Get a Grip: rondvraag

Bekende drummers over stokhouding en slagtechnieken

Slagwerkkrant Plus 24-12-2006 19:15

Slagwerkkrant verdiept zich de laatste maanden in drumstokken en grips. In het blad en op de site. Aanvullend op het Get a Grip!-verhaal in Slagwerkkrant jan-feb 2007 legden we ons artikel over de bekendste grips, stokhoudingen en slagtechnieken voor aan een aantal bekende drummers. Hoe doen zij het? Matched of traditional? Beide? Heb je misschien een eigen variant ontwikkeld? Waarom? Lees het hieronder.

Bekijk de videos’bij de Stokkenspecial uit Slagwerkkrant nov-dec 2006 en de video’s over stokhouding en slagtechnieken bij het Get the Grip!-verhaal uit Slagwerkkrant jan-feb 2007.

Lees ook het artikel “Virgil Donati vs. Murray Spivack” uit Slagwerkkrant 124. Je kunt het hiernaast downloaden als pdf.

Maar nu eerst drummers over grips: Stefan Kruger, Ed Warby, Joost Lijbaart, Kim Weemhoff, Ro Krom, Ruben van Rompaey, Eric Ineke, Sietse Huisman, Jeroen Kleijn, Hans Rutten, Chris Strik, Stef Broks, Onno Witte en Jereon Vrolijk!

Stefan Kruger (Zuco 103)
Ik speel matched en traditional. Vanuit de bounce. Dat betekent dat ik optimaal gebruik maak van de rebound. Mijn vingers laten de stok vallen, het vel bouncet hem omhoog, en de vingers vangen hem weer op. Dus mijn vingers zijn het die de stok sturen. De stok staat in het verlengde van mijn arm.

Matched bij meer rechte dingen en traditional bij jazz. Meestal denk ik er niet over na en gebeurt het gewoon. Ik heb het beide gestudeerd (en doe dat nog natuurlijk). Bij Matched kan ik meer kracht zetten en heb ik een gelijke verdeling van mijn handen t.o.v. mijn voeten.

De backbeat kan ik harder spelen. Bij traditional krijg ik meer een ‘trommelgevoel’ Rechts (cymbal) leidt en links (snare) geeft de invulling. Bij traditional heb ik een losser gevoel.
Groets Stefan

Ed Warby (Gorefest, Ayreon)

Ik gebruik matched grip, hoewel ik het vroeger altijd vreselijk stoer vond om m’n grote held Cozy Powell te zien wisselen tussen matched en traditional. Het is me echter nooit gelukt om de kracht die ik nodig heb uit traditional te halen (misschien had ik toch eens een paar drumlessen moeten nemen...).
Ik ben in de loop der jaren m’n stokken wel losser gaan vasthouden, wat goed te zien is aan de vermindering cq verschuiving van het eelt op m’n handen. Vroeger hield ik ze heel stevig vast, omdat ik bang was ze te verliezen. Stokken helemaal ingetaped met sporttape en maar rossen. Was vaak een behoorlijk bloedbad! Ik vermoed dat ik door m’n gebrek aan scholing m’n stokken alsnog niet helemaal ‘correct’ vasthoud, maar ik doe toch weinig met vingertechnieken e.d. dus voor mij werkt het prima.
Groeten, Ed

Joost Lijbaart (jazzdrummer)

Mijn stokken houd ik traditional vast. Ik heb het vroeger zo geleerd en ben toen ik wat steviger ging spelen wel eens over gegaan naar matched. Zelf ervaar ik links en rechts (in mijn hoofd en in mijn lichaam) als 2 heel verschillende dingen en daarbij werkt het voor mij om mijn stokken verschillend vast te houden. Ik ben zelf niet zo’n voorstander van alles links kunnen wat je rechts ook doet en andersom, alhoewel ik er veel bewondering voor heb als mensen dat wel kunnen.
groeten, Joost

Kim Weemhoff (Mathilde Santing)

Afgezien van dat ik 75% van de tijd tegenwoordig eerder brushes, vingers en Blasticks gebruik, houd ik (met name bij jazzgigs) mijn Peter Erskine sticks steeds vaker traditional vast, aangezien ik mijn dynamiek steeds meer naar beneden (heel zacht spelen met groove en sound is zeer pittig) probeer bij te stellen, en daar leent het opener stuitergevoel van deze grip zich beter voor. Ook onafhankelijkheid in de handen gaat me gemakkelijker af zo.

