In Slagwerkkrant 211 (mei-juni 2019) lees je een uitgebreid interview met Frank Wienk, de man achter het succesvolle solo-loopingproject Binkbeats. Naar aanleiding van de derde ep in de serie "Private Matter Previously Unavailable" vertelt hij over de overstap van bekende elektronische covers (waarmee hij doorbrak op Youtube) naar eigen werk. En over zijn verdere ontwikkeling als componist, zijn achtergrond als slagwerker (bij onder meer Slagwerk Den Haag) en zijn toekomstplannen. Hier op Slagwerkkrant Plus vind je kenmerkende video's, de audio van de nieuwe ep, en ook nog een flink aantal extra interviewfragmenten.
tekst Bouke Bijlsma
foto's Iris Teunissen
Nog even het geheugen opfrissen. Met dit soort solo-uitvoeringen van bekende elektronische tracks brak Binkbeats in 2014 door (in de videoserie Beats Unraveled)
Hier covert Frank Wienk Windowlicker van Aphex Twin (2014)
VAN COVERS NAAR EIGEN WERK
‘Ik was altijd veel bezig met hiphop, naast het slagwerk, ook zelf produceren, en dat ging iets meer naar e-muziek, dus Flying Lotus-achtig en die covers, dat ontstond een beetje'
'Het was een onderzoeksproces, een studie naar sound. Ik herkende in die muziek heel veel, je had bijvoorbeeld van Fying Lotus dat album Untill The Quit Comes; daarin hoorde ik dingen, dan hoorde ik een Rhodes met een delay erop, of belletjes, of dit is zo verknipt… Je hoorde geluiden terug, en dan dacht ik: dit zou ik kunnen namaken. En ik zag dat heel veel producers in die richting werken met midicontrollers. Je koopt dan samplepacks, dus pakketjes met geluiden, en daarmee maak je dan muziek, maar daarmee verlies je ook voeling ermee; je maakt muziek met geluiden waarvan je niet weet wat het is, of wat het is geweest. De tastbaarheid vervalt een beetje. Dat merkte ik ook in de reacties na die filmpjes; o ja, dat is dat instrument. Voor mij was het een onderzoekstraject: hoe kan ik zo’n geluid namaken, hoe kan ik werken met effecten. Je leert sounddesign, en ook mixen, dit geluid klopt, maar klinkt veel hoger op het album, dan ga je eq’en.’
In de studio van Binkbeats zie je meteen dat Frank Wienk zijn roots in de slagwerkwereld heeft liggen.
‘Ik begon al wel vrij snel ook zelf dingen te maken, want wilde niet gaan touren met alleen covers. Je wilt niet voor eeuwig die gast blijven die in zijn eentje al die bekende nummers kan neerzetten; Dat blijft natuurlijk wel, want is toch waar mensen je van kennen, dat snap ik ook wel.. Maar ik heb ook altijd een creatieve drang gehad, om met deze nieuwe manier van muziek maken ook mijn eigen dingen te gaan doen. Heeft wel even geduurd voordat ik daarin mijn eigen geluid en stijl gevonden had, en wie je bant. Daar kwam toch heel andere muziek uit dan ik voorheen maakte; ook wel anders dan de covers die ik deed, al zijn er wel duidelijke raakvlakken. Maar soms ook helemaal niet; dat was wel een zoektocht. Maar heeft er wel toe geleid dat ik mijn eigen muziek opneem en uitbreng.’
Dit is de officiële video bij de track Drones In My Bones van laatste ep:
Hoe heeft die eigen muziek zich ontwikkeld in de loop der jaren? Op de laatste ep hoorde ik naast de weirde, vervreemdende en droneachtige dingen soms ook nummers die richting mainstream pop of r&b gaan.
‘Ik denk daarbij nauwelijks in stijlen of hokjes. Het beweegt zich meestal tussen een aantal dingen; sommige tracks zijn four to the floor dance-achtige dingen, ander tracks zijn meer liedjes, andere tracks zijn vage soundscapeachtige dingen. Ik maak wat ik maak, en er komt uit wat eruit komt. Soms denk ik wel: kan dit op een album bij elkaar allemaal? Maar dan denk ik dat de diversiteit en de eenheid in klank de lijn is. Ik weet ook niet of ik een hele plaat in een stijl zou kunnen maken.’
Binkbeats tijdens de presentatie van de ep Private Matter Previously Unavailable - Part III in Kytopia, Utrecht (8 maart 2019)
Je bent ook filmmuziek gaan maken, dus dan ben je eigenlijk gewoon een componist.
