Bagga Bownz back from L.A.

Koen Herfst over de 'Grassroots Grammy Awards'

On Stage 17-11-2006 17:07

Heenreis
De heenreis was behoorlijk lang, zo’n 14 uur. We vlogen via Houston, waar de schoenen en de riemen uit moesten. (Tip: trek geen wijde broek aan als je naar de VS gaat!) Erg grappig om bijna iedereen (ja, ik ook) met de broek op half zeven door zo’n poortje te zien gaan; ik wilde er wel foto’s van maken, maar dat leek me niet zo slim. Toen we in het hotel aankwamen gingen we eigenlijk direct slapen en hebben we de volgende dag (vrijdag) Santa Ana een beetje verkend.

Bagga Bownz goes acoustic!
’s Avonds waren we door de organisatie van de JPF Awards uitgenodigd om naar de pre-party te komen in het huis van de winnares van vorig jaar. We hadden geen idee wat we moesten verwachten maar het werd echt een gezellige avond; we hebben bands ontmoet uit Frankrijk, Engeland, Canada en natuurlijk Amerika. Die bands (en solo-artiesten) bleken deze avond ook akoestisch op te treden en dus konden wij natuurlijk niet achterblijven, ook al hadden we nog nooit iets akoestisch gedaan! Maar goed, een band moet kunnen improviseren, dus we pakten twee gitaren en een stoel en speelden een geïmproviseerde versie van ‘Scream’. En die was nog best cool geworden, dus gelijk maar op YouTube gezet!

Awardshow
De volgende dag was de dag van de Awardshow. ’s Ochtends kwam Mike McKnight (onze vriend in USA, die een uurtje rijden van het hotel woont) ons wat spullen brengen die we nodig hadden. Erg cool dat iemand als hij -hij heeft bij bijvoorbeeld Earth, Wind & Fire en Madonna gespeeld en doet nu de techniek bij Mariah- eventjes zijn spulletjes uitleent en het ook nog komt brengen!

’s Middags tussen 15:00 en 15:30 uur dede we de soundcheck en hebben daarna weer even een duik genomen in het zwembad bij het hotel. The Galaxy Theatre was namenlijk maar een kwartiertje lopen van het hotel! Heerlijk weer (30 graden ofzo), beetje bij het zwembad hangen tussen de palmbomen en ’s avonds spelen in een groot theater op een Awardshow. Je hoorde mij niet klagen!

Toen we ’s avonds aankwamen zat iedereen (zo’n 800 man) al aan de tafeltjes, zoals dat gaat op een officiële awardshow. De show bracht enorm veel verschillende soorten muziek. Van Jazz tot Opera tot ‘Singer / songwriter’(wat haat ik die term, maar zo heet het nou eenmaal) tot HipHop, etc.

‘And now from The Netherlands….Bagga Bownz!!!!’
(Hier spreken ze onze naam tenminste wél goed uit!)

We speelden echt alsof ons leven er van af hing en wat voelde dát lekker!!!!!! Gewoon alles geven in één nummer (A Dog’s life, het nummer wat genomineerd was). Mijn linker bekken hing na de eerste klap volledig scheef waardoor ik alles maar helemaal rechts crashte op mijn ride en mij rechtercrash. Halverwege brak ik een stok dwars door midden, maar wat maakt het ook uit, toch? Gewoon hakken! Toen we klaar waren klonk er enorm applaus en toen we door de zaal terug liepen naar onze plek kwamen er veel mensen dolenthousiast naar ons toe met reacties als: ‘You guys and girl ROCKED!’, ‘You guys are THA BOMB!!!’ en ‘You guys got more energy than popcorn!’ (die is wel origineel, toch?). Er zaten voornamelijk muzikanten in de zaal en dan zijn zulke complimenten echt een stuk erkenning.

Uiteindelijk zijn we vierde geworden van de 22 genomineerden, maar daar ging het ons eigenlijk niet om; we hebben gespeeld in Amerika, mensen daar vonden het te gek en dat stuk erkenning waarover ik net schreef geeft ons weer goede moed om door te gaan. Het is zeker niet de laatste keer USA voor Bagga Bownz.... to be continued!