Als het funkier/steviger moet, en de muziek vraagt meer om toms, cymbals en motion dan draai ik de stokken snel om en ga ik matched verder. Qua eigen variant draai ik soms mijn hand vanuit traditional stand met de rug naar boven om snelle rolls te kunnen spelen d.m.v. zachte druk met 2 vingers (werkt niet bij hogere volumes).
Hartelijke groet, Kim

Ro Krom (funkrockdrummer)

Ik houd m’n stokken ‘matched’ vast. Volgens het principe (geleerd van drummer Arnold Presburg in 1984): Hand strekken, duim tegen wijsvinger drukken en handpalm omhoog. Druk de stok in het hoekje tussen duim en wijsvinger en zorg dat de onderkant van de stok ongeveer 10cm uitsteekt. Draai nu je hand om, de stok luchtig doch stevig vasthouden.

Ik gebruik de traditional grip eigenlijk nooit. Ik weet ook eigenlijk niet precies hoe andere drummers hun sticks vasthouden, dus kan ook niet beoordelen hoe anders mijn grip is.
Groet! Ro

Ruben van Rompaey (wereldmuziekdrummer)

Ik speel voornamelijk traditional grip. Hoewel ik met beide grips comfortabel speel, vormt traditional grip altijd een natuurlijke basis. Belangrijk en interessant aandachtspunt vind ik een gedegen ontwikkeling van de pols(en) en vingers, waarbij door middel van o.a. de juiste balans, ontspanning en houding/beweging maximale resultaten kunnen worden behaald.
Hartelijke groet, Ruben


Eric Ineke (jazzdrummer)

Ik speel traditional grip; dat vind ik gewoon het lekkerst voor jazz. Het klinkt gewoon lekker vies, en vooral vet met brushes! Ik heb geen variant ontwikkeld; ik speel al meer dan 40 jaar zo.
Met vriendelijke groeten, Eric Ineke

Sietse Huisman (rock- fusiondrummer)

Ik ben een drummer die van huis uit altijd matched grip speelt. Als kind heb ik wel eerst traditioneel gespeeld, maar ben daar niet echt in verder gegaan. Mijn menig is: er gaan meerdere wegen naar Rome en je moet doen wat bij jou en je spel past. Matched voelt voor mij het meest prettig en comfortabel, maar er zijn momenten dat ik ook traditioneel speel. Met name jazz wil ik nog wel eens traditioneel spelen en als ik met brushes werk, speel ik vrijwel altijd traditioneel.

Balans, het uit de pols spelen en waar nodig gebruik maken van vingertechnieken kenmerken mijn grip en slagtechnieken. Als ik veel power nodig heb, speel ik vooral uit mijn polsen. Zodra er reliëf in mijn spel moet komen, dan wil ik vooral veel controle over de dynamiek hebben. Een gedegen interactie tussen pols en vingers is dan voor mij essentieel. Met mijn vingers controleer en stuur ik de stok (terughalen of juist met mijn vingers spelen). Als ik studeer, werk ik behalve aan snelheid vooral ook aan controle en power. Het gecontroleerd en vooral muzikaal kunnen toepassen van reliëf in je spel is in mijn beleving erg belangrijk. Daarom vind ik het belangrijk dat je techniek altijd overeind moet blijven, ongeacht de stijl en of energie die speelt. Nogmaals er gaan meerdere wegen naar Rome, maar het blijft ongeveer 2500km.
Sietse Huisman

Jeroen Kleijn (rockdrummer)

Matched. Omdat ik het in den beginne zo geleerd heb. Brushes dan wel weer traditional. Speelt fijner op die manier. Nou, dat is t weer..
Groet! Jrn

Hans Rutten (metaldrummer)

Ik houd mijn stokken altijd ‘matched’ vast. En dan met de knokkels omhoog. Ik begeleid de stok met duim en wijsvinger. Soms ligt de wijsvinger in het verlengde van de stok, meestal om de stok heen. De stok rust in het midden van mijn middelvinger. Daar heb ik dan ook een
flinke eeltplek ;o)

