Han Bennink krijgt Edison Oeuvreprijs 2023
‘Bennink benadert muziek nog altijd met kinderlijk enthousiasme’
Muzieknieuws 17-10-2023 15:39
Jazzdrummer Han Bennink ontving op maandag 9 oktober de Edison Oeuvreprijs 2023 in de categorie Jazz. Het 81-jarige drum-icoon werd door de jury geëerd om zijn ‘unieke speelwijze in combinatie met zijn even unieke podiumpresentatie’ en ook om hoe hij ‘muziek nog altijd benadert met kinderlijk enthousiasme’. In de categorie Klassiek won violist André Rieu en dat zorgde voor mooie plaatjes op het podium.
door Bouke Bijlsma
Han en Andre samen met hun Edison Oevreprijzen
De Edison is de meest prestigieuze en oudste muziekprijs voor klassiek, jazz en pop in Nederland. Hij wordt toegekend door een vakjury aan muziekproducties ‘van uitzonderlijke kwaliteit en impact’ en wordt sinds 1960 uitgereikt. De ‘Edison’ zelf is een bronzen beeld vervaardigd door beeldhouwer Pieter d’Hont. De jury voor Jazz bestond dit jaar uit: Andrew Makkinga, Angelique Houtveen, Annie van der Velden, Mischa Andriessen, Frank Bolder en Marieke Meischke plaats.
Zij schreven in hun jury-rapport:
‘Niet voor niets is de biografie van drummer Han Bennink getiteld De Wereld Als Trommel. Bennink weet bijna alles om te toveren tot een percussie-instrument. Eenentachtig is hij nu, maar hij benadert muziek nog altijd met kinderlijk enthousiasme. Zijn unieke speelwijze in combinatie met zijn even unieke podiumpresentatie heeft Bennink een lange loopbaan opgeleverd die rijk is aan avontuurlijke ontmoetingen. De lijst van grootheden uit de jazz en geïmproviseerde muziek waarmee hij heeft gespeeld, is onvoorstelbaar lang. Voor de Nederlandse jazz en geïmproviseerde muziek is Bennink van onschatbare waarde. Maar het belangrijkste is dat Bennink altijd Bennink is met wie hij ook speelt.’
Bennink zelf reageerde in een kort interview op Jazzism.nl (auteur Dietmar Terpstra) :
‘Het is geweldig, ik ben er heel blij om. Zoals je weet heb ik al eerder Edisons gewonnen, in 2014 met de box met alle tot dan toe verschenen ICP-cd’s, en in 2009 met Ernst Glerum en Michiel Borstlap voor Monk Vol. 1. Ik ben vooral blij omdat muziek uit laten we zeggen de alternatieve hoek aandacht krijgt. Die muziek is niet kapot te krijgen.’
‘Terugkijkend, want dat doe je als je een oevreprijs krijgt, beschouw ik het ICP als hoogtepunt. Natuurlijk, de periode met Ruud Jacobs, toen we speelden met Sonny Rollins was ook geweldig. Meer nog dan Eric Dolphy heb ik bewondering voor Sonny. Als ik daar aan terugdenk, lopen de tranen me nog over de wangen. De zaal was in extase. Maar de tijd met Misha Mengelberg beschouw ik ook als een hoogtepunt. Wat die op muzikaal gebied heeft uitgevonden, dat hoor je nu niet meer. We speelden niet alleen met elkaar, maar ook tegen elkaar! Prachtige liedjes, en dan kwam hij met zo’n dada-istische actie, geweldig!’
foto Fred van Diem voor Slagwerkkrant
En als advies voor de jonge jazzgeneratie komt Bennink nog met een mooie uitsmijter:
‘Er zou veel meer gefröbeld moeten worden, vrije improvisatie, dáár kom je verder mee!’
