25 jaar Slagwerkkrant

Reacties van negen bekende Slagwerkkrantlezers

Slagwerkkrant Plus 25-10-2007 12:49

1. Is er een artikel, foto, of uitspraak die je als lezer van Slagwerkkrant de afgelopen 25 jaar speciaal is bijgebleven? Kun je vertellen waarom?
   
2. Hoe zou Slagwerkkrant er de komende 25 jaar uit moeten zien, of wat zou jij graag in Slagwerkkrant willen zien?

Hieronder lees je de reacties van René Creemers (Drumbassadors), Ton Dijkman, Nippy Noya, Pierre Courbois, Jeroen de Rijk, Gijsbert Zwart (Slagerij Van Kampen), Martin Verdonk, Niels van Hoorn (Percossa) en Hans Cleuver.

René Creemers (The Drumbassadors):

Gefeliciteerd. Ik ben denk ik dus al 25 jaar vaste klant!? Jezus, wat ben ik oud geworden.

Als ik je vragen wil beantwoorden, schieten mij als eerste de artikelen betreffende Drumbassadors te binnen, omdat dat uiteraard voor mij persoonlijk heel belangrijk is.
Artikel, foto en uitspraken; ik kom steeds op dingen die met mezelf te maken hebben, spijt me. Uiteraard lees ik met een heel andere intentie zulke bladen dan de doorsnee drumfreak. Het is mijn werk,dus...

Wat betreft jullie tweede vraag. De situatie is zo dat ik momenteel 42 jaar drummer ben. Ik praat, hoor en lees al 42 jaar dagelijks over drummers, drumstellen, leerlingen, drum-dvd’s, drumfestivals, drumclinics etc. etc. Hoogst zelden gaat het bij interviews echt over de muziek. Meestal gaat zo’n interview over een drummer die graag carrière wil maken en dus interessant en cool gevonden wil worden, en dus dito uitspraken wil doen. De uitspraken komen veelal van veel jongere en vooral onervarene drummers dan ik zelf ben. Ik vind het dus veelal niet meer zo vreselijk interessant. Ik besef dat ik natuurlijk door mijn ervaring, leeftijd en smaak niet meer zo snel enthousiast ben, maar ja, die jonge, nieuwe drummers vinden steeds dingen uit die in het verleden al uitgevonden waren... onder anderen door mijzelf.

Er komen slechts zelden nieuwe drummers bij. Wel moet ik bekennen dat ook ik een Keith Carlock-liefhebber geworden ben. Ook die New Orleans/jazzdrummer van mijn leeftijd, met bril (ik weet zijn naam niet meer) was ook een interessante speler. Tip: Shawn Pelton moeten jullie ook een keer doen.

Enfin, jullie doen het gewoon heel goed, denk ik. Het zou niet verstandig zijn om te gaan schrijven voor mensen als ik. Daar zijn er dan toch niet genoeg van. Ga gewoon door, zou ik zeggen, en probeer jonge, creatieve, goede drummers te doen en niet te veel alleen maar bekende drummers; die trekken het niveau te veel naar beneden.

Groeten van René en succes verder

Ton Dijkman:

Wat mij persoonlijk het meest bij is gebleven, is de uitspraak van de drummer van Within Temptation. Hij hield van mijn natuurlijke manier van spelen, maar hij was niet iemand die makkelijk op iemand afstapt om te praten. Ik zou zeggen: altijd doen, want dat zijn de momenten waar we allemaal van leren...
Ik zou in de toekomst wat meer info willen hebben over wie welke nummers speelt die ik op de radio hoor (Nederland).
gr ton

Nippy Noya:

Hey allemaal,

fijn dat het jullie Slagwerkkrant goed gaat. Heb nog het allereerste exemplaar in Amsterdam. Woon nu in Enschede in een studentenhuis. Samen met negen studenten van de Hogeschool. Enschede. Is een logische keuze, omdat ik hier doceer op het ArtEZ Conservatorium. Het gaat jullie goed voor de volgende 25 jaren.