Ik houd de stok zo ver mogelijk aan het eind vast in ruige gedeeltes, en bij de wat rustigere gedeeltes schuif ik wat meer naar het midden van de stok toe om meer te kunnen spelen met dynamiek. Traditional speel ik wel eens, ziet er erg mooi uit en je hebt veel controle en een constantere klap, maar het is ook verrekte moeilijk!
Groetjes! Hans

Chris Strik (jazz-funkdrummer)

Jazz speel ik traditional omdat het beter ‘voelt’ en in dynamiek nog zachter kan spelen. Andere stijlen speel ik voornamelijk matched. Voor brushes heb ik een combinatie gevonden tussen matched en traditional. Dat betekent dat ik de brush op een traditional manier vasthoud, maar op een matched (duim boven op de brush) manier speel, dit om meer power en sound te genereren en omdat de brush zo gemakkelijker op het vel blijft ‘plakken’.
Groetjes, Chris

Stef Broks (metaldrummer)

Ik speel al heel mijn hele leven matched grip met de handpalmen naar beneden gericht. Ik heb me eerlijk gezegd nog nooit kunnen zetten tot het leren van de traditional. Zelfs nu niet op het conservatorium. Er is daar trouwens niemand die me ‘forced’ om dat te doen, hoor.

Maar het belangrijkste: ik heb gemerkt dat ik in die matched grip een extreme evolutie heb doorgemaakt, geheel onbewust. Ik speelde vroeger strikt met mijn polsen dichtgeknepen. Er ging echter een wereld voor me open toen ik me vanuit metal weer op basisgrooves richtte en met ghostnotes aan de gang ging. Mijn polsen leken ineens extra kogellagers te hebben, wat goed van pas kwam voor de snelle partijen haha. Door harde slagen nu te variëren met ghosts heb ik een veel lossere stijl gekregen en hoef ik mijn handen niet meer te knijpen. De stokken liggen vaak als losse stiekjes in mijn handen. Zowel tijdens een softe swing als tijdens een blastbeat.
Groet, Stef

Onno Witte (jazzdrummer)
Hoe houd jij je stokken vast?

Ik hou mijn stokken vooral bewust vast; tijdens het spelen, opnemen of doceren probeer ik zo goed mogelijk op mijn techniek (= naast stokkenhouding ook zithouding!!) te letten. Dit bevordert de prestatie, altijd.

Matched of traditional? Beide?

Ik gebruik beide grips; als je echt vakman wilt zijn, moet je beide grips beheersen. De ene grip ligt misschien wat lekkerder voor het subtielere werk en de andere voor het steviger, maar eigenlijk zou het niets uit moeten maken.

Heb je misschien een eigen variant ontwikkeld? Waarom?

Zolang er nog niemand is die een betere techniek heeft bedacht, blijf ik proberen om de matched en de traditional zoveel mogelijk te perfectioneren.
Wel heb ik uit de Braziliaanse traditionele sambaschool de zogenaamde ‘tarol-stokkentechniek’ voor jullie in de aanbieding.
De tarol-patronen worden gespeeld op een soort caixa of ‘mini-pancake’ die in de samba-batucada door de bespelers hiervan op de schouder worden meegedragen in de sambaparade. Wanneer je de trommel (als rechtshandig zijnde) met de muis van je linker hand op de linker schouder laat rusten, moet je de stok in je linker hand wel ‘omgekeerd matched’ (dus met de voorkant van de stok naar onderen) vasthouden om te kunnen spelen. Een vreemde techniek op het eerste gezicht, maar hij werkt prima voor deze patronen. Een soortgelijke techniek zie je ook in de Noord-Braziliaanse maracatú, op de maracacois.
Gr. Onno Witte

Jeroen Vrolijk (docent)

Ik speel Matched. Tips van beide stokken naar het midden van de snare gericht zodat je ’n dakje krijgt (zoals ik het altijd noem). Duimen aan de zijkant van de stok (dus niet erop!!).
Ik ben vrij klassiek geschoold dus hou m’n stokken vrij ver omhoog van de stok vast. Zo heb ik controle over m’n dynamiek.
Quotes zijn altijd leuk, dus komt er een: Vraag aan Buddy Rich, wat hij altijd deed als warming-up voordat tie ging spelen? Ik haal m’n handen uit m’n zakken...
Didactisch niet zo verantwoord misschien...
groetjes, Jeroen ‘Heronimus’ Vrolijk
zoeken
zoeken