De Juan Blog deel 8 - Repertoire analyse

Juan van Emmerloot tourt door Italië met de Stef Burns League

Artist news 19-12-2024 09:12

Momenteel, december 2024, tourt Juan van Emmerloot met de Amerikaanse gitarist Stef Burns door Italië voor de Roots & Wings 10th Anniversary Tour: 14 optredens, van Milaan naar Bolzano, van Rome naar Genua. Juan houdt voor Slagwerkkrant een blog bij, vanaf het zorgvuldig inpakken tot en met het einde van de tour.

Het lijkt me zo halverwege de tour een mooi moment om eens te kijken wat nou het verschil is tussen hoe ik onze songs op het album gespeeld heb, en hoe het tijdens de live tours veranderd is.

Ons album “Roots & Wings” werd 10 jaar geleden gepubliceerd, maar let op: de opnamen dateren van zo’n kleine 3 jaar eerder, dus 2011! Een paar dagen geleden had ik het er met Stef nog over en herinnerden we ons dat het opnameproces als volgt ging: de basis voor de eerste 5 songs hebben we in mijn toenmalige home-studio in Gilze-Rijen geschreven (ikke op mijn Roland TD6 en Stef via mijn Line-6 POD 3X PRO) waarbij we gebruik maakten van ProTools om onze ruwe ideeën op te nemen. Na twee van deze demoschetsdagen hebben we daarna de drums en rhythm guitars in de Excess Studio opgenomen bij Hans Pieters te Rotterdam.

Een half jaar later vloog ik naar Triëst om een aantal drum-takes over te doen en meer nieuwe songs op te nemen. Toen alles qua basis er op stond, was het aan Stef om als producer en arrangeur het werk compleet te maken. Dit alles tussen zijn drukke bedrijven door als sessiemuzikant reizend van Italië naar San Francisco….en terug!

Het mixproces werd gedaan door producer Masaki Liu. Hij is een muziekproducent en engineer uit Sacramento (VS) die voor verschillende artiesten werkt in de Bay-Area. Voordat de mix van het album geheel naar onze zin was, waren we trouwens ook weer een jaar verder (!).

Ik kan me nog herinneren dat ik toen we voor het eerst op tour gingen om dit album te promoten, in staat was om de songs op te roepen, maar ik moest wel weer effe diep graven om me te herinneren wat ik nou precies speelde! Ik was namelijk tijdens die periode in mijn studio (destijds in ‘s-Graveland) intensief bezig met de productie van mijn solo album debuut “Burnin’ The Rules”, dus ik werd wel weer aangewezen op het doen van mijn huiswerk voor de shows van SBL!

Het is bij onze band nou eenmaal zo dat de partijen die ik speel, vaak veel spontane momenten omvat die tijdens de opnamejams ontstaan zijn. Bij het analyseren probeer ik zoveel mogelijk terug te grijpen naar de momenten die er tijdens de recording sessies plaats vonden. Bijna bij alles wat ik gespeeld heb bij de opnamen van onze songs van “Roots & Wings” geldt, dat het een basis is van de samensmelting van composities en arrangementen die we gecreëerd hebben tijdens het inspelen. Die zgn. ‘Vibe’ is erg belangrijk voor onze live reproductie!

In november 2012 presenteerde Stef de ‘Stef Burns League’ aan het publiek in Italië, met de eerste bezetting, te weten Fabio Valdemarin (toetsen), en Roberto Tiranti (bas), en ik op drums.


De diverse line ups van SBL
Voordat SBL een trio werd met Paola Zadra op bass, hebben we nogal wat verschillende bezettingen gehad, met zeker niet de minste musici uit Italië.
Stef is een meester op gitaar en hij heeft door de jaren heen daarom ook een hele goede neus ontwikkeld voor het vinden van topmusici waar hij zich mee verbindt.

Lees hier over de verschillende muzikanten die deel uitgemaakt hebben van de Stef Burns League:

Fabio Valdemarin is een veelzijdige Italiaanse pianist, toetsenist, arrangeur en producer die heeft samengewerkt met een aantal prominente artiesten, voornamelijk binnen de Italiaanse muziekscene.
Daarnaast is hij absoluut een multi-instrumentalist, die fantastisch zijn weg kent op gitaar, bass én ja, zelfs op de drums! Enkele van de artiesten met wie hij heeft opgetreden of mee samengewerkt heeft zijn: Ornella Vanoni, Federico Malaman en Fiorella Mannoia.

Roberto Tiranti is een Italiaanse zanger, bassist én componist, vooral bekend als de voormalige frontman van de progressieve metalband Labyrinth. Hij was de stem achter enkele van hun meest succesvolle albums, zoals “Return to Heaven Denied” (1998), dat beschouwd wordt als een klassieker in het power/progressieve metalgenre. Naast Labyrinth heeft Tiranti ook gewerkt met andere projecten, zoals A.P.D. (Allergies, Pains, Difficulties) en Ken Hensley & Live Fire.

Francesco Curatella is een Italiaanse gitarist, bekend om zijn innovatieve gebruik van de loop machine in zijn "Guitar Loop Show". Daarnaast is Curatella betrokken bij het muziekproject Ipnosys, een in 2018 opgerichte Italiaanse band die tribale, psychedelische en wereldmuziek combineert. Binnen deze formatie draagt hij bij aan het creëren van hypnotiserende muziek, vaak gestemd op 432 Hz, wat volgens sommige theorieën een harmonischer en natuurlijker geluid zou opleveren.