‘Ik vind de term componist wel heftig; dat associeer ik met mensen die echt complete composities uitschrijven op papier; zo werk ik helemaal niet. Heb nu voor twee documentaires muziek geschreven; nou ja, gemaakt. En voor twee dansvoorstellingen; Happiness en Love, een samenwerking van Slagwerk Den Haag met dansgezelschap Club Guy & Roni.'
Dus dan voert Slagwerk Den Haag jouw muziek uit?
‘In Happiness heb ik zelf meegespeeld, in de tweede, Love, zal ik dat niet doen; dan voeren zij echt mijn muziek uit. Het is trouwens geen slagwerkstuk; komt meer in de buurt van wat ik met Binkbeats doe. Dat is ook waarom ik gevraagd ben; om die sound te geven van wat ik doe.’
Dit is een korte introductievideo over Happiness, met ook wat interviewfragmenten met Frank Wienk:
NIEUWE PROJECTEN
Met deze derde ep sluit de Binkbeats-trilogie Private Matter Previously Unavailable af. En daarmee gaat hij nu touren. Is duidelijk wat hij daarna gaat doen?
‘Ik kan er niet veel over zeggen. Ik sluit hiermee inderdaad wel een periode af. Komt ook omdat ik, ook weer vanuit de slagwerkwereld, heel erg denk in projecten. Dat betekent trouwens niet dat ik dit helemaal ga afsluiten en dus nooit meer ga doen. Ik ga het sowieso live wel voortzetten, maar voor het maken van nieuwe muziek heb ik nu zo veel dingen die ik zou willen en waar ik niet aan toe kom; die wil ik ook gewoon gaan doen.'
‘Een idee is gefocust op melodisch slagwerk. Als je kijkt naar de marimba; de repertoirestukken die daarvoor bestaan zitten heel erg in een bepaalde moderne muziek, een genre, heel erg op virtuositeit. Ik heb er niet zo veel mee. Ik wil die melodische slaginstrumenten voor mezelf in een nieuw project weer een beetje heruitvinden, met nieuwe stukken die ik tof vind, en bij die instrumenten vind passen. De houtklank van de marimba is zo ontzettend mooi.
‘Een ander idee is een uur lange trip, heel erg in de herhalende polyritmische sfeer; geen liedjes, best slagwerkachtig, maar ook clubsounds, zware bassen, echt een experience; dus geen loopdingen met alles zelf inspelen. Maar dat is een pril idee; heel anders dat wat ik nu doe, en de muziek moet zich nog helemaal vormen. Maar verandering is hoe dan ook belangrijk, Als je een idee hebt, moet je dat gaan oppakken, uitzoeken en uitwerken. om je scherp te houden als muzikant en je te vernieuwen.’
Een verandering zou ook kunnen zijn dat je met zes man op een podium gaat staan in plaats van alleen
‘Dat zou zomaar kunnen, haha. Ik ben wel heel erg op mezelf, de laatste jaren, merk ik, in mijn werkwijze. Dat zal voorlopig wel even zo blijven, maar inderdaad dat hele loopen is wel een gedoe; dat zou je ook met een paar man in een band kunnen doen. Is ook financieel en logistiek weer moeilijk, dat is ook een afweging…’
Bekijk de minidoc It’s Not About Looping over Binkbeats door Ableton
Wat zijn volgens jou de voordelen en nadelen van werken in je eentje (met een loopsampler)?
‘Ik heb vroeger veel in bandjes gespeeld en daarna lang met Slagwerk Den Haag; samenspelen is ook een essentieel onderdeel van muziek maken. Een voordeel van in je eentje werken, is dat je alle beslissingen kunt en mag maken. Dat scheelt een heleboel democratisch gedoe. Maar dat is ook een nadeel, want alle input moet ook van jezelf komen, en je moet beslissingen nemen, en dat kan ook weer heel moeilijk zijn. Daarvoor is een band weer heel fijn, want je krijgt een soort gratis input die je niet zelf had kunnen bedenken.’
‘Ik ben er trouwens wel achter gekomen dat je nooit iets helemaal in je eentje kunt doen. Ik heb altijd momenten dat ik naar Niels stap (Niels Broos; red.), een hele goede toetsenist en een echte vriend van mij. Voor keys is hij geniaal voor mij, hij denkt ook heel erg in sounds. Soms in een eindfase, maar soms ook als ik met nieuwe schetsen zit, dan ga ik bij hem langs, gewoon om input te krijgen. Ik laat ook wel tracks horen aan anderen, gewoon om wat feedback te krijgen; dus in die zin maak je niets helemaal in je eentje. Dat moet je ook doen, dat is verstandig en noodzakelijk, anders kun je steeds in je hoofd dezelfde rondjes blijven draaien.’
Beluister Private Matter Previously Unavailable Part III via Spotify
Lees het volledige interview in Slagwerkkrant 211 (mei-juni 2019)