Adams Drumworld Festival 2007

"It's not about technique, it's about music."

On Stage 25-09-2007 02:09

Darrin Mooney (Groot-Brittannië)
Eerste artiest van het festival was Darrin Mooney. Een all-round drummer, met name bekend van Primal Scream en Gary Moore. Zijn kennis en ervaring op het gebied van big band- en jazz-drummen kwam deze clinic niet naar voren. In plaats daarvan startte Darrin met eigentijdse breakbeats. Zijn eerste solo, zonder begeleidingstape, bestond vooral uit snelle single strokes en een diepe groove, vol smaakvol verwerkte shuffles. Op de toms wisselde hij singles en doubles af, terwijl hij met accenten de groove afmaakte. Een degelijke opener. Darrin Mooney speelt Pearl-drums en Zildjian-bekkens.

Cindy Blackman (Verenigde Staten)
Hoewel het grote publiek Cindy Blackman vooral kent als drummer bij Lenny Kravitz, heeft ze ook een behoorlijke staat van dienst als jazzdrummer en heeft ze inmiddels zeven soloalbums op haar naam staan. Cindy arriveerde een half uur te laat uit Keulen omdat haar chauffeur was verdwaald. Professineel als ze is, was van gebrek aan voorbereidingtijd echter weinig te merken. Met een Tony Williams-achtige feel en opmerkelijk veel power groovde Cindy op haar Gretch-drums en Zildjian-bekkens. Ze sloeg een mooie brug tussen rock en jazz door tijdens haar solo moeiteloos te switchen tussen beide genres.

Door de vertraging was Cindy's clinictijd beperkt, maar desondanks bood ze genoeg ruimte voor vragen uit het publiek, onder andere over het begin van haar samenwerking met Kravitz, het spelen van rudiments en haar achtergrond in marching. Zo legde Cindy uit dat ze daar leerde om haar stokken op verschillende hoogtes en in verschillende tempo's te laten bouncen.

Gary Chaffee (Verenigde Staten)
Ruim veertig jaar is Gary Chaffee al actief als docent en uitvoerend muzikant. Hij gaf les aan honderden studenten, waaronder vele beroemde slagwerkers zoals Vinnie Colaiuta, Jonathan Mover en Steve Smith. Voor het eerst in zeven jaar was Gary weer on the road met clinics. Zijn performance op het Drumfestival was de laatste in een serie van vijf. De belangrijkste les die Gary gaf aan het aanwezig publiek: "It's not about technique, it's about music".

Chaffee liet horen dat je met een grotere set misschien wel meer drums kunt spelen, maar niet meer muziek kunt maken. De meester van de polyritmiek noemt zijn oude muziekleraar op de middelbare school als belangrijkste docent:

"He was a pianist, but taught me all the stuff about polyrhythms."

Hij eindigde zijn optreden daarom passend met een solo in 7/4.

"Odd measures are a fun thing to do. It's not hard: if you get lost, nobody will notice."

En onregelmatige maatsoorten kun je ook prima oefenen als je niet achter je drumstel zit door ze te zingen, zo maakte Gary als klap de vuurpijl duidelijk.

Gary wordt misschien een dagje ouder en is het reizen moe, maar van muzikaal pensioen is nog lang geen sprake. Een nieuwe dvd is in de maak, evenals een boek over solodrummen, uitgebracht via Alfred Music Publishing. Gary Chaffee is endorser van Yamaha-drums en Zildjian-bekkens.

Flo Mounier (Canada)
Flo Mounier, bekend van Cryptopsy, bevestigde zijn status als topper binnen het extreme metal-genre. Wat een snelheid en power! De freehand-techniek van Johnny Rabb gebruikt Flo om zijn blastbeats naar hyperspeed te brengen. Flo speelde vier nummers mee met Cryptopsy-nummers en gaf enkele solo's zonder begeleidingstape.

Flo Monier verheft zijn extreme spel tot een kunst. Het bracht hem onder meer in het New Yorkse Guggenheim Museum en in het Museum of Contemporary Canadian Art. Flo's kunst wordt niet door iedere muziekliefhebber begrepen en/of gewaardeerd. Zoals de mevrouw van de muntjes zei: "Wat een lawaai, ik dacht dat er een varken geslacht werd".

Flo Mounier's energieke spel kwam ook in zijn uitleg terug, onder meer over zijn warming-upoefeningen en zijn stoktechniek. De drummer is endorser van Pearl, Sabian en Remo, en speelt met Vic Firth-drumstokken.

Peter Erskine (Verenigde Staten)
Hoogtepunt van het sterke festival was het optreden van Peter Erskine. Een ijzersterk muzikaal optreden en daarnaast een heldere en onderhoudende uitleg. Erskine staat al ruim drie decennia aan de top van de jazz en fusion. Cindy Blackman stond gewoon tussen het publiek naar hem te kijken en zei: "He's one hell of a jazz player. I get lost in him". Stan Kenton, Weather Report, Steps Ahead, Steely Dan, Diana Krall, Chick Corea, Freddie Hubbard, Pat Metheny, de Yellow Jackets en zijn eigen formaties (waaronder het huidge trio met Alan Pasqua en Dave Carpenter) - het is moeilijk om Erksine's muzikale loopbaan kort samen te vatten.

