De muzikale evolutie van Filip Vinck
Interviews 01-10-2005 13:49
Beyond The Labyrinth presenteert op 15 oktober 2005 zijn full-length debuutalbum, "Signs", op het Prog-Nose festival in Merksem, België. Een mooie aanleiding om drummer Filip Vinck eens aan de tand te voelen.
Filip Vinck:
Ik heb inderdaad al in een aantal groepen gespeeld. Mijn allereerste was Hedgehog. Deze heeft echter niet lang bestaan. Een deel van de oorspronkelijke leden heeft later Grindstone gevormd. Grindstone veranderde van naam naar Force of Change, maar ook deze groep heeft het niet lang volgehouden. Nadien ben ik bij Sengir gaan drummen, welk een leerrijke ervaring is geweest.
In 2001 werd ik gecontacteerd door Geert Fieuw, oprichter van Beyond the Labyrinth, met de vraag of ik interesse had om samen met een aantal muzikanten de groep nieuw leven in te blazen. Het heeft uiteindelijk nog tot 2004 geduurd vooraleer we een eerste keer samenkwamen. Ondertussen zijn we bezig aan de opnames van onze eerste full-CD “Signs” en voelt de groep zich beter dan ooit…
In vergelijking met jouw vorige bands, is er een muzikale evolutie voor jou merkbaar?
Zeker en vast! Hedgehog was rock met vrouwelijke vocalen, Grindstone was een combinatie van metal en hardcore, Sengir was dan weer gothicrock en de stijl van Beyond the Labyrinth is eigenlijk moeilijk te definiëren, maar leunt zowel aan bij progressieve rock als bij symfonische rock als bij classic rock. Voor mij is het dus ook telkens een nieuw leerproces, een andere benadering van het drumspel.
Het opnemen van een full CD vergt heel wat planning en tijd, hoe gaan jullie bij het opnemen te werk?
De opname van een Full CD is inderdaad een tijdrovende bezigheid, die veel vroeger begint dan bij de effectieve opname. Eerst en vooral moeten de gekozen nummers aangeleerd worden door alle muzikanten. Nadien worden deze nummers een aantal keer live gebracht om de reactie bij de mensen te zien en om de nummers gewoon te worden. Juist voor de opnames wordt nog eens een soort van preproductie gedaan. En tijdens de opnames worden de nummers stuk voor stuk nog eens geanalyseerd en indien nodig aangepast...
Het plannen van de opnames is bij Beyond the Labyrinth weliswaar het moeilijkste onderdeel. We zijn allemaal mensen die voltijds werken, de éne met regelmatiger uren dan de andere. Daarbij is een aantal mensen van Beyond the Labyrinth bezig met nog een aantal andere muzikale projecten. En daarbij komt nog eens dat de helft van Beyond the Labyrinth kinderen heeft van 3 jaar en jonger… Maar uiteindelijk lukt het ons altijd wel en het resultaat zal er zijn!
Beyond The Labyrinth heeft altijd op veel krediet kunnen rekenen: Openen voor Pain Of Salvation zonder een CD uit te hebben, winnaar Mindview First Blood Awards in 1999, gastmuzikanten die met plezier een bijdrage leveren. Wat is het geheim daar achter?
Volgens mij de manier waarop we Beyond the Labyrinth aanpakken. We stellen ons professioneel op, komen altijd af met originele ideeën, doen altijd die extra inspanning, vergeten nooit onze fanbasis, enz… Al deze zaken werpen hun vruchten af.
Verder hebben we ook een demo CD afgeleverd vorig jaar met nummers waar men echt niet naast kan kijken. Deze CD en het volharden van Geert Fieuw hebben er bijvoorbeeld voor gezorgd dat we konden openen voor Pain Of Salvation. Het feit dat gastmuzikanten met plezier een bijdrage leveren aan de full-length CD kan volgens mij alleen maar betekenen dat deze personen achter onze muziek staan…
Jullie spelen een beetje een speciale stijl, die zowel aanleunt bij progressive, symfonische en classic rock, met metal en gothic invloeden. Is daar "een markt" voor?
