In Slagwerkkrant 178 (nov-dec 2013) lees je ons uitgebreide verslag van het Adams Drumworld festival, maar natuurlijk hadden we weer veel meer materiaal dan we in de Slagwerkkrant kwijt konden. Lees daarom hier extra interviewfragmenten en bekijk de video's met Hannes Grossmann, Emmanuelle Caplette en Aaron Spears. Geniet ook nog even na met de uitgebreide fotoreportage.
Hannes Grossmann
In Slagwerkkrant 178 (nov-dec 2013) gaat Grossmann dieper in op zijn dvd-set Progressive Concepts For The Modern Metal Drummer; hier op Slagwerkkrant Plus vertelt hij over zijn eigen besognes als moderne metaldrummer.
'Ik doe sessiewerk naast Obscura en mijn lespraktijk. Voornamelijk metal, omdat ik daar bekend van ben. Wil je een goede Duitse popdrummer voor een sessie, dan zou ik Jost Nickel vragen. Maar goed: ik benader een sessie niet zozeer als drummer, maar meer als componist. Wat voor muziekstuk hoor ik hier, wat doet het me emotioneel, en wat wil ik er vervolgens aan bijdragen? Dat boeit me meer dan de ritmische mogelijkheden. Denk aan de manier waarop de drumpartijen van Rush gearrangeerd zijn, heel erg vanuit de compositie gedacht, de flow van de muziek.'
'Meer recentelijk richt ik me op de ruwe, harde kant van het metaldrummen. Zou kunnen dat mijn werk met Ron Jarzombek daar mee te maken heeft. En Panzerballett, de Duitse band die jazz met Meshuggah combineert, dat is ook een invloed. Hun versie van Some Skunk Funk van de Brecker Brothers, met Randy Brecker zelf op trompet, is echt te gek! En alles in zestienden opgebroken, hoekig tot en met. Check hun drummer Sebastian Lanser, ook een Meinl-artiest, ik werk af en toe met hem.'
Bekijk de video van Hannes Grossmann met Ron Jarzombek:
En bekijk de door Grossmann genoemde Sebastian Lanser;
Emmanuelle Caplette
In het korte interview dat je kunt lezen in Slagwerkkrant 178 (nov-dec 2013) vertelde Emmanuelle Caplette over haar jeugd in de Canadese marchingbandwereld, haar overstap naar de drums toen ze achttien was, en de voordelen van een goede en gedegen training op de snaredrum. Waar ze wel aan moest wennen, was aan de andere feel, groove en losheid van het drummen op een drumstel.
‘Ik speel al met een click sinds mijn negende, en ben volledig op mijn gemak met zo’n strikte time. Ik kan ermee lezen en schrijven; er bovenop, er iets in hangen, naar voren spelen. De click is mijn vriend. Maar drummen met de juiste feel en groove, dat is een kwestie van ervaring opdoen, veel luisteren en learn to play the right thing. Ik ben in de eerste plaats een popdrummer, en in die stijl zijn de partijen meestal niet zo moeilijk. Sterker nog; ze mogen niet moeilijk zijn, anders is het geen popmuziek. Iedereen begrijpt dat je geen blastbeat gaat spelen in een ballad, maar bij popdrummen gaat het om kleine nuances die je kunt leggen terwijl je verder gewoon een straighte, constante backbeat neerzet. Daarvoor moet je heel goed luisteren en zorgen dat je de muziek door en door kent. Een ding staat vast: als je backbeat niet deugt, dan houdt alles op.’
Bij Caplette zit het met die backbeat wel goed. Dat vond ook voormalig The Police-gitarist Andy Summers, die haar vroeg voor zijn nieuwe band Circa Zero.
‘Daar ben ik echt heel blij mee. We hebben in juli onze eerste shows gedaan, en in oktober gaan we naar China. We spelen daar tijdens het grote tennistoernooi in Sjanghai. Echt heel cool. Er is al een eerste album uit (Circus Hero; red.), maar daarop speel ik nog niet. Rob Giles heeft dat allemaal heel goed ingespeeld toen hij met Andy de band opzette; hij is behalve bassist ook zanger, songwriter, producer, multi-instrumentalist; een groot muzikaal talent. We spelen contemporary rock, een beetje Police-achtig maar dan nog meer rock. Er zitten zelfs wel van die reggaedingetjes in, maar ik ga er helemaal mijn eigen gang mee. Stewart Copeland is natuurlijk geweldig, maar ik wil niet klinken als hij; in deze band wil ik mijn eigen stijl neerzetten.’
Bekijk de video van Circa Zero met Emmanuelle Caplette live in het El Rey Theatre in L.A.
Aaron Spears
Aaron Spears vertelt in Slagwerkkrant 178 (nov-dec 2013) vooral over zijn muzikale invloeden, en de gospelscene in Amerika. We hadden het tijdens ons korte interview ook nog over het Rhythm Alliance project, dat in 2010 op de NAMM show werd geintroduceerd.
'Eerlijk gezegd hebben we daar nog niet zo heel veel mee kunnen doen. Dat heeft een aantal redenen, maar de belangrijkste is dat we gewoon onze agenda's niet op een lijn kunnen krijgen. Het idee achter Rhythm Alliance was dat we met een aantal drummers uit de gospelscene op tour zouden gaan. In de clinics wilden we dan niet alleen de technische, maar ook de muzikale kant van het gospeldrummen belichten, en het idee uitdragen dat muziek iedereen dichter bij elkaar brengt. Aan het project doen Gordon en Teddy Campbell, Gerald Heyward en Nisan Stewart mee. De belangrijkste gangmaker was echter Marvin Mcquitty, en die is natuurlijk vorig jaar overleden. Daarmee is er nog een beetje extra de klad in gekomen. Maar het concept staat nog steeds, en zodra we met minimaal drie van de vijf onze agenda's op een rij krijgen, gaan we er ook echt wat mee doen.'
Bekijk hier de promo-video van Rhythm Alliance: