De monsterdrummer

Blog 09-01-2014 00:09

‘Wat doet die Benny Greb eigenlijk als hij geen clinics geeft?’ of ‘Speelt die Thomas Lang wel eens echt in een bandje?’. Het zijn vragen die me regelmatig gesteld worden, en heel gek is dat natuurlijk niet.

 

Waar drummers zich begin jaren ’70 en ’80 in de kijker speelden met een band gebeurt het tegenwoordig steeds vaker dat een vrij onbekende drummer een wereldster wordt door een youtube-video, of een optreden op een drumfestival. Nu is dat een sterrenstatus in een relatief klein wereldje dat bestaat uit louter drummers. Maar tegelijkertijd vinden veel van die topdrummers dat juist helemaal niet erg.

Ego

Thomas Lang vertrouwde me ooit toe dat hij zijn clinic-werk bewust zo ver mogelijk van zijn andere opdrachtgevers hield. ‘Je wilt tenslotte een drummer die speelt naar het liedje, en niet naar zijn ego’ lichtte hij toe. Iets zegt me dat Spanky McCurdy zijn dvd over off-time playing ook niet aan lady Gaga heeft laten zien. Ze zou hem waarschijnlijk direct een drugstest afnemen. Laat Vinnie Colaiuta’s meesterlijke beat displacements in I’m Tweaked eens horen aan een willekeurige niet-drummer. ‘Ik kan er helemaal niets mee’ was nog de meest vriendelijke opmerking die ik er over hoorde.

 Thomas Lang zoals je hem waarschijnlijk nooit zag: Live met Falco in 1993

Doet dat iets af aan de prestaties van deze monsterlijk goede drummers? Natuurlijk niet. Iedereen die al wat langer speelt moet de hoeveelheid werk en de toewijding die het kost om op zo’n topniveau te komen op waarde kunnen schatten.

Dat is volgens mij de reden dat er nog steeds mensen naar drumfestivals komen kijken, en dat er nog steeds mensen willen weten hoe je nou al die ingewikkelde trucs aanleert. Er gaat niets boven een drummer die zich achter zijn drumkit in het zweet werkt en op het toppunt van zijn kunnen presteert.

Colaiuta met I'm Tweaked. De waanzinnige beatdisplacements zitten rond 3 minuten, maar het begin is ook niet te missen. 

Van de ethiek van deze drummers kunnen we allemaal iets leren. Dat je iets kunt wil namelijk niet zeggen dat je het ook in een bandje moet toepassen. Ikzelf heb jaren op een twinpedaal gestudeerd, om vervolgens met een enkel pedaal naar de bandrepetitie te vertrekken. Ik heb me te pletter gestudeerd op latin grooves, zonder ooit maar een noot latin gespeeld te hebben. Waarom? Omdat ik het wilde kunnen, en omdat achter een drumstel zitten een heerlijke uitlaatklep is. Schroom dus vooral niet om eens heerlijk wat kabaal te maken, of eens een breinbrekende onafhankelijksoefening in te studeren. Je wordt er namelijk altijd een betere drummer van.