Paola Zadra is een Italiaanse bassiste, vooral bekend vanwege haar werk in de Italiaanse muziekwereld. Ze is voornamelijk actief in de pop- en rockscène. Haar veelzijdigheid in verschillende muziekstijlen en haar bijdragen aan de muzikale gemeenschap maken haar een gerespecteerde artieste in haar genre. Ze studeerde aan het CPM in Milaan, electric bass, en is al meer dan twintig jaar actief in de Italiaanse en internationale muziekscène. Ze tourt en treedt op in Italiaanse tv-programma's en werkt samen met diverse artiesten, waaronder Fedez, Matia Bazar, Gianni Morandi, Enrico Ruggeri, Will Hunt en Stef Burns.
Met het project genaamd "Strange Kind of Women," (een Deep Purple-tributeband) reist zij door heel Europa. Tegelijkertijd geeft ze ook nog eens les aan verschillende academies voor moderne muziek in Noord-Italië.

Vince Pástano, een gitarist en producer uit Bologna, is vooral bekend als de gitarist en muziekproducent van de beroemde Italiaanse rockartiest Vasco Rossi. Pástano speelt een belangrijke rol in de band van Vasco en heeft bijgedragen aan vele van zijn succesvolle albums en live-optredens. Zijn werk met Rossi heeft hem bekend gemaakt in de Italiaanse muziekwereld, waar hij geprezen wordt om zijn muzikale vaardigheid en bijdrage aan de rock- en popscene.

Stu Hamm is een Amerikaanse bassist die vooral bekend is van zijn werk als sessiemuzikant en soloartiest. Hij is beroemd geworden door zijn samenwerking met de virtuoze gitarist Joe Satriani, waarbij hij de baslijnen speelde op Satriani's albums en tijdens zijn live-optredens. Stu Hamm heeft ook gewerkt met andere bekende artiesten, zoals Steve Vai en Gregg Bissonette.

Eigenlijk zijn we als 4-tet begonnen met Stef (leadvocals en gitaar), Fabio (keys, gitaar en backingvocals), Roberto (bass en backingvocals) en ikzelf op drums.

Nadat Roberto een solocarrière verkoos boven het bandlid bestaan bij ons, en aansluitend Fabio gevraagd werd om een wereld tour te doen met artieste Fiorella Mannoia, zijn we op zoek gegaan naar een bassist en een extra gitarist.

Zodoende kwamen we bij Paola en Francesco, waarmee we een zomertour hebben gedaan. Francesco bleek muzikaal toch niet zo goed te passen en tijdens de tour die daarop volgde werd hij vervangen door gitaartalent Vincenzo Pástano. Toen de band eindelijk weer een eigen sound begon te krijgen, kreeg Vince een “offer he couldn’t refuse”; hij werd gevraagd om de live - en studio productie te doen voor Italië’s beroemdste artiest Vasco Rossi.

Vanaf dat moment gingen we met Paola als trio verder, en om aan onze muziek trouw te blijven, nam ik backing vocals voor mijn rekening en zijn we het gebruik van backingtracks gaan inzetten. Wat voor mij heel gaaf was, want nu kon ik mijn werk als producer ook wat meer inzetten voor onze band.

Even verder terug in de tijd: toen ik bij Snowy White & The Whiteflames speelde, hebben we in het begin ook vaak als trio opgetreden. Ik heb het nu over 1997; toen bracht ik een 16 units hoge 19” rack flight-case op wielen mee, met daarin de volgende midi setup:
• Roland S760 sampler
• Roland R5
• Alessis DM-5
• Roland rackmount 16 channel mixer
• Yamaha 8 track MD digital multitrack system
Ik zorgde er toen al voor dat onze optredens qua productie klonken als op het album, dus die ervaringen kwamen nu bij SBL ook weer goed van pas.

Het enorme 19” rack had in de loop der tijden plaats moeten maken voor eenvoudigere hulpmiddelen. Logic ProX had ondertussen al lang zijn intrede gedaan, maar een laptop gebruiken op de bühne onder de omstandigheden waarin wij vaak speelden vond ik spannend (vind ik nog steeds trouwens)! Ik heb destijds nog heel lang gewerkt met een Roland VS880 harddrive recorder, want die waren heel betrouwbaar… ik heb wel eens meegemaakt dat mijn VS880 tijdens een clinic door een instabiel podium op de vloer viel tijdens het afspelen… Dat ding speelde gewoon door!!).

Het maakt voor mij als drummer bij de Stef Burns League trouwens een groot verschil uit of je met zijn vieren of met zijn drieën speelt! Ik merkte wanneer de bandbezetting groter dan drie personen is, dat ik me dan veel meer vasthoud aan de originele drum-arrangementen die op de plaat staan. Met zijn drieën ontstaat er gewoon veel meer ruimte voor interpretatie van spel. Het nodigt ook veel meer uit om spontaan op elkaar te reageren als de momenten zich ervoor lenen. Op deze manier merk ik steeds weer dat elk optreden tóch weer een beetje anders is. Dat houdt ons als band scherp, maar het heeft ook een positief effect op ons publiek; hoe vaak ze onze show ook gezien hebben, ze krijgen toch nooit een vastgeroeste show met routinematig elementen voorgeschoteld, maar een optreden met heel veel dynamische en spontane momenten!

Wel een heel grappig feitje: soms luister ik toch stiekem effe naar ons album om te checken wat ik nou ook weer precies deed in dat nummer…en vooral waarom! (hahaha…). Toch steeds even de roots checken en niet te veel wegvliegen!

Naar Blog 9: Kriskras door Italië  

zoeken
zoeken