Wâldrock Festival 2006 @ Burgum, Nederland

On Stage 14-07-2006 23:07

Shaboon
Wâldrock opent traditiegetrouw met de winnaar van de regionale bandjeswedstrijd 'Slag om Wâldrock': Shaboon. De rap-metalband, met maar liefst zeven leden, wordt positief ontvangen. Drie rappers flowen over de stevige beats van drummer Jelte (beter bekend als Slugger) heen. Shaboon zorgt, mede geholpen door het stralende weer, dat de sfeer er direct goed inzit.

Bloodsimple
Officieel nam Bloodsimple enkele maanden terug afscheid van drummer Chris Hamilton. Een officiële opvolger heeft de formatie rondom ex-Vision of Disorder zanger Tim Williams nog niet aangekondigd. Als we ons niet vergissen, zit Hamilton echter nog steeds achter de drumkit tijdens Bloodsimple's eerste show in Nederland. De formatie speelt in een snikhete tent, maar laat ondanks de zware omstandigheden een prima indruk achter.

Trivium
Dankzij twee sterke albums en intensief touren heeft Trivium inmiddels een redelijk grote status opgebouwd. Drummer Travis Smith en de andere bandleden hebben on the road gewerkt aan hun derde album, "The Crusade", waarvan het Wâldrock-publiek vandaag ook een voorproefje krijgt. De show is niet slecht, maar de muzikanten lijken wat mat door de hitte. Misschien is het de vermoeidheid: na afloop verklaart Travis Smith inderdaad "worn out" te zijn en er naaruit te kijken om de dag ernaar eindelijk weer naar huis te gaan.

Born From Pain
De 'suprise act' van Wâldrock 2006 is Born From Pain, met Roel Klomp op drums. De bekendse metalcoreformatie van Nederland zet wederom een energieke set neer boordevol strak gespeelde songs. Recht voor z'n raap en beukend als een sloophamer, zodat de aanwezige hardcore-liefhebbers ondanks de hoge temperaturen behoorlijk energiek uit hun dak gaan.

DevilDriver
Net als voor Trivium is de show op Wâldrock DevilDriver's laatste optreden van een uitgebreide wereldtour. Van vermoeidheid bij de band rondom ex-Coal Chamber zanger Dez Fafara is echter niets te merken. De heren gaan uiterst krachtig van start. De kneiterharde beats van drummer John Boecklin gebruiken de ander bandleden om oververdovende grooves overheen te leggen. Frontman Dez Fafara maakt het geheel af met een lekker gruizige stem. Te oordelen naar de moshpit vindt het publiek dit een van de hoogtepunten van vandaag.

Stream Of Passion
Stream Of Passion is het 'andere' project van multiinstrumentalist Arjen Lucassen (Ayreon). Stream of Passion is Arjens samenwerking met de Mexicaanse zangeres Marcela Bovio. Het duo vond enkele uitstekende muzikanten om ook live op te treden, waaronder drummer Davy Mickers. Hoewel het project pas in 2005 van start ging, zijn nu al een studioalbum en live-dvd uitgebracht. Ondanks enkele geluidstechnische schoonheidsfoutjes komt de set goed over, mede omdat de muzikanten duidelijk zelf ook genieten.

Stone Sour
Stone Sour kent enkele beroemde bandleden, waaronder drummer Roy Mayorga (ook bekend van Soulfly en Sepultura) en frontman Corey Taylor, tevens brulboei bij Slipknot. De formatie trapt direct sterk af met 30/30-150, dat enigszins gedurft is omdat het nummer nog niet bekend is bij het publiek: de song staat op het nieuwe album "Come What(ever) May" dat eind juli pas verschijnt. Opvallend is dat de band live veel harder uit de hoek komt dan op cd, ondanks de harde mix en uitstekende productie daarvan. Een vakkundig optreden, met een heldenrol voor Roy Mayorga die opnieuw toont dat hij niet alleen een vakkundig slagwerker is, maar ook een ervaren showman.

Kamelot
De sprookjesachtige, epische powermetal van Kamelot heeft in het begin last van een slecht geluid. Gelukkig herstelt de geluidsman zich en kunnen de fans genieten van een fantastische drummer in de persoon van Casey Grillo en een uitstekende zanger (Roy Khan) die moeiteloos de hoogste regionen haalt. Ondanks het overdadige gegoochel met zijn drumsticks, knalt Grillo behoorlijk. De gitaarpartijen worden gelukkig net niet overstemd, zodat Kamelots nummers overeind blijven.

