North Sea Jazz per dagverslag - dag 3 - 12 juli 215

De overdrive van Horacio en Giovanni

Muzieknieuws 13-07-2015 06:43

Als je de derde dag van North Sea jazz ietwat groggy begint met een flinke dosis ICP Orchestra onder leiding van Han Bennink en mag eindigen met het geweldige trio Dans Dans met Steven Cassiers, dan mag je je een gelukkig mens wanen, zeker omdat er daartussen ook heel veel moois zat. Wat een ongelofelijk goed festival is dat North Sea Jazz toch ieder jaar weer, waarin zoveel uiteenlopende stijlen gebundeld in een mooi concept naar voren komen, altijd met roots in de jazz, soms puur, soms als afgeleide, maar altijd met geïnspireerd muziek maken hoog in het vaandel.  

Klein
Steven Cassiers bij Dans Dans is een van die spelers op North Sea Jazz die het heel klein weten te houden, ondanks dat hij ook weet hoe hij de boel naar een ongekende climax kan brengen. Binnenkort interview met hem in Slagwerkkrant.
Precies tien jaar geleden spraken we Nasheet Waits al eens. Nu speelde hij met trompettist Avishai Cohen in minimale bezetting, drums, contrabas, trompet en hij hield het extreem klein. Zelden zo mooi muziek 'omspeeld' zien worden. Het was een en al suggestie. Prachtig.   

Groot
Maar er waren natuurlijk ook slagwerkers die het groot, groter, grootst speelden. Onvermijdelijk moeten de drummers dat in de megagrote Nile-zaal doen. Jordi Geuens deed dat voortreffelijk bij Selah Sue. Wat een power, wat een groove!
De missie van het New Rotterdam Jazz Orchestra & Anton Goudsmit was om het publiek alle hoeken van de Mississippi te laten zien. Daarin slaagden ze. De soundcheck van een heerlijk losse vijfkwarts bigbandswing was daarvan slechts een voorproefje. Drummer Mark Schilders pakt, na een reeds vrij heftig jazzintro, genadeloos uit met een ware punkrock approach tijdens de soli van Goudsmit. Hoe kan het ook anders eigenlijk?
Ook Oscar Seaton ging er keihard tegenaan bij Lionel Richie, die keihard op een kleine septiem in Easy like a Sunday Morning eindigt; pretty jazzy. Seaton leidt de band supergeconcentreerd, met een intentie die je ook ziet in zijn werk met trompettist Terence Blanchard, met wie hij de tweede North Sea dag speelde. Buiten een talent is deze man ook een heel harde werker en dat siert hem ongelofelijk. Talent is geen verdienste, hard werken wel. Three Times a Lady, Brick house, All night Long; Lionel Richie maakt de zondagavond compleet.

Bekijk hier een fragment van All Night Long, geschoten vanaf de zijkant van het podium. |

 
We spraken Seaton backstage en je leest het interview binnenkort in Slagwerkkrant.   

Horacio & Giovanni
Bijna aan het slot van de derde dag krijg je dit dan nog eens over je heen: een ongelofelijk virtuoze, over the top set van Volcán, onder leiding van pianist Gonzalo Rubalcaba, met drums-percussietandem Horacio 'El Negro' Hernández en Giovanni Hidalgo. Het samenspel tussen hen en pianist en bassist was bijna niet te bevatten. Ze omspeelden álles, waardoor de structuur van een nummer slechts nog ergens in het midden van de muziek landde. Het publiek werd er bijna door platgeslagen en ademde opgelucht toen er tegen het einde, na een flinke solospot voor Hernandez en Hidalgo, een herkenbare montuno werd ingezet. Het maakte de roep om toegift nog groter en we kregen toen dit:
 

 

Salt Peanuts in overdrive, dus. Onvoorstelbare virtuositeit. 

Het vierdelige Pearl-setje van El Negro, natuurlijk versierd met tal van blocks en bellen, bij handen én bij voeten (hey, hij is wel de uitvinder van de clave spelen met de linkervoet) klonk geweldig.

In het interview dat ik met hem had refereerde hij aan de operatie die hij vorig jaar augustus onderging, na een plotselinge beenverlamming: 'Ik had wel dood kunnen zijn, maar een geweldige hersenchirurg heeft mij zeven uur lang geopereerd (botsplinters bij zijn nek klemden een zenuw af) en ik kon daarna meteen weer door. Daarna sta je wel even anders in het leven!'. Prachtig om te zien dat hij compleet hersteld is.

In het gesprek - binnenkort in Slagwerkkrant - refereerde hij ook aan de eerste keer dat hij buiten Cuba een concert gaf: 1983 North Sea Jazz, met diezelfde Gonzalo Rubalcaba, als 20-jarige, 32 jaar geleden nu: 'Ik liep naar het hotel en zag bij de receptie Jack DeJohnette staan - ik kon niet geloven dat ik op hetzelfde festival speelde als mijn idool'. Ik vertelde hem dat DeJohnette de dag ervoor ook weer op deze editie North Sea speelde. Het toeval wil dat enkele minuten later DeJohnette backstage een kijkje kwam nemen, zie hier het resultaat op e foto die LP-oprichter Martin Cohen voor ons maakte.



Na afloop van het festival gingen Hidalgo en Hernandez nog naar de Latin meets Jazz jamsession/after party in Bird, georganiseerd door drummer Mark de Jong. We zien ook Nils Fischer op percussie:

North Sea Jazz 2015, je was mooi! 

Lees hier het dagverslag van Dag 1. 

Lees hier het dagverslag van Dag 2.  

Op naar 2016! 

www.northseajazz.nl