North Sea Jazz - Dag 1

Contrastrijk en verrassend

Muzieknieuws 07-07-2012 14:07

door Mark van Schaick, Dennis Boxem, Dick de Waal, Ifor Baynes, en Erk Willemsen - foto's Tineke van Brederode en Dennis Boxem

Chander Sardjoe bij Dhafer Youssef
Misschien wel de grootste verrassing van de dag was dat de in Parijs gevestigde Nederlandse drummer Chander Sardjoe op de drumkruk zat bij Dhafer Youssef. Hij verving op weergaloze wijze de vaste drummer van de Tunesische ud-speler Mark Guilliana. Slagwerkkrant-auteur Ifor Baynes voelde zich bij het concert 'in de zevende hemel'

Ralph Rolle bij Chic
Dick de Waal, als altijd ook aanwezig voor Slagwerkkrant als onze interviewtijger, sprak met een geanimeerde Ralph Rolle over Chic, zijn vaste gig bij The Apollo Theatre in New York, en - ja, echt waar - zijn koekjesfabriek! Chic sloot de vrijdag af met een gepast feestje, waarbij alle hits van Nile Rodgers de revue passeerden. Een authentieke show, vol momenten van 'Heeft hij dat ook geschreven?!' Publiek ging en masse uit haar dak.

Tuur Moens
We spraken in de perskamer kort met Tuur Moens, de veel in Nederland verkerende Belgische drummer, die we al kenden van Ntjam Rosie. Hulde aan diens blazers ook, die Moens' slimme arrangementen de Mississippi over slingerden in zijn Syndicate.

Chris Dave kloon bij Robert Glasper
Slagwerkkrant-uitgever Erk Willemsen dacht toch echt dat Chris 'Daddy' Dave tóch achter de drumset was gekropen bij vaste compaan Robert Glasper. Hij leek op Dave en hij klonk als Dave. Dichterbij gekomen was het toch echt de aangekondigde Mark Cohlenburg, die het kwartet van ongenaakbare grooves voorzag, jonglerend rondom de tel, met een verbazend computerachtige sound die toch extreem licht klonk. Stuiterende grooves, feilloos inspelend op wat Glasper allemaal op zijn toetsen uithaald. Hip en toch diep.

Proverb Trio van Dafnis Prieto
Dafnis Prieto was al net zo'n revelatie. Rechtop, weinig bewegend, heel druk spelend, maar altijd functioneel in de kleine triobezetting van zijn Proverb Trio, met spoken word van Kokayi en toetsen door Jason Lindner. Alle vrijheid dus voor Prieto, wandelend door alle genres, van rock en jazz, via hiphop naar latin.

Joey Peebles bij Trombone Shorty
De overgang naar spierballentrombonist Trombone Shorty was groot, maar vermakelijk. Drummer Joey Peebles speelde op adhd-niveau, maar erg strak en goed. Als zijn stokken een miliseconde niks te doen hadden maakte hij met zijn stokken Burundidrummers-achtige bewegingen om zijn nek (killing you!). Stuwen, stuwen, stuwen. 

De Tom Rainey double
Slagwerkkrant-hoofdredacteur Mark van Schaick trok de eerste dag op naar de avontuurlijke drummers. New Yorker Tom Rainey speelt vrijdagavond tweemaal. Eerst met het kwintet van Angelica Sanchez, een uur of wat later met zijn eigen vrij improviserende trio, waarin zijn echtgenote Ingrid Laubrock op sax en Mary Halvorson op gitaar. Pianiste Sanchez heeft als toevoeging 'modern creative' achter haar naam, en improvisatie hoog in het vaandel, maar haar muzikanten spelen de hoekige themaatjes allen van papier. Dit vormt geen belemmering voor Rainey, die tot Sanchez' vaste begeleiders behoort. Zoekend deelt hij ritmische stootjes uit, tot hij een opening vindt en voluit in de aanval kan gaan. Prikkelend en avontuurlijk, en in het laatste stuk zelfs heftig rockend. In de septembereditie van Slagwerkkrant vind je een interview met Rainey.

Clarence Penn bij Uri Caine
Bij de grenzeloze Uri Caine is het ditmaal Clarence Penn die de ideeënstroom van de pianist mag inkleuren en aanvullen. Dit gebeurt niet zonder haperingen, want in enkele up-tempo momenten lijken Caine, bassist John Hebert en Penn elkaar net niet te pakken te krijgen. Dat maakt het wel spannend, en des te bevredigender als alles opeens wel goed uitpakt, zoals in een Sophisticated Lady die vier tempowisselingen en een halve wereld aan muzikale genres omsluit.

Scofield Hollowbody met Bill Stewart
Bill Stewart's mooie drumkit komt in de Hudson niet zo mooi tot zijn recht, maar het draait dan ook volledig om het gitaarwerk in John Scofields Hollowbody Band. En dat is wondermooi, in het samenspel van Scofield en zijn jonge evenknie Kurt Rosenwinkel. Stewart en bassist Ben Street lijken net zo te genieten van de duels en de dubbele lijnen van het duo als de volgepakte zaal.

Richard Spaven bij Jose James
Een zuigend, trekkend en duwend ritme komt ons tegemoet als we binnenlopen bij Jose James. Bassist Solomon Dorsey zet zijn lijnen rotsvast neer, en drummer Richard Spaven zorgt vervolgens voor de moderne hiphopfeel. Als ware hij de computer die aarzelt tussen shuffle en straight, en elke beat nog net op tijd in de maat weet te krijgen. Ronduit fascinerend.

Fellowship Band van Brian Blade
Brian Blade bracht eindelijk zijn Fellowship Band naar North Sea Jazz, en wat een prachtconcert was het. De rustige, lyrisch gesponnen melodielijnen van zijn vier medemuzikanten vult hij in met evenveel understatement als energie. Blade lokt je zijn wereld binnen, om je ongemerkt zeer intense en virtuoos uitgevoerde muziek voor te schotelen.

Joey Baron had het moeilijk
Tweemaal moest Joey Baron aan de bak. Hij kon z'n ei niet helemaal kwijt bij de fragiele Lee Konitz, de 85-jarige legendarische saxofonist. En het repertoire bij de formatie met Joe Lovano en Dave Douglas, later op de avond, was nog zodanig vers dat onzekerheid troef was. Vantevoren had Baron ons aangekondigd dat hij absoluut geen tijd had voor een interview. Na de concerten was dit goed voorstelbaar.

Cindy Blackman en de geest van Tony Williams
Tja, en dan Cindy Blackman. We keken allemaal uit naar het optreden met de allstars van Spectrum Road, John Medeski, Jack Bruce en Vernon Reid. Waar het coveren van de muziek van Tony Williams op de plaat misschien wat gezocht overkomt, kwam tijdens dit optreden de geest toch echt wel uit de fles: Blackman speelde hard, snel, en geheel in de geest van Tony Williams. Ook Trombone Shorty-drummer Joey Peebles genoot vanaf backstage met volle teugen van Blackman's spel.

Tot slot: het was kostelijk, hoe de Jay Dee Brassband popsongs covert in een New Orleans-jasje. Silvester van Rijckevorsel op snaredrum en Rob Hardy op bassdrum.

Lees hier het verslag Dag 2.
Lees hier het verslag Dag 3.