelagenda is op dit moment angstig leeg en dat is in 30 jaar tijd nog nooit voorgekomen...

 

Lees het volledige Hoofdartikel met 39 persoonlijke verhalen in 
Slagwerkkrant 219 (september-oktober 2020) 
Vanaf 14 augustus 2020 in de winkel, of bestel 'm bij ons via Muziekmagazines.nl

zoeken
zoeken