1ste Shed Session Drumland groot succes!

Get connected met Wes Watkins

Muzieknieuws 04-11-2013 22:19

Het was een waar drumfeestje, die donderdagavond 31 oktober op het Slagwerkkrant Podium in Drumland. Een zaal vol muzikanten en liefhebbers van een stevige portie gospelfunk en drumgeweld had zich verzameld voor de eerste shed session in de drumspeciaalzaak te Lijnden. Eerst met een behoorlijk intimiderende clinic van de Amerikaanse hoofdrolspeler die avond: Wes Watkins, en daarna was het shedden geblazen. Iedere drummer die nog durfde – en uiteindelijk deden ze dat allemaal – kon achter een van de drie sets op het podium gaan zitten voor een jam; met de band en twee andere drummers, waaronder als je geluk had Wes Watkins, natuurlijk.

It’s not a batle, it’s a shed! Dat was een van de leuzen die avond, en het geeft goed de sfeer weer van dit uit de Amerikaanse gospelscene overgewaaide fenomeen. Het gaat er niet om de andere drummers te overklassen of weg te blazen. Het gaat erom dat je elkaar uitdaagt, inspireert, dingen voordoet, call-response, get connected. Er is altijd wel iemand waar je iets van kunt leren.

De band (in dit geval basgitaar en een drietal toetsenisten) zet een soort basisgroove of een vamp neer, en daarover gaan twee of drie drummers met elkaar ‘in gesprek’. Om en om vier of acht maten, en dan voluit gaan. Natuurlijk vliegen de gospelchops je daarbij om de oren en natuurlijk probeert iedereen de blits te maken met zijn beste trucs en beatomkeringen, maar de sfeer blijft positief en opbouwend; iedereen probeert de ander vooruit te helpen. Wie wel eens met een stel skateboarders rond een half pipe heeft rondgehangen, kent dat goedmoedige sfeertje. Elkaar dingen voordoen en getting connected, dus.

 

Troef
Featured artist die avond op het Slagwerkkrant Podium was Wes Watkins, een Amerikaanse gospel- en r&b-drummer waar wij voordien nog nooit van gehoord hadden, maar die een waar drumkanon bleek te zijn. Wat een power, wat een intentie, wat een feel en wat een lol! Watkins toonde zich zeer vereerd dat juist hij was uitgekozen ‘uit al die duizenden goede drummers die er in Amerika rondlopen'. En het mag dan waar lijken dat je daar zo een blik goede gospeldrummers kunt opentrekken, Watkins was wel degelijk een lot uit de loterij.

Tijdens zijn inleidende clinic – ‘de combinatie clinic-shed session is in de VS ongekend’ – speelt hij een paar tracks met tape, waarbij hij constant grappen uithaalt met de groove en de feel. Geen ritme wordt langer dan een paar maten aangehouden, en meteen vliegen  de beatomkeringen en polyritmische variaties je om de oren. Het knappe is dat daarbij wel steeds de feel en de swing overeind blijven. Het blijft altijd lekker!

Opvallende troef van Watkins is zijn bijna complete synchroniteit van rechts en links. Of hij nu open handed speelt met links op de hihat en rechts op snare en toms, of met rechts op de hihat en met links op de extra snare en floortom links van diezelfde hihat; hij heeft altijd die complete controle, power en precisie. Knap! In de duo-stukken met de (behoorlijk indrukwekkende) Nederlandse bassist Daniel van der Molen gaat het helemaal loos. De twee dagen elkaar voortdurend uit en halen het beste bij elkaar naar boven. En dan moet de Shed Session nog beginnen.

 

Shedden maar!
Organisatoren Fabian Benjamins en Anthony Amirkhan leiden de shed session in, leggen nog maar eens de regels uit, en bijten het spits af, uiteraard samen met Watkins. Beide weten ‘m behoorlijk te raken, maar tegen de Amerikaanse overmacht is niets bestand. Als een ding deze avond duidelijk wordt, is het dat: als het aankomt op power en intentie kunnen de aanwezige Nederlandse drummers heel wat leren van zo’n (naar eigen zeggen) doorsnee Amerikaan; en dan gaat het echt niet alleen om volume.

Maar het was geen wedstrijd, weet je nog, en leren doen ze een boel, die Nederlandse drummers. Sommige zie je al tijdens de avond zelf groeien. Een mooi voorbeeld daarvan is Mickey Fisser (17-jarige zoon van bekende bandleider-gitarist Marcel Fisser). Bij zijn eerste shed is hij nog wat geïntimideerd en voorzichtig, maar aan het eind van de avond, bij de finale shed met Wes Watkins en behoorlijk getructe leeftijdgenoot Davy Henket laat hij al zijn schroom varen en gaat hij volledig loos: vol branie en power, als een volleerde Amerikaanse shedder. Mooi om te zien!

Mooi ook is de bijdrage van de piepkleine Myron Matitawaer, de jongste deelnemer, die alle aanwezigen verrast met zijn onbevangen drumspel, en gewaagde stickings. Typerend voor de sfeer van de avond is hoe Watkins breed grijnzend het optreden van de twaalfjarige filmt met zijn iPhone, om het daarna meteen naar zijn vrienden in de States te sturen: ‘This is unbelievable!’

 

Wordt vervolgd
Natuurlijk hebben we die avond nog gesprekken gevoerd; met Wes Watkins, maar ook met organisatoren Fabian Benjamins en Anthony Amirkhan van Shedsessions.nl. In Slagwerkkrant 179 (januari-februari 2014) kun je er binnenkort alles over lezen, en we verwachten ook nog wel een aardig uitgebreide videoregistratie. Wordt vervolgd dus!


https://shedsessions.nl/ 

www.facebook.com/shedsessionsnl 

www.terpstra-muziek.nl


zoeken
zoeken