Peter Erskine kwam met handzame voorbeelden uit zijn eigen omvangrijke repertoire en ervaringen. Met schijnbaar simpele grooves uit de soundtracks van de Austin Powers-filmreeks, maakt hij het onderscheid duidelijk tussen straight en swing. Ook nam hij het publiek goed mee. Zo liet hij alle aanwezigen 'air-contrabas' spelen om aan te geven dat drummen op verschillende volumes en intensiteit bepalend zijn voor het gemak waarmee andere muzikanten kunnen meespelen.

Daarnaast strooide Peter met mooie anekdotes. Bijvoorbeeld van zijn oude drumleraar die erg op Peters houding lette en vond dat er geen armen in rare hoeken mochten uitsteken tijdens het drummen. Sterker nog, de man vond dat helemaal niets mocht uitsteken. Toen Peter in opperste concentratie per ongeluk zijn tong naar buiten liet glippen - wat hij overigens niet afgeleerd is, stond zijn docent op, liep naar Peter toe, prikte met een vinger Peters tong terug zijn mond in, knikte goedkeurend en ging weer zitten.

Peter Erskine is endorser van DW-drums, Zildjian-bekkens, Evans-drumvellen en Vic Firth-sticks.

Jonathan Mover (Verenigde Staten)
Met een rechterenkel die op drie plaatsen was gebroken na een schuiver met zijn Harley Davidson, zou Jonathan eigenlijk in het gips moeten met minstens enkele weken rust. Daar dacht Jonathan zelf anders over. Hij stapte in New York hinkend in het vliegtuig, strompelde op Schiphol eruit en klom in Ittervoort met moeite het podium op. De aanblik deed het ergste vrezen voor zijn optreden.

Hoe Jonathan Mover het volbracht, is eigenlijk overklaarbaar, maar er was tijdens zijn clinic werkelijk helemaal niets te horen van enige blessure of ongemak. De drummer kruidde zijn beats met 16e, triplets en 32e noten op zijn bassdrum alsof er niets aan de hand was met zijn rechterenkel.

Naast uitstekend spel kwam Jonathan bovendien met een verhaal dat hout sneed. Gary Chaffee raadde hem jaren geleden het boek 'The Inner Game of Tennis' aan (later herschreven naar 'The Inner Game of Music'), waarin wordt uitgelegd hoe je naar het spel van grootheden als John McEnroe en Björn Borg kunt kijken en deze vervolgens mentaal voor te stellen. Dit vertaalde Jonathan naar het drummen: als je kunt visualiseren wat je wilt gaan spelen, krijg je het veel makkelijker onder de knie.

Tot slot bracht Jonathan het drummen terug tot de groove. Naarmate zijn clinic vorderde, bleven er steeds minder trommels en bekkens over tot uieindelijk niets anders overbleef dan de essentie voor de groove: bass, snare en hihat. Zijn boodschap was dat een goede drummer eigenlijk niet meer nodig heeft om muziek te maken: "All these guys you saw today can do it on this."

Jonathan had ons leuk nieuws te vertellen, omlijst met een goede anekdote. Binnenkort verschijnt een dvd van Joe Satriani met Jonathan Mover op drums. Het is een liveregistratie van een concert uit 1978 dat plaatsvond in San Fransisco. Een memorabel optreden. Voorafgaand aan Satriani trad Santana op, gaf niet minder dan dertien toegiften en speelde tot vier uur 's ochtends! Van de 3500 mensen publiek verdwenen er 3000 toen Satriani met zijn band opkwam. De overblijvers kregen echter wel de show van hun leven voorgeschoteld, want Satriani en band waren het wachten zo beu dat ze al hun frustraties omzetten in muzikaal dynamiet.

Jonathan Mover is endorser van Pearl-drums, Sabian-bekkens, Evans-drumvellen, Kit Tools-drumstics, Meinl-percussie, Hart Dynamics Acupads, Audix-microfoons en Hardcase.

Met deze zes superdrummers had Drumworld dit jaar een programma waarin alle drummers stuk voor stuk bleven boeien. In tegenstelling tot voorgaande jaren duurden de clinics een uur in plaats van 45 minuten, wat een stuk rust gaf in de programma's van de artiesten en genoeg ruimte gaf om vragen uit het publiek te beantwoorden.

Organisator John Janssen was tevreden over het festival:

"De sfeer was lekker relaxed, het was een mooie dag en iedereen vermaakte zich goed tijdens de clinics en op de drummarkt die we weer georganiseerd hadden. Daarnaast waren de aparte signeersessies een groot succes en de artiesten voelde zich erg op hun gemak op het festival. Ze liepen gewoon door zaal en de winkel en maakten met iedereen die maar wilde gewoon een praatje. We hebben nu al zin in volgend jaar!

Inmiddels zijn bezig met het maken van een promo-dvd. Alle optredens zijn gefilmd, de artiesten zijn geinterviewd, en we hebben mooie shots van het publiek en de winkel. We gaan dit allemaal terugbrengen tot ± 20 minuten. Een mooi document voor Adams, Drumworld én het festival natuurlijk!"

Alle foto's Adams Drumworld Festival 2007
»» Foto album Darrin Mooney
»» Foto album Cindy Blackman
»» Foto album Gary Chaffee
»» Foto album Flo Mounier
»» Foto album Peter Erskine
»» Foto album Jonathan Mover
»» Foto album Adams Drumworld Festival

Binnenkort publiceren we op Slagwerkwereld.com een uitgebreide videospecial over het Drumworld festival 2007.