Alice In Chains
Terug naar de main stage. Daar maakt iederen zich op voor de grungers van Alice In Chains. Na het overlijden van frontman Layne Staley als gevolg van een overdosis drugs, vreesden veel fans dat ze de band nimmer meer op het podium zouden aanschouwen. Dankzij nieuwe zanger William DuVall (Comes With The Fall) is Alice In Chains aan een tweede leven begonnen. DuVall klinkt bijzonder goed en gezamenlijk weten de muzikanten als vanouds een waardige show neer te zetten. Oude tijden herleven! Geen blast beats of extreem drumgeweld voor Sean Kinney. In plaats daarvan kiest de drummer ervoor om met zijn linkerbeen mooie accenten met zijn hi-hat te spelen, en laat succesvol horen dat je ook zonder dubbele bass uitstekend hard en groovend kunt spelen.

After Forever
De vierde (en laatste) band van Nederlandse komaf vandaag is After Forever, met een stralende André Borgman op de drumkruk. Het gaat zo goed met After Forever, dat veel mensen zich niet realiseren dat het leven achter de schermen soms zwaar is. In 2005 werd bij André Borgman kanker geconstateerd. Na een aantal shows met invaldrummers, is Borgman weer teruggekeerd op zijn vertrouwde plek bij After Forever. Goed om hem - en de rest van de band trouwens ook - vol levenslust op het podium aan het werk te zien. Veel stevige, uptempo nummers, zangeres Floor Jansen die is uitgegroeid tot frontvrouw van formaat en de theatrale show zorgen voor een optreden dat om is voor je er erg in hebt.

Y&T
Opgericht in 1974, is Y&T (Yesterday & Today) een formatie die gemakkelijk het stempel 'rock voor ouwe lullen' opgedrukt krijgt. Geen oubolligheid of belegen hardrock, maar aangename classic rock vol verleidelijk catchy refreinen, die uitstekend overkomt bij de laaghangende zomerzon en de aangename temperatuur. Het wordt steeds drukker voor het podium naarmate drummer Mike Vanderhule en zijn medebandleden de setlist afwerken. En uiteindelijk staan niet alleen de veertigplussers met een grote grijns om de mondhoeken voor het podium, maar is het een gezellig feestje voor alle leeftijdscategorieën.

Nile
Uit een geheel ander vaatje tapt Nile: extreme death metal, met een hoofdrol voor het hogesnelheidsdrummen van George Kollias. Even omschakelen dus na de zomersoundtrack van Y&T. Met 'hits' als Black Seed of Vengeance en Annihilation Of The Wicked speelt Nile alles en iedereen omver. Kollias speelt vol concentratie. Hij heeft er zijn handen vol aan, maar komt prima weg met de krankzinnige tempo's, de immense blastbeats en de bassdrums die veel weg hebben van een zwaar machinegeweer.

Soulfly
Soulfly, met voormalig Sepultura-frontman Max Cavalera aan het roer, is een echte live band. Met regelmaat doet Soulfly Europa aan en ook vandaag geeft de band een degelijk optreden. Drummer Joe Nunez is een echte routinier, net als de rest van de band. Het vele trommelwerk dat Nunez' drumpartijen aanvulde, was smullen, met als leuke verrassing Stone Sour-drummer Roy Mayorga die voor even meespeelde met zijn oude band. Ook Stone Sour's frontman Corey Taylor geeft overwachts een gastoptreden. Jump Da Fuck Up! Hard!

Helloween
Duitse metallegende Helloween bestaat al sinds begin jaren tachtig, maar speelt nog steeds energiek. Daniel "Dani" Loeble zit sinds 2005 op de drumkruk, ter vervanging van Stefan Schwarzmann, en zorgt ervoor dat de snelle drums er zonder hapering uitrollen. Zanger Andi Deris is prima bij stem en overtuigt als opvolger van Michael Kiske. Muzikaal allesbehalve vernieuwend, maar juist omdat de fans alles van voor tot achter kunnen dromen, is de interactie tussen band en publiek erg leuk om mee te maken.

Motörhead
Motörhead-frontman Ian "Lemmy" Kilmister heeft geen vuurwerk of enorme lichtshows nodig: hij stapt gewoon het podium op, prikt zijn basgitaar in met de woorden: "We are Motörhead, and we play rock ’n roll!" en speelt met gemak heel Wâldrock plat. Retestrak komen krakers als Ace of Spades en Overkill oorverdovend uit de speakers knallen. Met name Mikkey Dee (echte naam: Michael Delaouglou) speelt op de top van zijn kunnen. Zelfs de drumsolo, doorgaans een risico, wordt enthousiast ontvangen dankzij de daverende rolls en de soeplesse waarmee Dee zijn meesterschap toont. Motörhead is een waardig afsluiter van Wâldrock 2006. Misschien niet de meest spannende line-up, maar wel een mooie herinnering aan een prachtige muzikale dag.