Clash Of The Coverbands 2005
Drie prijzen voor Big Apple met Elmer Bergstra
Slagwerkkrant Plus 28-04-2006 03:48
De winnaar van The Clash van 2005, Big Apple, gaat binnenkort een eigen single opnemen. Zij wonnen op 8 april de finale in Studio 22 te Hilversum. De Friese band werd niet alleen beloond met de vakjuryprijs, maar ook met awards voor Beste Zangeres, Wieke van der Bij, en Beste Drummer, Elmer Bergstra.
De 26-jarige Bergstra is professioneel drummer. Hij beaamt dat wanneer je als muzikant brood op de plank wilt hebben, je toch soms dingen moet doen die je iets minder tof vindt.
‘Over coverbands wordt vaak negatief gesproken, maar eigenlijk is het een uitstekende leerschool. Ik studeer niet zoveel popdingen, maar door al die optredens kan ik dit genre goed onderhouden. Zo heb ik thuis alle tijd me te concentreren op andere stijlen, zoals jazz. Ik speel ook in een jazzband met eigen werk. Daarmee verwacht ik geen volle zalen aan het springen te krijgen, maar je hoopt wel dat het publiek met eenzelfde energie reageert als bij je coverband.
Ik sta er versteld van dat mensen toch voor de herkenning gaan. Als we met de coverband een stuk willen spelen dat muzikaal gewoon goed in elkaar zit, krijg je soms toch minder reactie dan wanneer je Heb Je Even Voor Mij inzet. Ik vind het niet erg, hoor. Ik vind alles leuk om te spelen en ik probeer het voor mezelf interessant houden. Dan speel ik Frans Bauer bijvoorbeeld met een soca-ritme. Als ik het niet helemaal eens ben met de partij zoals die origineel is ingespeeld, bedenk ik hoe ík het zou hebben gedaan en geef ik mijn eigen draai aan een liedje. Ik probeer dus wel wat extra’s te geven, maar mijn echte functie is de pulse. Mensen moeten door kunnen dansen, zonder te denken dat iets niet lekker loopt.
De ritmesectie moet goed stevig spelen, en dat is niet eens zo heel makkelijk. De simpele grooves van veel nummers zijn nog verdomd lastig om te spelen. Als beginnende drummer heb je dat niet zo in de gaten, en denk je al snel dat het wel klinkt wat je doet. Totdat je jezelf terughoort op opnames en het helemaal niet zo strak en goed getimed is. Het is een vak op zich.’
Spelen met een coverband als Big Apple levert Bergstra een goede leerschool, veel plezier en een dansend publiek op, maar toch kan hij zich voorstellen dat na drieduizend keer I’m So Excited spelen, de lol er wel een keer af gaat.
‘Dat zal zijn wanneer voor mij echt niets meer uit het spelen in coverbands te halen valt. Daarom blijf ik spelen in verschillende formaties. Ik speel nu al veel samen met andere muzikanten, en een carrière als sessiedrummer zie ik wel zitten. Je hoopt natuurlijk ooit door te breken met een eigen band, met eigen werk, maar dat heb je niet voor het zeggen. Het is van zoveel factoren afhankelijk... Daar gok ik niet alles op.’
In Opmaat van Slagwerkkrant 132 (maart-april 2006) kun je een verslag lezen van het optreden van Eeuwke Wielinga met zijn band Noble Silence tijdens The Clash Of The Coverbands. Wielinga mocht met zijn Dream Theater-tribute band meedoen met de Public’s Favourites Play Off, maar haalde geen halvefinaleplaats.
