Het afscheid van drumleraar Fred Krens

Reacties van bekende oud-leerlingen

Slagwerkkrant Plus 16-04-2008 16:57

Het eerste wat ik me van Fred herinner, is zijn doortastendheid bij de toelatingsexamens. In no time had hij in de gaten wat je kon en waar je was. Mijn eerste les bij Fred herinner ik me ook nog goed. We begonnen met de door Fred geïnitieerde ‘vijfminutenoefening’. Vijf minuten lang iets pittigs volhouden. Die eerste keer was dat het spelen van sextolen in single strokes op de snare, de bass in kwarten en de hihat met de linkervoet in achtsten. Dat zal ik nooit vergeten, omdat ik nog nooit achtsten heel-up met mijn linkervoet had gespeeld, en er dus vrijwel niets van bakte. Los van het feit dat na vijf minuten topsnelheid mijn handen eraf vielen. Het resulteerde in een week met heel veel spierpijn. Dat was er maar één, maar Fred bedacht telkens nieuwe.

Verder hield Fred van mensen die niet lulden maar gewoon werkten. Als dat andersom was, dan had je echt een probleem, want dan legde hij de les stil en volgde er een zeer pittig gesprek waarin niet om de hete brij werd heen gedraaid.

Wat Fred ook belangrijk vond, was het vermogen om ergens meteen iets van te maken. Niet zeggen ‘geef maar mee en volgende week kan ik het wel’, maar gewoon ter plekke gehakt van iets maken. Dat heb ik echt moeten leren. Nog steeds zou je leerlingen kunnen verdelen in twee groepen: zij die iets meteen tackelen en zij die het liever een weekje mee naar huis nemen. Verder het vermogen om uit één regel duizend oefeningen te maken is mij, net als vele anderen, erg bij gebleven en ik ben er tot op de dag van vandaag blij mee. Veel uit weinig in plaats van weinig uit veel.

Ook nam Fred ons mee naar concerten in Het Hijgend Hert in Breda, waar we Hans Eijkenaar - toen nog in zijn wilde ‘Tony Williams periode’ - en John Engels voor het eerst zagen spelen. Ik was trots dat ik als jonge koekenbakker het drumstel van John Engels in zijn auto mocht helpen sjouwen na afloop. Het was ook Fred die ervoor zorgde dat wij lichtemuziekdrummers een ‘Aantekening Klassiek’ konden halen na het volgen van extra lessen klassiek slagwerk, hetgeen ons diploma weer meer waarde gaf.

Een laatste ding dat me opviel was dat Fred bij de lessen zelf ook altijd weer nieuwe ideeën aan het uitvogelen was. Hij was een constant borrelende kookpot vol ideeën. In een bepaald jaar moesten we van Fred elke maand een uitgeschreven drumpartij inleveren. Mede dankzij die oefening heb ik het uiteindelijk tot redacteur van Slagwerkkrant geschopt.
Fred, je wordt bedankt! Mark

Johan Boere (Slagerij Van Kampen)

Wat ik me nog heel goed herinner van de lessen die ik van Fred heb gehad, is onder andere de eindeloze hoeveelheid ideeën die hij wist los te laten op één blaadje met eenvoudige oefeningen. Het gebeurde regelmatig dat ik naar de les ging in de veronderstelling dat we nu onderhand wel alle mogelijkheden behandeld hadden die er te bedenken waren, en dat Fred me in vijf of tien minuten tijd weer voor drie weken oefenstof meegaf, nog steeds gebaseerd op datzelfde A4’tje waar ik toen al lang geen toekomst meer in zag.

Een dergelijke vindingrijkheid was karakteristiek voor zijn manier van lesgeven. Wat ik ook nog weet, is dat hij nooit te beroerd was mij de gelegenheid te bieden een gemiste les bij hem thuis in te komen halen. Om die reden ben ik verschillende keren bij hem thuis geweest waarbij de les dan altijd langer duurde dan gepland. Wij woonden destijds dicht bij elkaar in de buurt, en een lift naar of van school kwam om die reden dan ook regelmatig voor. Gezellige en tevens leerzame autoritjes waren dat dan altijd. Zo zijn er nog talloze leuke herinneringen aan te halen als ik terugdenk aan die periode. Variërend van een matsdeal bij de overname van een ridecymbal tot aan m’n eerste jazzschnabbel, die Fred mij doorspeelde.

Fred, als je dit leest; het is alweer lang geleden dat we elkaar gezien hebben, maar het gaat in alle opzichten goed met mij. Ik hoop met jou ook, en ik wens je veel geluk, gezondheid en muzikaal genot voor de komende jaren.
Veel groeten, Johan

Lucas van Merwijk (Drums United, Drumix, Cubop City Bigband; docent Rotterdams Conservatorium)

Fred is een geweldig mens en was een zeer gedreven topdrumdocent, die naast het bijbrengen van vaardigheden ook goed keek en luisterde naar z’n studenten. Hij begeleidde vele van hen met zachte hand op weg naar het bestaan als musicus. Daarnaast gaf hij veel jonge studenten, waaronder ikzelf, de kans zich te ontplooien als leraar. Hij verdient het grootste respect.
Lucas

Leo van Lieshout (drumleraar Bredase muziekschool)

Ik heb in hetzelfde jaar gestudeerd als Hans Eijkenaar. Ik herinner me dat we met z’n tweeën een aantal gastlessen gevolgd hebben bij Huub Janssen. Maar Hans is na het tweede jaar gestopt en ik ploeterde voort. Ook Marcel Serierse studeerde in hetzelfde jaar. Met hem heb ik nog een tijd tegelijk les gehad bij Fred.

