Release van de week: Bombino - Sahel

Vandaag verschenen: 15 september 2023

Muzieknieuws 15-09-2023 14:36

Vaak draait onze Release van de Week om een drummer die we kennen of die we graag in het zonnetje willen zetten. Dit keer komen we echter met een album waarbij we meteen − en vrij onverwacht − in de ban raakten van de ritmes, de sound en de feel. Drummer Corey Wilhelm was voor ons een onbekende naam, maar sinds zeer kort zijn we dus absolute fan.

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

door Bouke Bijlsma 



De man achter Bombino is gitarist-zanger Oumara Moctar, en zijn zeer persoonlijke stijl is wat je ‘Desert Blues’ zou kunnen noemen. En dat klopt als een bus: je hoort echo’s van oude blues (van John Lee Hooker tot Hendrix), maar dan wel met een soort bijna naïeve openheid, en je voelt gewoon de warmte van de woestijn. Dat wij deze plaat uitkozen als Release van de Week komt door de bijzondere grooves van drummer-percussionist Corey Wilhelm. Ook hier valt de open klank op en in bijna elk nummer kun je je verwonderen over de bijzondere feel en perfect passende sound. Checken dus!

Corey Wilhelm

Eerste single van het album is Aitma, en hier hoor je meteen wat we bedoelen. Je hoort een lekker hoekige 6/8 onder een repeterende gitaarriff en dito zang. Een onmiskenbare blues vibe, en als je een knop omzet hoor je er zo het geijkte bluesshuffleritme onder. Maar Bombino maakt er heel wat anders van en neemt je zonder omwegen mee naar de desert, met de uitnodigende lichte sound die dit album kenmerkt.


Check hier de video van Aitma

 
In een nummer als Darfuq doen Wilhelm en Bombino hetzelfde trucje nog eens over, maar weer zo anders dat je toch je oren spitst. Je kunt zo de bluesshuffle eronder zingen, maar de verrassende groove met lekker splijtend accent op open hihat zorgt voor een heel andere dansfeel.

In nummers als Si Chitan en Ayes Sachen hoor je een meer Amerikaanse groove, en klinkt de kit ook vertrouwder − da’s ook wel ff lekker − en in het intieme Ayo Nigla speelt Corey Wilhelm louter percussie.

Stevigste nummer is Tazidert, met ook weer een nadrukkelijke drumbeat, waarin snare en hihat om de aandacht strijden, ook qua feel. Ik weet in ieder geval niet of ik het moet opvatten als een langzame 4/4 met shufflefeel of een kittige 6/8. Misschien moet een mens niet te veel nadenken. Zoals de meeste tracks van Bombino zit de kracht in de herhaling, en moet je je laten meeslepen in de trance van het moment.

 

Check het gehele album via Spotify

 

 
En dit is de site van Bombino

zoeken
zoeken