Momenteel, december 2024, tourt Juan van Emmerloot met de Amerikaanse gitarist Stef Burns door Italië voor de Roots & Wings 10th Anniversary Tour: 14 optredens, van Milaan naar Bolzano, van Rome naar Genua. Juan houdt voor Slagwerkkrant een blog bij, vanaf het zorgvuldig inpakken tot en met het einde van de tour.
foto boven door Roberto Fantinuoli
Op zondag 8 december jl. vertrok ik per vliegtuig naar Milaan, en sindsdien zijn we druk bezig met van alles rondom onze tour. De kilometerteller van de bus draait op volle toeren, en we rijden via het netwerk van de Italiaanse autostrada’s. Op deze manier komen we op allerlei plekken terecht om te spelen.
We zijn nu elf dagen onderweg en hebben ondertussen zeven shows achter de rug. Ondanks dat alles voorspoedig verloopt, merk je toch dat de vermoeidheid een beetje toeslaat. Tijdens het ontbijt merk je dat sommige leden wat in zichzelf gekeerd zijn, en in de bus is het af en toe opmerkelijk stil. Mijn drumtech heeft al een paar dagen slecht (en kort) geslapen, en onze nieuwe gitaartech is flink verkouden geraakt. Ai, ai, ai… Dat is nooit een goed teken als er iemand aan boord verkouden raakt, want dat kan natuurlijk overslaan op iedereen in de bus. Ik neem altijd mijn voedingssupplementen mee (Ortica C1000 Plus) om wat extra weerstand op te bouwen. En ondanks dat ik van goede koffie houd (ik ben een lange tijd koffieverslaafde geweest, geloof me!) en graag een lekker wijntje drink, let ik erop dat ik het doseer en met mate neem. Want ja, ik wil natuurlijk mijn immuunsysteem niet verzwakken!
Tja, ieder zijn werk zal ik maar zeggen, maar door het hijgen en puffen van de crewleden tijdens het inladen krijg ik de neiging om een handje mee te helpen… Toch maar beter van niet, want we hebben nu nog vijf shows achter elkaar te gaan.
Stef geeft aan een beetje huiverig te zijn; hij wil natuurlijk niet aangestoken worden en zijn stem verliezen, net nu de shows allemaal zo lekker gaan. Paola is natuurlijk onze kanjer… Die hoor je alleen klagen wanneer haar kamer te koud is of wanneer de douche ineens geen warm water meer geeft!
Zelf merk ik dat ik elke ochtend toch even mijn handen en armen weer moet masseren. Ik moet er echt voor zorgen dat mijn spieren niet ‘vastslaan’ en soepel blijven. Oh ja, en heel stom: bij het inpakken voor de reis had ik door een uitgeprinte versie van mijn ticket een sneetje opgelopen in de wijsvinger van mijn rechterhand. En dat juist op de plek waar de stick zich langs beweegt. Stiekem is dat superirritant en ook nog pijnlijk. Ik behandel het met wondzalf en pleisters die ik altijd bij me heb.
En Alberto? Die stoomt onvermoeibaar door. Ongelooflijk hoe hij elke tour weer alle kilometers achter elkaar voor zijn rekening neemt. We rijden momenteel van Bari naar Rome, en daar doen we ongeveer 5,5 uur over.
P.S. De show die we gisteren deden… wow, het mag gezegd worden: ondanks de vermoeidheid die we backstage bespeuren, stonden we toch weer enorm te rocken. De tent ging helemaal uit zijn dak, en het publiek deed zich tegoed aan onze merchstand!
Klik hier voor het laatste deel van deze blogserie: Blog 11!