Fred heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel. Hij was zeer ambitieus, voor zichzelf maar ook voor zijn studenten. Bijna alles moest wijken om als drummer zo goed mogelijk uit de verf te komen. Daar heb ik nog wel eens een ‘meningsverschil’ met hem over gehad. En dat mondde uit in een openbare ‘discussie’ in de hal van het conservatorium aan de Pieter De Hoochweg. Hij aan de ene kant van de hal en ik 15 meter verderop aan de ander kant. Iedereen in de hal was doodstil en wij maar schreeuwen naar elkaar om elkaar van ons gelijk te overtuigen. Dit ging over een roosterwijziging of iets dergelijks. Fred was ambitieus, en dat wist hij ook wel over te brengen op zijn studenten. Daarvoor moest min of meer alles wijken.

Wat ik wel tof vind, is dat hij later regelmatig in de examencommissie heeft plaatsgenomen van openbare drumexamens van de Bredase muziekschool, waar ik lesgeef. Hij deed dit op een enorme integere en perfecte manier. Enerzijds kon hij heel goed inschatten hoe hij het niveau moest bepalen van deze drummers in relatie tot conservatoriumstudenten. En anderzijds kon hij mijn leerlingen een heel goed gevoel geven over hun gespeelde examen. Het was voor hen, en voor mij, een eer als Fred in de examencommissie zat. Hij kon precies de sfeer aanvoelen van deze examens en dat uitermate goed en serieus op waarde inschatten en beoordelen, en tegelijkertijd de drummers en het publiek een heel goed gevoel meegeven. Hij noemde deze avonden ‘een feestje’.

Ik heb altijd respect gehad en gehouden voor mijn oud-leraren. Daarbij staat Fred wel in de top. Mede omdat hij ook wel een pionier was op zijn vakgebied. En uit eigen ervaring weet ik wat erbij komt kijken aan tijd en energie om steeds vernieuwend proberen bezig te zijn. Maar ook als mens. Als je hem door de jaren heen beter leert kennen, blijkt gewoon dat hij een topgozer is. Fred heeft wel eens op het podium verteld dat hij trots was op de drumafdeling van de Bredase muziekschool. En omgekeerd idem: ik ben er trots op dat ik van Fred les heb gehad.
Groet, Leo

Hans Eijkenaar (drummer)

Wat kan ik over Fred zeggen... Het was slechts één jaar, en daarna op aanraden van de school (diverse docenten plus directeur) de praktijk in gegaan met een officieel bewijs van goed gedrag. Overigens was ik graag gebleven, want er viel zo veel te leren, maar goed... Dus, veel lessen waren het uiteindelijk niet en ze waren in die tijd ook niet individueel. Anyway, wat me nog voor de geest staat, zijn rudiments verdeeld over toms in een soort van verschuivende oefeningen... en dat is een mager resultaat na één jaar, I know, maar het is ook meer dan 20 jaar terug en bovendien was ik zo intensief met moderne jazz bezig toen, dat dat ook altijd wel een rol speelde in mijn beleving van de school. Daarnaast speelde ik veel piano en vibrafoon, spendeerde daar ook véél meer uren studie aan dan aan drums. En ik schreef veel voor groepen en ensembles, dus puur hoofdvak drums kwam niet in de eerste plaats.

Toch maakte Fred een blijvende indruk door zijn prachtige techniek (klassiek), qua trommelen en dergelijke, en docentwaardige uitstraling... Toen al erg ervaren, I guess. Hij heeft het ook zeer lang volgehouden, methodes geschreven, materiaal tot standaardmateriaal ontwikkeld, enzovoorts enzovoorts.

Dus, een quote is niet eenvoudig voor mij, door de korte periode en door het feit dat ik al zo ver geschoold was door Toon Oomen..., en daarmee misschien iets voorsprong had op sommige anderen, en de lessen van Fred daardoor wat fragmentarischer werden... Denk ook dat ik irritant was door mijn gerichtheid op jazz en overdreven ambitie, haha.

Maar over Fred niets dan lof. Een geboren docent zoals ik hem graag zie; breed, te gekke basis, open minded en in staat om met de ontwikkelingen mee te groeien.
grtz, Eijk!

