Al Foster live een sensatie
"Love, Peace & Jazz, that's all I need"
On Stage 24-07-2007 17:46
Al Foster, jazz-grootheid, inspirator voor generaties drummers, vernieuwer, én destijds een van de beste vrienden van Miles Davis, speelde zondag 22 juli in het Bimhuis in Amsterdam met zijn Al Foster Quintet. Het vijftal muzikanten bestond uit drie jonge virtuozen en zijn oude maatje Eddie Henderson op trompet. Met gastartiest John Nugent uit Zweden, werd de avond compleet. De producer van het Stockholm Jazz Festival deed een gastoptreden en was direct meegereisd vanaf het festival in Zweden, waar de band de avond ervoor speelde.
"...for what I wanted in a drummer, Al Foster had all of it."
- Miles Davis
Miles Davis stond bekend om zijn excentrieke 'trekjes' en impulsieve acties. De prelude van bovenstaande quote bevat het ontslag van Jack DeJohnette. Ieder normaal denkend mens durft in geen geval deze naam nog te vervangen, maar Miles durfde het destijds aan met Al Foster, in die specifieke periode, de gok wagend met een opkomend talent. Al Foster werd een van zijn belangrijkste drummers en beste vrienden, tot aan zijn dood in 1991. Foster speelde meer dan 15 jaar op en af met Miles, een van de grootste vernieuwers van de jazz in haar moderne tijd.
Al Foster Quintet
Op 22 juli stond Al Foster met zijn quintet in het Bimhuis. Samen met Eddie Henderson op trompet, Eli Degibri op tenoor saxofoon en sopraan saxofoon, Aaron Goldberg op piano, Doug Weiss op bas en gastartiest John Nugent op tenoor sax, gaf de meesterdrummer een sensationeel concert voor een bijna uitverkochte zaal.
Zoals het een goed bandleider betaamt bepaalde hij met zijn bijna dwingende spel het hele concert. Fosters dynamiek zet de band op scherp en laat niets aan het toeval over. Luisteren is in de band het belangrijkste element, de techniek is het middel en de leider van de band de impuls voor de spontane arrangementen, die de vrijheid in Fosters spel kenmerken. Want Al Foster is - Miles had gelijk - de groovende meester en stuurt de nummers in de richting die hij wil horen. Zijn dynamisch spel leidt, trekt de band naar de drums, maar tegelijkertijd voelt hij zich het meest verbonden met de bas, "The bass is my leader". De effecten van de dynamiek van de band kwamen mooi tot uiting tijdens de bassolo's, die minimalistisch begeleid werden door piano en Foster zelf, die zijn bekkens met zijn handen bespeelde.
"I passed the test"
Foster is er trots op bij Miles gespeeld te hebben, en laat dat graag zien: "I played with Miles. I passed the test." Vanzelfsprekend speelde de band een aantal nummers uit Miles' collectie, maar ook oldies uit het register van John Coltrane stonden op de setlist. Het nagenoeg uitverkochte Bimhuis was meer dan tevreden met het optreden van de band. Al Foster liet weer ontegenzeggelijk zien dat hij tijdloos is, en 'oude' jazz nieuw en eigentijds kan laten klinken. Een inspiratie voor elke muzikant.