Moeilijk te zeggen. Volgens mij is er voor alle muziek “een markt”. Het probleem is echter dat het zeer moeilijk is om de mensen die tot die “markt” behoren, te bereiken. Om dit te doen heb je de media nodig en daar ligt een beetje het probleem. Verder ga ik niet in op deze vraag, het laatste wat ik wil is bepaalde mensen tegen de schenen schoppen en op die manier onze kansen nog verkleinen… Laat het er ons gewoon bij houden dat iedereen die van goede muziek houdt, en dit is een zeer ruime beschrijving, Beyond the Labyrinth zal appreciëren…
Beyond the Labyrinth heeft ervoor gekozen om de eerste persing van CD "Signs" in eigen beheer te doen, en riep zelfs de fans op om een voorafbestelling te doen. Wat is daar het verhaal achter?
Het verhaal daarachter is eigenlijk een beetje het vervolg van het antwoord op je vorige vraag. Aangezien de platenfirma’s tegenwoordig enkel nog in veilige zaken willen investeren, de geijkte formules, maken wij weinig kans om uit het niets een platencontract te verkrijgen. Wij zullen ons eerst moeten bewijzen vooraleer er interesse zal komen.
Om in eigen beheer een CD uit te brengen, moet er natuurlijk een bepaald budget zijn. Daarom dat we de fans gevraagd hebben de CD vooraf te bestellen. Op deze manier zijn wij wat uit de nood geholpen en doen we iets terug voor de fans, met name dat hun naam in het CD-boekje zal verschijnen. De diehardfans, zijnde de gold-members, telden 10 euro neer voor de CD, de andere 15 euro. Democratische prijzen, niet?
Vertel eens wat meer over jouw live-setup en die die je in de studio gebruikt?
Mijn live-setup en studio-setup zijn eigenlijk dezelfde. Ik speel met een 2 basdrums, 3 toms, 1 floortom, 1 (soms 2) snares, 2 Hihats (1 gesloten en 1 die open en toe kan), ride, 3 cimbalen, 1 china en 1 splash. Alle nummers werden ingespeeld met clicktrack en zullen ook live met clicktrack gebracht worden. Thuis oefen ik op een elektronische Yamaha DTX Explorer.
Welke muzikanten reken je tot je invloeden?
Dat is eigenlijk een zeer moeilijke vraag. Ik luister veel naar andere muziek en let daarbij vooral op de drumpatronen, maar ik kopieer deze nooit. De drumpatronen die ik beluisteren zullen uiteindelijk wel onbewust een invloed hebben op mijn spelstijl, maar mijn stijl is toch vooral een eigen ontwerp.
Drummers die ik graag hoor spelen zijn: Jukka Nevalainen van Nightwish, Taylor Hawkins van de Foo Fighters, Jeroen Simons van Epica, André Borgman van After Forever, Daniel Flores van Mind’s Eye (maar dan wel vooral het werk dat hij voor Beyond the Labyrinth heeft gedaan), Stef Bollaert van Kill Spector…
Als je een CD speler mocht meenemen naar een onbewoond eiland (én genoeg batterijen hihi), welke 10 CD's nam je dan ook mee?
CD’s van volgende groepen: Kill Spector, Epica, Nightwish, Foo Fighters, Beyond the Labyrinth, Arena, Pain Of Salvation.
In je speelstijl combineer je klassieke bassdrum/snaredrumpatronen met een moderne, meer percussieve aanpak in de toms. Waar komt je inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie komt uit het hart. Ik speel zoals ik het voel zonder bij na te denken.
Hartelijk bedankt en veel succes tijdens jullie show op het Prog-Nose festival in Merksem op 15 oktober aanstaande!