Wat betreft jullie vragen en mijn antwoorden:

1. Is er een artikel, foto, of uitspraak die je als lezer van Slagwerkkrant de afgelopen 25 jaar speciaal is bijgebleven? Kun je vertellen waarom?
   (Had ik deze jubileumvraag geweten, dan had ik dat artikel bewaard). Afijn, het is een artikel over groove en rhythms in New Orleans. Omdat volgens Slagwerkkrant daar alle muziekstijlen - zoals country & western + blues + cajun + jazz + funk + gospel + rhythm & blues + Braziliaans + Cubaans + etc. etc. etc. - logisch, swingend en groovy aanvoelen wegens de strakke Afrikaanse ritmes die er als een rode draad doorheen vloeien.
   Zie hier het geheim van een vette groove, dacht ik toen... Bingo!!!!!!
   
   
2. Hoe zou Slagwerkkrant er de komende 25 jaar uit moeten zien, of wat zou jij graag in Slagwerkkrant willen zien?
   Meer gedurfd vragen stellen tijdens interviews over feiten en waarheden in de keiharde, verleidelijke, fantastische, mooie, afgrijselijke, chaotische, geniepige, heerlijke wereld genaamd showbusiness. Inclusief de machtige greep van de muziekinstrumentenindustrie en de verstolde tradities op sommige muziekscholen en last but not least piraterij versus copyrights op de enorme megasuper E-autobahn ‘Het internet’. Dus bevrijdende, open statements en verfrissende werkelijkheden uitlokken. Waarom? Er is nog genoeg nieuwsgierigheid en frustratie hierover bij heel veel musici en artiesten.

Mijn oprechte dank nogmaals voor jullie prachtige tijdschrift ‘De Slagwerkkrant’
percussively, Nippy Noya

Pierre Courbois:

Er zijn zo verschrikkelijk veel en geweldig goede artikelen, foto’s uitspraken en dergelijke in de Slagwerkkrant verschenen de afgelopen 25 jaar, dat ik dat onmogelijk kan zeggen. En ik wil ook geen appels met peren vergelijken.

Maar op een ding wil ik tóch de aandacht vestigen: Onlangs, in augustus geloof ik, verscheen er een blinddoekrecensie over mijn onlangs uitgebrachte cd 'Révocation', live in het Bimhuis met mijn 5/4 Sextet. Schrijver Dick de Waal zei toen onder andere: ‘Ben ook erg onder de indruk van de pianist en de blazersarrangementen.’ Die pianist is mijn béste vriend Willem Kühne, die al ongeveer 35 jaar in diverse groepen de boel bij elkaar houdt en ervoor zorgt dat ik mij muzikaal vrij kan bewegen.
Schijnbaar hoort niemand dat, want in geen enkele recensie is daar ooit een woord over geschreven. Hulde dus aan Willem en ook aan Dick de Waal die verder kijkt dan zijn slagwerkneus lang is. Hetzelfde geld voor de arrangementen. Die maak ik ook al vijftig jaar. Iedereen schijnt er nog altijd van uit te gaan dat een drummer een soort primitieve domoor is, een soort beroepsvoetballer die alleen maar hard en snel kan rammen.

En dat brengt mij automatisch op tweede vraag: hoewel ik zéér tevreden ben over de Slagwerkkrant, wat mij betreft hoeft er niets te veranderen de komende 25 jaar, zou ik tóch willen vragen of er extra aandacht zou kunnen worden besteed aan de drummer die zich ook actief met de muziek bemoeit. Zingen, ook background, teksten schrijven, componeren, arrangeren en dergelijke. Misschien eens een keer een heel nummer daaraan wijden? Om het muzikale imago van de slagwerker te verbeteren.

Hartelijke groeten van Pierre Courbois

Jeroen de rijk

1. SWK nummer 28, sept-okt-nov 1988. Uitspraak van mezelf (heel gek) in interview: ‘Eigenlijk moeten ze hem (Steve Boston) en John Engels in de adelstand verheffen.’
   Bijna twintig jaar later is het me alleen maar duidelijker hoe groot de invloed van deze twee mensen is geweest en nog steeds is op hele generaties Nederlandse en buitenlandse trommelaars. Het zijn volstrekt authentieke persoonlijkheden zonder enige vorm van kapsones, types waar de mensheid sowieso altijd behoefte aan heeft.
   
   
2. Iets meer aandacht voor mensen die drummers/percussionisten inschakelen. Dus producers, componisten, artiesten, managers, instrumentenbouwers etc. De mensen die ervoor zorgen dat we aan het werk zijn en blijven...

   XXX J.

Gijsbert Zwart (Slagerij Van Kampen):

Bedankt voor jullie mail; leuk idee. Ik hoop dat ik nog op tijd ben.

1. Is er een artikel, foto, of uitspraak die je als lezer van Slagwerkkrant de afgelopen 25 jaar speciaal is bijgebleven? Kun je vertellen waarom?
   Wat vooral is bijgebleven zijn de reportages rondom alle festivals. Van North Sea Jazz tot aan Lowlands, van The Big Bang tot aan Adams Drumworld Festival. Aandacht voor de drummers natuurlijk, maar ook voor de sfeer en de muziek als geheel.
   
   
2. Hoe zou Slagwerkkrant er de komende 25 jaar uit moeten zien, of wat zou jij graag in Slagwerkkrant willen zien?
   De Slagwerkkrant moet vooral blijven zoals het is. Mogelijke verbeteringen: meer indelen in secties ‘beginner, gemiddeld en gevorderde’, vooral met betrekking tot notentips, meespeelpagina’s etc. Meer aandacht voor drumscholen, educatie en leren spelen in verschillende situaties zou naar mijn idee welkom zijn. En bijvoorbeeld: in wat voor studiootjes, schuurtjes en hokjes studeren de drummers van alle niveaus? Daar ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar, omdat ik bijna klaar ben met de bouw van mijn geïsoleerde studieruimte annex drumschool.

Hartelijke groeten, Gijsbert Zwart

Martin Verdonk

Ik loop al een paar dagen na te denken over die twee vragen... Er is mij niet iets speciaals bij gebleven... eerlijk gezegd :-(
Zoveel artikelen en interviews...voor elk wat wils.
Toekomst van slagwerkkrant: magazine met de uitgebreide features en website met de up to date verhalen en laatste nieuws. Op die manier vult dat elkaar goed aan.

Alvast gefeliciteerd!

Groeten,
Martin

Niels van Hoorn (Percossa):

Als ik er zo over nadenk zijn de dingen die ik mij vooral herinner de artikelen uit de eerste Slagwerkkranten. Ik ben abonnee vanaf SWK nr. 0 en de artikelen over bijvoorbeeld Harm Bieger, de toenmalige drummer van De Mo en het ingenieuze drumpodium van Peter Wolff van De Div. (Bestaat dat ding nog? Misschien iets voor het Slagwerkmuseum?!). Maar vooral de aandacht voor de opkomende elektronica en drumcomputers als aanvulling op - en vooral niet als vervanging van - de drummer spraken mij altijd aan. Ook herinner ik mij nog levendig het Slagwerkkrantfeest in Catena in Leiden waar het 1-jarig bestaan van de SWK werd gevierd. Als 12-jarige ‘drumgek’ waande ik mij in een surrealistische wereld tussen hemel (met al die te gekke drummers als Erk en Marcel Willemsen, Hans van der Meer (Do The Da Da Da) en Motel Bokassa) en hel (in die donkere kelder tussen al die blowende en drinkende andere drumleipen).

Natuurlijk is mijn eigen visie op slagwerk in het algemeen en drummen in het bijzonder in die 25 jaar veranderd, en naarmate ik wat ouder wordt, merk ik dat ik in veel van de interviews met drummers de diepgang mis. Het is allemaal wel veel van hetzelfde. Dat is misschien ook logisch, want het lijkt wel alsof alles in de afgelopen 25 jaar wel is gezegd over drummen en drummers. Vandaar dat ik misschien in de toekomst misschien een wat kritischer houding zou willen zien van de SWK en vooral; graaf nog eens iets dieper in de Slagwerkwereld in plaats van te veel te focussen op vooral de drummers. Er is zoveel te beleven in Nederland en België op slagwerkgebied, buiten de wereld van de bandjes en drummers, dat het verdient om aandacht te krijgen in SWK. Verenigingen, ensembles, conservatoria, concerten van orkesten en ensembles uit binnen- en buitenland, de multiculturele slagwerkwereld in De Lage Landen.

SWK is inmiddels niet meer weg te denken uit de populaire drumwereld in Nederland en België, misschien wordt het tijd om ook de slagwerkers meer te betrekken, zodat ook zij niet meer om de SWK heen kunnen?!

Succes, Niels van Hoorn

Hans Cleuver:

Het is mij onmogelijk om een bepaald interview eruit te pikken, want er zijn er zoveel geweest en zoals je weet, een beste interview alsmede een beste drummer bestaan niet echt! Er waren vele interviews die steengoed waren, alsook tientallen drummers, zowel in Nederland als in het buitenland. Interviews als met Hans Eijkenaar, John Engels en Ton Dijkman blijven mij altijd bij. Niet alleen omdat ze zo’n fantastische carrière hebben, maar ook omdat ze altijd positief over collega’s waren. Dat zijn de ‘ware’ musici voor mij; goed werk afleveren en ook een positieve kijk op anderen hebben, want iedere drummer heeft zijn ‘beperkingen’ en dat begrijpen zij verdomd goed!

Verder ben ik altijd erg verheugd geweest met de product-info, met name de stukjes van Hugo Pinksterboer over de diverse cymbals die uitkwamen. Deze besprekingen waren zeer juist en zeer professioneel, mag ik wel zeggen. De lezer is altijd goed op de hoogte gehouden betreffende alle nieuwe slagwerk- en percussieproducten.

Verder natuurlijk de diverse cursussen, waar ik ook van tijd tot tijd aan mee heb mogen werken. Die zijn er toch het bewijs van dat er zo langzamerhand werkelijk steengoed gespeeld wordt, en men toch iedere keer leergierig is om er nieuwe dingen bij te leren. Het blijft tenslotte een zee waar je in loopt, en hoe verder je komt, hoe groter het gebied wordt dat nog moet worden ontgonnen door iedere drummer. Je raakt nooit uitgeleerd en mede dankzij die cursussen kun je je grenzen blijven verleggen. Een DrumDrieDaagse, zoals in Den Haag, draagt daar ook toe bij!

Voor mij is 25 jaar SWK altijd een zegen geweest in Nederland. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen en hebben elkaar altijd in positieve zin beïnvloed. Jullie hebben altijd je best gedaan origineel te zijn, want er was geen ‘vakblad’ voor drummers in Nederland, en ik heb dat getracht met de eerste particuliere drumschool die professionals opleidde en tientallen leerlingen naar het conservatorium begeleidde en natuurlijk ook diverse amateurs (iedereen begint tenslotte als amateur, nietwaar?). We hebben elkaar altijd goed in de knikker gehouden en elkaar regelmatig van advies gediend.

Wat betreft de toekomst: Ik vind dat de SWK een juiste mix maakt van buitenlandse en Nederlandse drummers. Die Nederlanders spelen vaak op wereldniveau, een feit waar we trots op mogen zijn, en ik ben ook verheugd dat we in Nederland een blad hebben dat deze ontwikkeling op de voet volgt. In andere woorden: ik heb weinig kritiek en alle respect en hulde voor de SWK, en hoop nog lang te mogen genieten van jullie fantastische blad!

Met vriendelijke groeten, Hans Cleuver