In Memoriam Alan White (14 June 1949 – 26 May 2022)

50 jaar lang was hij de drummer van Yes

Muzieknieuws 29-05-2022 11:04

door Erk Willemsen 

1973. De driedubbelelpee Yessongs ligt op m'n draaitafel, mijn kennismaking met Yes. Ik sloeg stijl achterover. Wat een energie, wat een ongebreidelde virtuositeit, wat een composities! Het was de liveregistratie van nummers van de eerste drie albums van Yes. Twee nummers met Bill Bruford, de rest met Alan White, die de drumstokken in juli 1972 met verve had overgenomen van Bruford. 

2021. Jean-Paul Heck interviewt Alan White voor Slagwerkkrant: 'Ik vond Yes toen al een geweldige band en was groot fan van Bill, maar hij verliet destijds de groep voor King Crimson. Achteraf begreep ik dat ook wel. Bill was veel meer avant-garde dan de andere jongens van Yes.'  

Hij speelde mee op meer dan vijftig albums, waaronder een classic als John Lennon's Imagine (1971).

Hij doet ook mee op George Harrison’s All Things Must Pass, maar is niet zeker op welke tracks hij meedoet: 'Ik weet dat ik heb gespeeld op It’s A Pity, Wah Wah en My Sweet Lord, maar of ze die takes hebben gebruikt...' 

In het SWK-interview zegt White: ‘Pas op Relayer, het tweede Yes-album waarop ik speelde, kwam mijn drumstijl echt tot z’n recht. Met toetsenist Patrick Moraz had ik meteen een klik. Hij en ik waren veel meer bezig met jazz en fusion dan de anderen. Als je nu naar Relayer luistert, hoor je dat ook duidelijk.' 

En over het nieuwe Yes-album The Quest: ‘Alle credits daarvoor gaan naar Steve Howe. Hij is de grote man achter The Quest. Hij schreef de meeste songs en produceerde alles. Steve haalt het beste in je naar boven. Ik durf The Quest te kwalificeren als een van de meest geslaagde Yes-albums. En ja, ondanks mijn leeftijd kan ik niet wachten om die nummers live te gaan spelen.’

Deze video zette Yes op hun Facebookpagina ter nagedachtenis.