Meeslepende sloteditie Drumfestival Herfstfest na 10 jaar knallen
Koen Herfst neemt met een geweldige slotsolo afscheid van zijn festival
Events 18-10-2024 12:10
Dat het afgelopen zondag een bijzondere editie van Drumfestival Herfstfest zou worden, stond van tevoren al wel vast. De laatste Herfstfest na tien epische jaren van slagwerkhoogtepunten en drumverbroedering. Een afscheid, een terugblik en – zoals je bij naamgever en organisator Koen Herfst (foto boven) kunt verwachten – alweer de eerste aanzetjes naar een toekomst vol nieuwe plannen en projecten.
door Erk Willemsen, Bouke Bijlsma, Dennis Boxem en Mark Eeftens
foto's door Rob van Dalen
Het was aan Koen Herfst zelf om de afsluiting van tien jaar Herfstfest te doen. Natuurlijk met een toespraak, een dankwoord, nog een dankwoord, en natuurlijk een extra gedreven drumsolo, met een titel die uit het publiek geroepen werd: Drums for the other side. Koen bewees daarbij dat je ontiegelijk snelle dubbele-bassdrumpartijen heel strak met net ingehouden emotie kunt spelen. De zaal reageerde mooi op de moeite die Koen duidelijk had om de Herfstfest-stokken definitief neer te leggen. Dan speel je er toch gewoon nog een!
En daarna was er taart (gebakjes met daarop een fraaie beeltenis van de verschillende Herfstfest-posters door de jaren heen). Een mooi gebaar.
Voorafgaand aan zijn solo-optreden speelde Koen ook nog met de Drum Demons. De vijf slagwerkers (naast Koen natuurlijk Cesar Zuiderwijk en verder Joran Dijkstra, Gabor Verweij en Soeshiel Sharma) speelden een paar evergreens uit het Drum Demons-repertoire (o.a Sugada), maar sloegen op verzoek van Koen ook aan het improviseren over een blazersriff van zanger-trombonist-sfeermaker Harrison Young. Uiteraard met een hoofdrol voor Cesar en een heleboel feel good!
‘Wat een gast’, hoorde ik iemand achter me zeggen. Deze bezoeker had niet eerder van Gergo Borlai gehoord. Anderen wel degelijk, en zij riepen verzoekjes: Keep It Greasy, bijvoorbeeld, een Zappa-nummer dat Borlai naar zijn hand zette. Daarna een schreeuw om The Black Page te spelen. ‘Not again!’, riep Gergo uit, maar hij legde een ongelofelijke versie neer van die uitdagende Zappa-compositie. Hij was de clinic begonnen met funky tracks met verrassende stops erin; heel open gespeeld allemaal met een onverbiddelijke precisie en soepele groove. Borlai is zo’n drummer waarbij je denkt: is dit niet bovenmenselijk? Zo’n drummer waarvan je er minstens een moet hebben op een drumfestival! Heerlijk!
Sun-Mi Hong gaf het begrip ‘toucher’ een nieuwe betekenis. Ze vertelde dat ze groot bewonderaar is van Brian Blade. Er zijn weinig mensen die het drumstel zó mooi kunnen beroeren als hij, maar Sun-Mi Hong kwam aardig in de buurt! Ze klopt, tikt en streelt haar trommels en bekkens en weet daarmee prachtige geluiden uit haar drumstel te toveren. Ze verkent met succes het gebied tussen stilte en heel zacht, en laat zien hoeveel wonderschoon geluid je daar kunt vinden. Werkend vanuit de stilte improviseert ze buitengewoon dynamisch, aards en warm qua timing zwevend in en vrije ritmische ruimte. Prachtig!
Michael Schack speelde op zijn gloednieuwe Roland VAD716, zoals altijd alsof zijn leven ervan afhangt. Alsof het ’t laatste is wat hij doet. Zoveel vuur, gebaar en inzet, regelmatig gekoppeld aan humor; het blijft een genot om naar te kijken, elke keer weer! Schack levert de energie van een sprinter, maar dan tijdens een halve marathon. Bewonderenswaardig en niet te evenaren.
Zildjian en Mapex hadden zich opgeworpen als sponsors van de Kleine Zaal. Tussen de optredens van hun endorsers Charlotte van Geel (foto boven) en Kevin van den Heiligenberg (foto hieronder) en Drumpraat van Sietse Huisman konden de bezoekers de nieuwe Zildjian Alchem-e sets proberen. Ook was de nieuwe Mapex Black Panther Design Lab Equinox voor het eerst te zien.
De drumbeurs in entreehal en Kleine Zaal was uitgebreider dan ooit. Roland, Tama, Meinl, Remo, Stagg en Kuppmen hadden behoorlijk uitgepakt in de entreehal. Bezoekers konden naar hartenlust allerlei nieuwe producten uitproberen waaronder de DWe, de nieuwe Roland VAD, de Tama Star en de Stagg Sensa.
Natuurlijk was er naast de uitstekende en goed bezochte workshops in het Podiumcafé door Juan van Emmerloot en Eddie van Dongen ook de traditionele uitreiking van de Slagwerkkrant Poll Awards, met dit jaar op het podium Steven Brezet, de voltallige Slagerij Van Kampen, Hans Eijkenaar, Kim Weemhoff, Koen Herfst en de vertegenwoordigers van Ludwig (Craig Hughes was er zelfs voor overgekomen uit de UK), LP, Tama, Remo, Zildjian en DW. De volledige de uitslagen van de Slagwerkkrant Poll 2924 kun je lezen in Slagwerkkrant, en deels op deze site. Zoek op 'poll'.
Bedankt Koen, voor 10 jaar Herfstfest, waar we met Slagwerkkrant alle jaren partner van mochten zijn!
