Wie zegt Golden Earring, zegt Cesar Zuiderwijk. Natuurlijk, er waren ooit nog andere Earring-drummers – Fred van der Hilst (1961-1965), Jaap Eggermont (1965-1969), Sieb Warner (1969-1970) – maar sinds 1970 is Zuiderwijk de man. Toch kwamen Patrick Orriëns en Jan Sander, medewerkers van het Golden Earring Infoblad, onlangs met een mooi artikel over nóg een Golden Earring-drummer. In de Opmaat van Slagwerkkrant 153 las je al een korte preview, en hier in Slagwerkkrant Plus presenteren we het complete artikel.
"De manager van de band belde Willie Mitchell, een bekende producer in mijn woonplaats Memphis, met de vraag of ik geïnteresseerd was een aantal optredens met Golden Earring te doen. Willie belde mij en legde uit dat hun drummer naar Nederland terug moest, omdat zijn moeder heel ziek was. Ik zei vanzelfsprekend ‘yes!’. Ik kende de band van Radar Love en Twilight Zone, allebei enorme hits in the States. Ze speelden die avond (11 maart 1984; red.) met 38 Special in het Memphis Coliseum. Ik ben naar het Coliseum gereden en heb de band voordat ze gingen spelen backstage gesproken. Na de show vroegen ze: ‘You wanna do it? Ik zei: absolutely, yes, let’s go! Ik ben snel naar huis terug gegaan om een tas met kleding te halen en mijn vrouw heeft mij daarna bij het Coliseum afgezet om met de band naar het volgende optreden te rijden.
They gave me a little time to learn the show and gave me a tape of the Memphis’ show. I got earphones on the hole time; I learned the show on the bus, while we were riding! That way I got the songs under my belt!’ Later they also gave me a video of the Twilight Zone and another song."
‘I was out for a little bit with them’
Met het tourschema van de site van Casper Roos in de hand komt Steve tot de conclusie dat zijn vuurdoop met Golden Earring op 13 maart in Rockford, Illinois moet zijn geweest (‘That was the first show, alright!’) en daarna volgden optredens in Springfield, Illinois op 14 maart, St. Louis, Missouri op 16 maart, Chicago, Illinois op 17 maart en ten slotte Dayton, Ohio op 18 maart. ‘I was out for a little bit with them.’ Totaal vijf optredens van Steve Potts met Golden Earring.
We praten over de set list. Na enig denken komen we op: No For An Answer, Clear Nite Moonlight, Future, When The Lady Smiles, Vanilla Queen, Save Your Skin, Radar Love en Twilight Zone.
Na 25 jaar praat Steve nog steeds in superlatieven over het drummen met de Earring:
"I did not change very much on the setting of Cesar’s drumset. I remember he had triggers on his set. The sound on stage was incredible, also because they set the drums on a certain sound. The band was really good and I had a drum solo, did that and I really loved it. Playing with Golden Earring was great. It was actually a lot of fun. I nailed it and came home to Memphis!"
Cesar vloog na een week terug naar de Verenigde Staten en zat op 20 maart achter zijn drumstel in het Richfield Coliseum in Cleveland, Ohio. Van deze show werd een opname gemaakt voor The Source Radio Special en een NCRV radioprogramma.
Commentaar van de band
Rinus Gerritsen:
"Freddy Haayen (destijds manager van de Earring; red) had een drummer geregeld. Wij verwachtten bij wijze van spreken een blonde rock ’n’ roll drummer, maar Steve bleek een zwarte souldrummer. Hij was bijzonder goed en heel aardig. Tijdens de show in Memphis zat hij achter Cesar om het drummen goed te bekijken. Voor de optredens was hij in de kleedkamer nog aan het oefenen. Steve speelde ook een drumsolo tijdens Radar Love.
We reden tijdens die tour door de USA van show naar show in een luxe witte Lincoln Town Car. Ik achter het stuur met George ernaast en Barry en Cesar achterin. Maar voor de trip van Memphis naar het optreden twee dagen later in Rockford werd besloten dat Steve, Barry en George met de roadies in de tourbus mee zouden gaan om de nummers door te nemen. Freddy en ik zijn, terwijl het vroor dat ‘t kraakte, met de Town Car over glibberige wegen zeshonderd mijl naar Rockford gereden. In de daarop volgende dagen zijn Steve, Barry, George en ik in onze Lincoln Town Car naar de optredens gereden. Ook naar St. Louis, waar we in de stad in een achterbuurt verdwaalden. Drie blanken en één zwarte man in een luxe witte limo, die in een achterbuurt in St. Louis de weg vroegen! Steve dook onder de bank en riep “I am not supposed to be here; we’re gonna get killed!”. Onze St. Louis-experience liep gelukkig goed af!"
Barry Hay (in het boek Haags(ch)e Bluf van Pieter Franssen):
"Steve was een zeer innemende man. Hij kwam naar het laatste concert van Cesar kijken. We namen de show op de walkman op en Cesar legde hem nog wat kneepjes uit. Dezelfde nacht zaten we met Steve in een verbouwde Greyhound-bus. Over de installatie speelden we keihard het concert af. Hij heeft vierentwintig uur met headphones op gezeten, blind drummend. De volgende show deed ik de aankondiging: Dames en heren ik heb goed nieuws en slechts nieuws. Het slechte nieuws is dat onze drummer er niet bij kan zijn, maar het goede nieuws is dat we the incredible and one and only Steve Potts bij ons hebben.
Hij heeft ons echt gered, als een zwarte engel die uit de hemel neergedaald was. Die gozer drumde als Cesar. Alleen Radar Love was een tikkie te snel. Ik vond het leuk dat hij zich zo goed handhaafde en er zelf ook zo veel lol in had."
Steve speelt nog steeds op een Pearl drumstel met Zildjian bekkens en gebruikt Regal Tip drumstokken.
Bronnen:
Casper Roos - Golden Earring Record Research
Pieter Franssen - Haags(ch)e Bluf
Dank aan Rinus, die zich altijd een goed verhaal weet te herinneren!