North Sea Jazz 2010 - Dag 2

Met: Juan van Emmerloot, Questlove, Jamire Williams en Steve Gadd

On Stage 21-07-2010 23:39

De tweede dag van North Sea Jazz festival is vaak de drukste dag van het driedaagse evenement. Dit jaar bleek het de rustigste dag en waren alleen vrijdag en zondag uitverkocht. Vreemd genoeg, want met artiesten als Herbie Hancock, Waylon, Macy Gray, The Roots en Al Green, had ook zaterdag een meer dan voorbeeldig programma. Hier een overzicht van drummers en artiesten die op 10 juli op het North Sea Jazz festival optraden.

Juan van Emmerloot bij Waylon
Juan van Emmerloot, tegenwoordig vooral actief als docent aan het Rotterdams Conservatorium, producer, songwriter en natuurlijk drummer bij veel artiesten, is nog steeds van alle markten thuis. Hij viel bij Waylon foutloos in voor Bram Hakkens die met het complete Kyteman-orkest op Umbria Jazz in Italië speelde. Met eigen Sonor snare en Paiste bekkens op de Ludwig van Hakkens sloeg hij zich moeiteloos door de kort daarvoor ingestudeerde show heen. Een huzarenstukje professionaliteit.

Fotoalbums
  • Juan van Emmerloot
  • Waylon

    Iajhi Hampden bij Kaki King
    Waarom drummer Jordan Pelson niet bij het fingerstyle fenomeen Kaki King speelde was niet bekend. Des te opvallender was dat de drummer van Macy Gray zijn plek had ingenomen op het Yukon podium. Knap van Iajhi Hampden, dat hij de gitaargevoelige nummers van King zo van bladmuziek speelde en in zijn spel amper liet merken dat hij toch wel zoekend was. Kaki King zelf verontschuldige zich voor het feit dat ze op hetzelfde tijdstip speelde als Herbie Hancock; ze had op dat moment graag bij zijn concert gezeten.

    Fotoalbums
  • Iajhi Hampden bij Kaki King
  • Kaki King

    Questlove met The Roots
    The Roots zijn in Nederland nog steeds mateloos populair. Dat was ook te horen in Maas toen MC Black Thought (Tariq Trotter) (met Questlove oprichter van The Roots) met alleen de spot op zichzelf met een rap het publiek opjaagde voor de komende show. Amir Khalib Thompson a.k.a. "?uestlove" zijn grooves dragen tot ver buiten de zaal, het publiek bijna naar binnen trekkend. De energieke band staat een uur lang op het podium en is niet te stoppen. De visuele attractie op het podium blijft toch wel de sousafonist met de weergaloze naam Tuba Gooding Jr. (Damon Bryson) Overigens is dit instrument vernoemd naar John Philip Sousa, de componist die meer dan 130 marsen schreef, waaronder 'Stars and Stripes Forever'.

    Dat The Roots al sinds 1987 wereldwijd optreden, een Grammy gewonnen hebben of door Rolling Stone uitgeroepen zijn tot "one of the twenty greatest live acts in the world" is niet te merken aan de show. De band staat nog steeds even krachtig op de bühne en het publiek kan er maar geen genoeg van krijgen.

    Fotoalbums
  • ?uestlove
  • The Roots

    Jamire Williams bij Christian Scott
    In het verslag van NSJ - dag 1 gaven we al aan dat het video-interview met Jamire Williams snel online komt . Hier eerst nog een korte weergave van het optreden dat hij deed met de Paul Acket Award-winnaar van deze NSJ-editie. Williams speelt bij het 27-jarige trompet-talent Christian Scott. De winnaar van de Paul Acket Award is een ‘Artist Deserving Wider Recognition’. Ook dit jaar koos het festival een terechte winnaar. De pers is lovend over deze jonge muzikant en zijn muziek.

    Jazzreview.com had het in 2006 al bij het rechte eind: "Every now and again there comes an artist who captures your interest from the very first prodigious note that is made." Met zijn vijfde studioplaat 'Yesterday You Said Tomorrow' doet hij dat vier jaar later nog steeds. In zijn band heeft hij een paar vreselijk getalenteerde muzikanten. Natuurlijk drummer Jamire Williams, maar ook gitarist Matthew Stevens is bijna een wonder om te zien en horen spelen. Een zeer complete band, met 100% interactie en energie die nergens een steek laat vallen.

    Fotoalbums
  • Jamire Williams photo shoot
  • Jamire Williams live
  • Christian Scott

    Martijn Vink en The Ploctones
    Live is The Ploctones 'een vierkoppig monster', zoals de band graag aan zichzelf refereert. En in het geval van Anton Goudsmit mag je dat ook over jezelf zeggen. Goudsmit ontving eerder dit jaar de VPRO/Boy Edgar Prijs voor zijn unieke persoon en zijn creativiteit, herkenbaarheid en inventiviteit. Dit vierde hij met een tour met The Ploctones, die eindelijk ook op het North Sea te zien waren.

    The Ploctones is een kwartet met het meesterlijke drumwerk van Martijn Vink. Met Efraïm Trujillo en Jeroen Vierdag op bas is deze band onbetwist een van de beste acts die Nederland momenteel kent. Niet alleen aanstekelijk omdat het enthousiasme van het podium de zaal in stroomt, maar vooral door de exeptionele muzikale klasse van de vier muzikanten.

    Fotoalbums
  • Martijn Vink
  • The Ploctones

    Iajhi Hampden bij Macy Gray
    Macy Gray, oftewel Natalie Renee McIntyre, was een van de grote publiekstrekkers op het NSJ dit jaar. Niets mis mee, en zeker niet vanwege haar performance die -inclusief rastapruiken tijdens het eerste nummer- staat als een huis. Na haar debuutalbum 'On How Life Is' in 1999 is haar status alleen maar gegroeid en won ze veel prijzen, waaronder een Grammy in 2001 voor Best Female Pop Vocal Performance.

    Hier zagen we Iajhi Hampden weer terug, nadat we hem eerder op de dag bij Kaki King zagen invallen. Bij Macy Gray drummen is andere koek dan bij een fingerstyle gitariste spelen. Maar als je eenmaal bij een artieste als Gray speelt, dan moet je drumwerk toch wel op orde zijn. Hampden speelt ook strakke R&B, soul en wie weet wat nog meer. Hampden houden we voortaan goed in de gaten!

    Fotoalbums
  • Iajhi Hampden bij Macy Gray
  • Macy Gray

    David Sanborn Trio featuring Joey DeFrancesco and Steve Gadd
    Wat goed is komt vaak van ver. Deze keer vooral laat. Zaterdagnacht om 00.45 uur stond het trio van saxofonist David Sanborn op het podium van de Hudsonzaal. Alle drie de artiesten hebben geen introductie meer nodig. Sanborn, DeFrancesco en Gadd zijn een affiche op zich en kregen de zaal op dit late tijdstip daarom ook moeiteloos vol.

    Vanaf het eerste nummer speelt Gadd rustig, bijna stylistisch kaal. Met 'niets' beginnen blijkt nog steeds het beproefde recept om een nummer dynamiek te kunnen geven. Tijdens de solo's van Sanborn en DeFrancesco begeleidt Gadd as always virtuoos, ervaren, en kan hij niet nalaten dingen te spelen die niet te zien of te volgen zijn. Een fantastische afsluiter van de tweede dag van NSJ 2010.

    Fotoalbums
  • Steve Gadd
  • David Sanborn
  • Joey DeFrancesco
  • zoeken
    zoeken