Bleeding Through, Cult of Luna en Ataglance

live @ Goudvishal, Arnhem, 4 februari 2005

On Stage 05-02-2005 15:49

Vrijdag 4 februari speelden Ataglance (NL), Cult of Luna (Swe) en Bleeding Through (USA) in de Goudvishal te Arnhem. Terwijl een collega-redacteur elders in de stad in Willemeen genoot van de CD-presentatie van progressieve rockband noVact en hun voorprogramma 7th Circle, besloot ondergetekende te kiezen voor de immer gezellige Goudvishal.

Aan Ataglance de eer om het programma te openen. Het gezelschap, met David van Toor achter de drumkit, bestaat als band pas sinds begin 2004. Toch nam de groep in juli vorig jaar al een eerste demo op. Zelf noemen ze Shai Hulud, Poison The Well en Boy Sets Fire als muzikale invloeden.

Op de demo staan mooie gitaarmelodiën, terwijl live vooral de bruutheid overheerste, met name door de ruige strot van de zanger. Gelukkig staken ook tijdens het optreden enkele opvallende riffs er in positief opzicht uit. Terwijl de zaal tijdens het optreden steeds voller stroomde met nieuwe bezoekers, slaagde Ataglance erin het publiek in de voorste rijen in beweging te brengen. Dat was mede te danken aan de energieke podiumpresentatie. De jonge band straalde gelukkig de nodige lol uit, wat altijd aanstekelijk werkt.

Een groot deel van het publiek was niet zozeer voor hoofdact Bleeding Through gekomen, alswel voor de tweede band van deze avond: Cult of Luna. Deze mensen moesten het doen met een optreden van slechts drie kwartier. Daarin liet de Zweedse band echter horen ook live prima uit de voeten te kunnen met zijn bijzonder mengsel van metal en uitgesponnen, zorgvuldige opgebouwde sfeervolle post-rock in de trant van Neurosis en Isis.

In 2004 verscheen "Salvation", waarop Cult Of Luna klinkt als een metalvariant van Godspeed You Black Emperor, Mogwai of Explosions in the Sky. Lange nummers, met melangolische gitaarmuren en uitgestrekte passages.

Nieuwe drummer Thomas Hedlund draagt hieraan z'n steentje bij. Zijn drums klinken een stuk gevarieerder dan die van voorganger Marco Hildén, met een sterkere nadruk op groove en een keuze voor percussiepatronen die minder voor de hand liggen, zo bleek ook live. Een erg sfeervol optreden, dat qua muzikale stijl echter niet helemaal strookte met de eerste band en de headliner Bleeding Through.

De Amerikaanse band Bleeding Through begon in 1998 als Breakneck, met een grotendeels andere line-up. Met de diverse bezettingswisselingen veranderde ook de sound. In 2003 kracht Trustkill Records het derde studio-album van het zestal uit: "This Is Love, This Is Murderous". Hiermee groeide de hippe bandverschijning snel aan populariteit. Vorig jaar speelde Bleeding Through op Ozzfest en samen met grote hardcorebands als Sick Of It All en Converge.

Het zestal smeedt de voor metalcore kenmerkende chuggah chugga-gitaarriffs aaneen met snellere neo-thrash, death- en blackmetalinvloeden. Laatstgenoemde elementen komen vooral van Martha's toetsen.

Hoe bracht de band het er live vanaf? Zeer zelfverzekerd stond het zestal op het podium. De vele muzikale invloeden zorgen op plaat voor de nodige afwisseling, live zorgde het echter voor enige rommeligheid. De groep propt zo veel in ieder nummer, dat het live moeilijk is om alle elementen netjes te definiëren, iets waar bijvoorbeeld Cradle of Filth ook vaak last van heeft tijdens optredens.

Dat leek de fans die niet zozeer voor Cult of Luna als wel voor Bleeding Trhough waren gekomen, echter niet te deren. Drummer Derek Youngsma speelde geroutineerd en liet horen met alle substromingen in het hardere segment te kunnen omgaan. Blijkbaar kan hij iedere stijl spelen die hij wil. Een energieke show, met zanger Brandan Schieppati als charismatische frontman, bevestigde de status van deze hippe band.

Met dank aan Cindy Frey voor de foto's.
zoeken
zoeken