Rockit 2019 - welke drummers vielen op?
Jazz and beyond-drummers in Groningen (Oosterpoort, 9 november 2019)
Muzieknieuws 06-12-2019 08:12
Volgende week donderdag komt Slagwerkkrant 215 (januari-februari 2020) uit. Om je vast een beetje lekker te maken, publiceren we hier op de site een aantal artikelen die op deze editie vooruitlopen. Ancel Klooster trok begin november voor ons naar Groningen om verslag te doen van Rockit 2019. Op de derde editie van dit coole jazzfestival – of beter gezegd: jazz & beyond festival – ging hij op zoek naar spraakmakend drumwerk. En aan het eind van dit artikel heeft onze kersverse verslaggever nog een brandende vraag…
tekst Ancel Klooster
foto’s Willem Schwerman en Rezien
Avontuurlijk, grensoverschrijdend en progressief; dat zijn de woorden die het Groningse festival het beste omschrijven. In de traditie van de gelijknamige hit van Herbie Hancock, waar het festival naar vernoemd is, presenteert Rockit een mix van jazz en andere muziekstijlen zoals experimentele pop, alternative music en hedendaags gecomponeerde muziek. De programmering is in samenwerking met het North Sea Jazz festival. Slagwerkkrant bezocht Rockit, beschrijft de nieuwste acts in de actuele jazzscene uit onder andere New York en Londen, en sprak een aantal drummers.
Stephane Galland (foto Rezien)
Headliners
Deze bestonden uit Ibeyi met het drummerloze Metropole Orkest, waarbij de getalenteerde zingende tweelingzussen zelf een aantal percussiepartijen speelden, samen met de uitstekende percussionisten van het orkest. Het kwam de strakheid van het geheel niet ten goede, maar de electro-soul van de tweelingzussen viel in de smaak van het publiek. Drummer Perrin ‘Pez’ Moss speelde bij Hiatus Kaiyote op een hybride set, waarbij het electronische gedeelte door de galm in de zaal slecht hoorbaar was. Ibrahim Maalouf zette daarentegen de grote zaal volledig op zijn kop met een vijftienkoppige strakke Afro-Cubaanse latin- jazzband, waarin Stephane Galland excelleerde. Meestergitarist John Scofield speelde in duo-bezetting met pianist John Cleary helaas zonder drummer.
Ben Brown (foto Rezien)
Londen
Vier van de belangrijkste bands uit de hedendaagse Londense jazzscene stonden geprogrammeerd. Opvallend was hier de groovegerichte aanpak waarbij de funk-, hiphop- en soul invloeden hoorbaar waren. Drummers Daniel John ( band van Ashley Henry), Ayo Salawn (Kokoroko), Ben Brown (Alfa Mist) en Benji Appiah (Steam Down) studeerden jazz aan gerenommeerde instituten als de Academy of Music en Middlessex University in Londen. Ze noemen Max Roach, Jack DeJohnette en Brian Blade als hun jazzinvloeden, maar ook en vooral Steve Jordan, James Gadson, Stanley Randolph (Stevie Wonder). Ook bands als Linkin Park en Slipknot zijn voorbeelden. Hun creativiteit halen ze uit muziekstijlen als hiphop (met rhyme), soul en funk maar ook beïnvloeden ze elkaar; de 22 jarige Benji Appiah noemde bovengenoemde collega drummer Daniel John als een van zijn belangrijkste invloeden. Opvallend was de consequent gebruikte matched grip, de stevige backbeats (rims) en de ride die bijna alleen maar op de bell bespeeld wordt.
Benji Appiah (foto Willem Schwerman)
New York
Rising stardrummer Eric Doob speelde modern creative jazz met het kwartet van bassiste Linda May Han Oh (o.a. Pat Metheny). Hij studeerde op Berklee in Boston waar hij les had van Mark Walker en Ralph Peterson, De intensiteit van zijn spel deed denken aan Ari Hoenig en Bill Stewart. Doob noemde naast Roy Haynes, Tony Williams, Zach Danziger ook Levon Helm als zijn voorbeelden. Opmerkelijk genoeg noemde Doob Amerikaanse modern-klassieke componisten als Steve Reich en John Cage als zijn grootste invloeden. Deze combinatie leidt in het spel van Doob tot polyritmische en supersyncopische hoogstandjes, kortom creatieve virtuositeit in dienst van de muziek.
Een andere coming man uit New York is Cory Fonville (Christian Scott Atunde Adjuah). Met speels gemak schudt deze indrukwekkende nieuwkomer de meest krankzinnige cross-rhythms uit zijn mouw en dan ook nog over complexe, oneven maatsoorten. Hiermee doet hij de naam van het festival Rockit eer aan, hij speelt buitenaards goed de sterren van de hemel. Volgens trompettist Scott is de jazz na een eeuw toe aan een re-evaluation, waarbij communicatie naar het publiek toe essentieel is. Ook noemde hij West-Afrika als een vergeten oerbron van de jazz. De Afrikaanse inbreng voor dit concert kwam nadrukkelijk aan bod met drummer Fonville en toppercussionist Weedie Braimah.
Eric Doob (foto Willem Schwerman)
Verder
Opvallend is de percussieve inbreng (floortom, snaredrum, glockenspiel) van zangeres/componist Anna Meredith die met het Groningse Noordpool Orkest. Vaste drummer Elmer Bergstra moest hier plaats maken voor Sam Wilson, die naast de sequencerpartijen stevige rechte, maar energieke housebeats neerzette. Kaspar Rast (Nick Brätsch) liet horen dat complexe minimal zen-funk avontuurlijk en vrij gespeeld kan worden. Jordan Perlson (Becca Stevens) speelde subtiele grooves en zeer muzikaal in dienst van de breekbare indie-pop, maar kon opeens genadeloos virtuoos uit de hoek komen in een verbluffende inventieve solo.
Sam Wilson (foto Rezien)
Nederlandse inbreng
De nestor van de Nederlandse impro Han Bennink liet horen waarom hij tot in Amerika gerespecteerd wordt als autoriteit op dit gebied. De jazzstandard All Of Me werd binnenstebuiten gekeerd op meesterlijk avontuurlijke wijze. Bennink heeft na enkele decennia niets aan zeggingskracht ingeboet. Joost Lijbaart (Under the Surface) speelde creatief en associatief. Marc Schenk (Maarten Hogenhuis) drumde subtiel en heeft een diepe swinggroove.
Joost Lijbaart (foto Fritz Klein)
Opmerkelijk
Verdwijnt de traditional grip? Wat opviel, naast al het vernieuwende drumwerk, is dat de meeste drummers op dit toonaangevende jazzpodium alleen met de matched grip spelen. Dat de jazz verandert en zich vernieuwt, wordt op dit soort festivals goed duidelijk, maar zou het uitsterven van de traditional grip niet toch jammer zijn?
Dit is ons volledige verslag van Rockit 2019. In Slagwerkkrant 215 (januari-februari 2020) komen we er nog eens kort op terug.