Jeroen Simons (independent, voorheen Epica)

Fred was voor mij een bron van inspiratie en zijn passie voor muziek deed mijn passie versterken. Ook was hij nooit beroerd om een tandje meer te geven als je als student ook meer je best deed en flink studeerde. Dat was bijzonder aan hem, vond ik. Kortom, een eer om van hem les gehad te mogen hebben, en ik ben hem daar nog steeds dankbaar voor als mens en drummer.
Groeten, Jeroen

Joost Kroon (Kane, New Cool Collective; docent Rotterdams Conservatorium)

Op het conservatorium heb ik twee jaar les gehad van Fred. Dat was fantastisch! Een lieve, geïnteresseerde man die uit al zijn studenten het beste naar boven wilde halen. De dingen die ik van Fred heb geleerd, zijn nog volop te horen in mijn spel, net zoals bij talloze andere drummers die les van hem hebben gehad. Niet alleen in mijn spel komt Fred naar boven, maar ook in mijn lessen. Ik geef nu les op het conservatorium in het lokaal waar Fred vroeger lesgaf; een bijzondere gewaarwording. Ik hoop dat ik ooit zoveel voor een student kan betekenen als Fred destijds voor mij.
Joost

Jeroen Vrolijk (drummer, drumleraar, auteur Heronimus Drummethode)

Als ik aan Fred denk, dan moet ik hem bedanken voor het feit dat hij mij heeft ‘leren studeren’. Door de manier waarop hij studiemateriaal met je doornam, en je de mogelijkheden vertelde, wist je dat je met een ware vakidioot te maken had. Leren studeren is een vak, en Fred kon dat als geen ander overbrengen. Een oefening tot op het bot uitpluizen, omkeren, binnenstebuiten, achterstevoren... Daarna beheerste je de stof pas echt. Niet je oefeningetjes doen en dan verder naar de volgende pagina. Nee... uitrafelen! Leerlingen motiveren op het hoogste niveau kon hij als de beste, en hij was ook niet te beroerd om je met beide benen op de grond terug te zetten wanneer er een talent weer eens naast zijn schoenen ging lopen. Hij nam die verantwoordelijkheid, omdat hij vond dat het zijn plicht was. Hij werd door velen dan ook wel en beetje als een vaderfiguur gezien; door mij althans wel.
groetjes, Jeroen

Peter Kil (musicals The Wiz en Tarzan)

De vraag wat Fred voor mij betekend heeft, kan eigenlijk erg kort en bondig worden beantwoord: erg veel! Hij is namelijk zonder meer iemand die bijzonder belangrijk is gebleken in mijn drummerloopbaan. Er zijn twee periodes geweest waarin ik les van hem heb gehad: eerst als jong kereltje van negen jaar, en later op het Rotterdams Conservatorium. Tijdens de eerste periode heeft hij me zeker het plezier van drummen bijgebracht (anders was ik wellicht afgehaakt), terwijl hij me steeds wist te prikkelen altijd maar te blijven oefenen. Tijdens de tweede periode is zijn invloed het best te vinden in wat ik altijd zijn benadering van doceren heb gevonden: van een drummer een betere drummer maken. Wat je ook bij hem deed in de lessen, door zijn aanpak werd je toch altijd maar weer gestimuleerd verder en dieper te gaan, om zo je speelkwaliteiten te verhogen.

Dat hij mij als kind al diverse stijlen leerde kennen, bleek later ook erg handig (de stijlen die ik nu speel, liggen soms behoorlijk ver uiteen)! Ik denk dan ook te kunnen en mogen stellen dat ik als drummer niet had gestaan waar ik nu sta zonder zijn (uiteindelijk onmisbaar gebleken) invloed. Daarnaast heb ik hem als persoon ook steeds gemogen, wat ook bepaald niet onbelangrijk is. Van deze plaats kan en wil ik dan ook niets anders doen dan hem erg hartelijk te bedanken voor het aan mij geleerde en hem nog vele plezierige pensioensjaren toe te wensen!

Han Wouters (Rob de Nijs, Pur Sang)

Ik denk dat Fred heel wat drummers op het juiste spoor heeft gezet. Toen ik halverwege de jaren tachtig op het conservatorium in Rotterdam begon, speelde ik al geruime tijd in allerlei soorten bandjes. Ik had de indruk al redelijk ver op weg te zijn, omdat het in de praktijk best lekker ging. Vooral tijdens de lessen van Fred stootte ik qua techniek toch regelmatig mijn neus. Ik kreeg te maken met zijn fameuze coördinatieoefeningen en moest trommelstukken gaan studeren. Ik herinner mij The Charger, waarbij ik na een week uren per dag ploeteren dacht dat ik het dan toch redelijk onder de knie had… Niet dus. Hoger tempo, meer dynamiek en duidelijkere roffels... Dat werk. Fred was, zeker in het begin van mijn studie, niet vaak tevreden, en dat kreeg ik te horen ook. Vooral het door en door oefenen van onder meer de paradiddles in allerlei soorten variaties (binnenstebuiten, achterover en omgekeerd onder aanvoering van Fred) heeft me erg geholpen om technisch sprongen vooruit te maken. Daar heb ik nog steeds veel profijt van. Ik hoop dat het Fred goed gaat en gun hem van harte een hole in one!
Han