In de rubriek 'Op Je Oren' in Slagwerkkrant 167 draaiden we voor de geblinddoekte panelleden opnieuw een cd van eigen bodem: 'New Morning II' van Jeroen Vrolijk. Voor deze tweede aflevering van zijn fusionproject New Morning kreeg de Zaanse drummer weer een heel fijn stel muzikanten bij elkaar. Bassist Reggie Washington deed het met Buckshot Lefonque, gitarist Oz Noy was te horen met Weckl, Jeff Watts en Richard Bona, en collega-snarenman David ‘Fuze’ Fiuczynski kwam je vast wel eens bij de Screaming Headless Torsos tegen. Aangevuld met toptalent van eigen bodem zette Vrolijk op New Morning II een set neer die tot merendeels enthousiaste reacties leidde en her en der ook tot spannende verwarringen…
Hieronder een samenvatting van de reacties, in het magazine lees je de complete commentaren. Beluister de tracks hieronder bij Gevonden Releases.
Bouke Bijlsma
Stevige, vette open drums in de eerste track, een kaarsrechte hihat en veel vrolijkheid in het laag van het tweede nummer, een verrassende groove in track 3. De drummer, met zijn alles doorklievende rimclick, zet wel een paar gemene snarebreaks neer. Track 5 start met een fijn getimed drumintro. In dit nummer ga ik plotseling denken dat Coopertest weer bij elkaar is. Danny Sahupala, dus? Als er in het negende nummer een gedenkwaardig Coopertest-thema wordt ingezet (ik heb de cd nog thuis, en inderdaad…), weet ik het zeker: dit is Coopertest.
Dick de Waal
Goed funkrock-statement! Stevige drums, niet te gepolijst geproduceerd en weer eens wat anders na al die jazz. Een regelrechte greep naar de jaren tachtig, met bijbehorende obscure blaasarrangementen, Stanley Clarke-basjes en overstuurde tremologitaren, maar wel met een overtuiging die het weer helemaal cool maakt. Bij een vernuftig shuffle-intro blijkt dat de drummer over een volwaardige techniek beschikt. Een grote pluim daarvoor, al duurde het maar zes maten.
Mark Eeftens
Lekkere jazzrockplaat. Goed opgenomen drums die mooi in de mix zitten en hihatwerk dat in het eerste nummer aan Dennis Chambers doet denken, met lekker gul en groot klinkende bekkens. In het tweede nummer klinkt de hihat echt duwend, kaarsrecht, heel erg voor de tel. Steve Jordan? Nee, daar kloppen de fills niet mee, maar grooven kan deze drummer wel. Ook Dave Weckl komt voorbij, maar hij is het niet. Bij nummer zeven denk ik het te weten. Jojo Mayer speelt in het nummer Loot (Nerve) een paar soortgelijke patronen. Bijna identiek, soms. Mayer dus?