Beats van Bee Gees-drummer redt levens
Stayin' Alive dankzij de groove van Dennis Bryon
Artist news 24-10-2008 16:28
De hit Stayin' Alive van de Bee Gees blijkt een handig hulpmiddel tijdens het reanimeren. Het nummer heeft namelijk een strakke groove van 103 beats per minuut en komt daarmee dicht in de buurt van het meest effectieve tempo om hartmassages te geven. Idealiter moet een hulpverlener 100 keer per minuut de borst van de patiënt indrukken.
Tijdens hun reddingspogingen om een etalagepoppen leven in te blazen, luisterden ze naar de hit uit de dansfilm Saturday Night Fever. Alleen het denken aan het nummer helpt om het juiste tempo aan te houden.
Ghost drummer
Stayin' Alive verscheen als single in 1977, twee maanden na How Deep Is Your Love, de eerste hit van het album 'Saturday Night Fever'. Bij de credits voor het nummer staat een zekere Bernard Lupé als drummer vermeldt. Dit is een grapje van de Bee Gees en co-producer/studiotechnicus Karl Richardson. Meneer Lupé - een verwijzing naar de populaire sessiedrummer Bernard Purdie - bestaat namelijk helemaal niet.
De steady beat van Stayin' Alive bestaat uit twee maten van een eerdere opname van Bee Gees-drummer Dennis Bryon die vervolgens achter elkaar geplakt zijn. De Bee Gees namen het album 'Saturday Night Fever' op in Frankrijk. Halverwege de opname sessies overleed de vader van Dennis Bryon die daarop naar Wales afreisde. Hierdoor zat de groep zonder drummer.
Toen de Bee Gees zo snel geen vervangende drummer konden vinden, besloten ze twee maten van het eerder opgenomen nummer Night Fever te loopen en te gebruiken.
Dit was voor de komst van drumcomputers en digitale hulpmiddelen, dus het was nog een flinke klus, zo herinnert Karl Richardson zich:
"The drums from 'Night Fever' basically consisted of two bars at 30ips. The tape was over 20 feet long and it was running all around the control room — I gaffered some empty tape-box hubs to the tops of mic stands and ran the tape between the four-track machine and an MCI 24-track deck, using the tape guides from a two-track deck for the tension. Because it was 4/4 time — just hi-hats and straight snare — it sounded steady as a rock, and this was pre-drum machine. For the tempo I used the varispeed on the MCI four-track, so the drums that ended up on the 24-track were at least third-generation, and because the tape heads were so badly worn I brightened the tracks that were already Dolby A-encoded with high-end EQ from the API console."
Nadat Dennis Bryon was teruggekeerd van de uitvaart, speelde hij alsnog de toms, crash-bekkens en hihat eroverheen.
