Interview met Justin Foley van Killswitch Engage
"Wees niet lui in het zoeken naar goede muziek"
Interviews 02-03-2007 23:30
Killswitch Engage-drummer Justin Foley is op en top Amerikaan in sommige van zijn voorkeuren: hij is verslaafd aan de Simpsons en fan van de New York Yankees. Maar in zijn gedrag voldoet Foley niet aan het clichébeeld van een met overgewicht tobbende, joviale Yankee die luidruchtig zijn mening verkondigt. De lange, bescheiden New Englander laat liever zijn drumspel spreken. Toch ging hij graag in gesprek met Slagwerkwereld.
Justin Foley: “Mijn passie voor drummen begon op m’n dertiende en werd beïnvloed door bands als Led Zepplin, Rush en Slayer. Drummers als John Bonham, Neil Peart, Dave Lombardo, Sean Reinert zijn een grote inspiratiebron voor me geweest. Destijds was ik één van die kinderen die helemaal lyrisch kon zijn van bands en probeerde met ze in contact te komen en drumsticks te bemachtigen. Leuke tijden waren dat!
Op de middelbare school drumde ik in Red Tide, een jazzcore band met wat andere leerlingen. Daarna volgde Blood Has Been Shed. In 2003 kwam ik bij Killswitch Engage, waar ik Tom Gomes verving.“
Je speelt nog steeds in Blood Has Been Shed, samen met zanger Howerd Jones. De muziek van deze formatie is een stuk zwaarder, veel chaotischer en heeft agressieve korte nummers. Vond je het een lastige keuze om voor Killswitch Engage te kiezen?
“Nee, de stijlverschillen tussen beide bands zijn een prettige afwisseling. En Blood Has Been Shed was een parttime band omdat de andere bandleden een volledige baan en een gezin hebben. Ik wilde graag meer. Daarnaast tourde Howerd al veel met Killswitch Engage. Ik hoefde daar dus niet lang over na te denken. The Blood Has Been Shed blijft dus een sideproject. We spelen alleen als Howard en ik thuis zijn.”
Wat veranderde er nadat je besloot om bij Killswitch Engage te gaan drummen?
“Mijn leven veranderde behoorlijk toen ik van een parttime band in een fulltime tourende band ging spelen. Je bent veel met elkaar op reis. De bandleden van Killswitch Engage zijn erg leuk en ik prijs me gelukkig dat ik zoveel tijd met deze gezellige mensen mag doorbrengen. Ik durf eigenlijk ook nog niet verder te kijken dan deze band, want ik ben erg blij dat me dit is overkomen.”
Voor de komst van Tom Gomes in 2002, drumde Adam Dutkiewicz in Killswitch Engage. Daarna nam hij de gitaarpartijen voor zijn rekening. Bemoeit Adam zich nu nog steeds met de drums?
“Nee, hij geeft me alle ruimte om de drumpartijen te schrijven. We adviseren elkaar in de band, maar Adam doet dat niet meer dan de anderen. Toen ik bij de band kwam, waren sommige drumpartijen al min of meer geschreven, maar kreeg ik alle ruimte om ze naar mijn hand te zetten.
Het schrijven van nummers en het structureren daarvan doen we samen. Meestal komt iemand met leidende riffs en speelt de rest er passende stukken op. Doorgaans zijn drummers daar erg goed in. Ik probeer een lijn vast te houden en het proces te bewaken. Als losse stukken nog niet goed op elkaar aansluiten is het vaak een kwestie van een goede overgang creëren door net even een extra slag, tik of fill te geven, waardoor het nummer alsnog vloeiend verloopt.”
Toen jij je in 2003 bij de band voegde, lag er al materiaal klaar voor een nieuw album, dat als “The End of Heartache” in mei 2004 uitkwam. Hoe gingen de opnames van dat album?
"Alle nummers waren al buiten de studio geschreven, dus in de studio hoefden we alleen nog maar op te nemen. Adam speelde de gitaarpartijen, maar produceerde ook het album. Hij was zeer gedreven om goede opnames te maken, tot het neurotische toe! Dachten we dat een partij goed was ingespeeld, vond hij van niet. Het moest dan gewoon opnieuw, er was geen discussie mogelijk.
Uitgangspunt voor de opnames van ons laatste album, “As Daylight Dies” (2006), was de set-up waarmee ik live speel. Ik geloof dat ik één extra crash-bekken heb gebruikt."
Je haalde je master degree als slagwerker op de Hartt School of Music. Hoe maak je gebruik van de opgedane kennis bij het schrijven van nieuwe nummers?
“Over het algemeen geldt dat achtergrondkennis van elke stroming je helpt bij het maken van muziek. Mijn proces van denken is gegroeid door me te verdiepen in verschillende muziekstromingen. Deze kennis neem ik mee in het maken van nieuwe nummers. Hierdoor kan ik op verschillende manieren naar muziek luisteren.
Sommige muzikanten hebben geen muzikale opleiding, kunnen geen noten lezen, maar maken geweldige muziek. Anderen vinden het wel belangrijk om goed opgeleid te zijn. Voor beide valt iets te zeggen. Een opleiding kan een goede toevoeging zijn, maar kan je ook beperken. Ik vind het vervelend als mensen voor je bepalen wat goed is en wat niet. Mijn advies: wees niet lui in het zoeken naar goede muziek.”