De Juan Blog deel 9 - Kriskras door Italië

Juan van Emmerloot tourt door Italië met de Stef Burns League

Artist news 20-12-2024 09:12

Ik kwam op YouTube een titel tegen: The Untold Stories Of Your Favorite Musicians | Hired Gun | Full Music Documentary. Echt een aanrader!

Deze blog start ik met deze verwijzing omdat het mooie verhalen bevat die je als publiek nooit echt ziet of meemaakt. Je moet daarvoor écht actief in de muziekbusiness zijn om erachter te komen hoe het werkt.

Ik kreeg ooit in 1998, tijdens een lange tour door Europa, te horen van een beroemde Amerikaanse gitaarheld dat ik behalve een “awesome drummer” tevens “a great hang” was… Dat stond toen nergens in een woordenboek, maar uit de context kon ik wel opmaken dat het iets positiefs was. En het klinkt natuurlijk erg logisch: je zorgt allereerst dat je het vakwerk verstaat, de ambacht op professioneel niveau beheerst, je openstaat voor suggesties, duidelijk communiceert, bereikbaar bent, altijd voorbereid en flexibel bent, je huiswerk doet, zorgt dat je apparatuur op orde is, op tijd bent, en vooral een goede buddy onderweg bent! Maar ja, er is niet echt een handleiding voor, en je moet er ook echt veel leertijd in steken en ervaring in opdoen. Dat vereist ook nog eens dat je er een hoop voor moet laten.

Tijdens de clinic op het HerfstFest drumfestival in 2023 ging mijn clinic hier toevallig ook over: ik had mijn performance opgedeeld in vijf onderwerpen waarbij ik tekst en uitleg gaf, waarna ik elk onderwerp ook op drums demonstreerde. Ik merkte dat de onderwerpen goed aansloegen bij het publiek. (Dat programma houd ik er dus lekker in de komende tijd.)

Zowel bij Stef Burns League als bij Snowy White & The White Flames ben ik begonnen als een “hired gun”, waarna ik na een jaartje of drie vast bandlid werd. Hoe dat in zijn werk ging… dat vertel ik je nog wel in een clinic, podcast of interview. ;-)

Bij SBL zijn we met de jaren vergroeid tot een kleine on-the-road-family; we dragen zorg voor elkaar en geven tegelijkertijd alle ruimte aan iedereen. De crew is daar ook altijd een onderdeel van. We slapen in hetzelfde hotel, eten altijd gezamenlijk en reizen rond in één tourbus.

Voor mij als enige niet-Italiaan voel ik me altijd zeer bevoorrecht dat we op plaatsen terechtkomen waar ik zelf nooit zomaar heen zou gaan, gewoonweg omdat ik dit mooie land natuurlijk niet helemaal ken. Alberto (onze tourmanager en booking agency) weet ons altijd te verrassen met culinair bijzondere plekken, maar dat geldt ook voor de plaatsen waar we overnachten of spelen.

Op deze tour staan we de ene keer voor een klein publiek van 80 man te spelen en de andere keer in een enorm theater of een sjieke jazzclub. Hij houdt er ook altijd rekening mee dat ik het heel fijn vind om halverwege de tour mijn wasjes te doen. Zo hebben we vaak in Bologna, wanneer we bij het beroemde Bravo Caffè optreden, een extra dagje om te ontspannen. Voor mij is dat een heel mooi moment om e.e.a. voor mijn was te organiseren. Kost trouwens geen drol daar!

We zijn tijdens deze tour soms twee uurtjes onderweg en soms bijna acht uren! Dat lijkt voor ons Nederlanders lang, maar geloof me, eenmaal in Italië – en zeker met dit gezelschap – is dat heel goed te doen… zelfs gewoon heel erg cozy!

Toevallig hebben we gisteren een flinke rit achter de rug van Bologna in de richting van Bari en werden we bij aankomst superwarm ontvangen met een heerlijke maaltijd en de bijbehorende wijnen. Ik heb op deze tours altijd wel een favoriete plek… Het zou goed kunnen dat het deze wordt… maar goed, we zijn pas halverwege. Eerst maar eens spelen hier… Och, maar dat is morgen pas! Doe dan nog maar één wijntje dan… En het mag allemaal hoor, want we blijven hier ook nog eens slapen, de plek waar we morgen ook onze gig doen!

Naar Blog 10: Wanneer de vermoeidheid toeslaat