Boeiend drumgeweld op D-Day Drummers Meeting

Variatie en gezelligheid bij Rimshot in Meppel

On Stage 25-06-2012 17:06

Mooie laatste woorden op deze slagwerkdag, die Rimshot Drum Centre in Meppel onlangs voor het vierde achtereenvolgende jaar organiseerde op het terrein voor de winkel. Met ook dit keer weer aantrekkelijke en afwisselende clinics en optredens, in stijlen van metal tot jazz. Tussendoor lieten de leerlingen van de Rimshot-drumschool horen ook hun mannetje te staan. Ze speelden op onder meer Linkin Park, Blink 182 en Van Halen. En dat knalde meermalen veelbelovend de PA uit.

Lars Nijman opende de dag, en verraste degenen die hem kenden evenzeer als wie hem voor het eerst zag met zijn opvallend volwassen spel. Oscar Kraal gaf een gevarieerde clinic waarin zijn gebruik van elektronica in zijn Yamaha-setup mooi uit de verf kwam. Een heerlijke afsluiter was de meespeeltrack van zijn helaas ter ziele gegane band Seven.

Knallen, maar wel met veel dynamiek, deden ook Drumbassadors René Creemers en Wim de Vries. Op hun identieke Sonor SQ2-kits lieten ze met ogenschijnlijk gemak weer zien tot de top van de vaderlandse slagwerkers te behoren. Razend knap ook hoe ze de veelal complexe slagwerkstukken vaak exact synchroon speelden.

Al even relaxed en dynamisch was het optreden van Kim Weemhoff met jazzpianist Floris Tilanus en contrabassist Thomas Winther Andersen. Lekkere jazzy en soms wat funky grooves, en wat een heerlijke sound in Weemhoff's Sonor Delite jazz-kit.

Van een heel andere orde was de clinic van Tama- en Meinl-endorser Stef Broks van de metalband Textures. Onderhoudend en lekker losjes vertelde hij over metalgrooves, polyritmes en legde links naar dubstep, hiphop en progrock. En vooral speelde Broks mee op enkele Textures-songs. Loeihard en retestrak. Zoals een metaldrummer betaamt.

Dat volume was een uurtje eerder bij special guest Cornel Hrisca-Munn nou net het probleem. De in Roemenië geboren, maar in Engeland opgegroeide Hrisca-Munn heeft geen onderarmen en een prothese in plaats van een rechterbeen, maar niettemin heeft hij zichzelf verdienstelijk leren drummen. Wel mist hij door zijn handicap een stuk power. Met name in zijn openingsnummer, Michael Jackson's Thriller, kwam z'n DW Collector's kit niet boven de muziek uit. Het optreden van Hrisco-Munn kwam zodoende niet helemaal uit de verf, maar zijn speech en de uitleg van Rimshot’s Gerard van der Sluijs over zijn steun aan Hrisco-Munn’s liefdadigheidsorganisatie voor gehandicapte Roemeense weeskinderen hield het publiek toch geboeid.

De 36-jarige, in Brooklyn woonachtige Adam Deitch heeft inmiddels een enorme staat van dienst opgebouwd in de funk-, jazz- en hiphopscene. Deitch heeft enkele vaste bands, is sessiekracht voor diverse artiesten en ook nog producer. Maar ondanks zijn indrukwekkende bio geen spoortje van zelfgenoegzaamheid. Energiek en gedreven, maar vooral sympathiek leidde hij de aanwezigen door de popgeschiedenis. Van de eerste zwarte muziek en grooves uit New Orleans en de vinyl-platen van James Brown naar de hiphop en dubstep van de 21e eeuw. Het publiek hing anderhalf uur lang aan zijn lippen en reageerde ovationeel op zijn spel. Deitch, sinds zes jaar Tama-drummer, demonstreerde onder meer hiphop-grooves uit allerlei uithoeken van de VS, drumde mee op enkele stukken van zijn onvolprezen funkband Lettuce en speelde grooves die hem hebben geïnspireerd, zoals The Funky Drummer van James Brown. Hij deed daarin zijn idool Clyde Stubblefield vergeten. Dat is nou wat Adam Deitch bedoelt met een 'simpele groove' op kick, snare en hihat en het krijgen van voldoende werk. Tja, makkelijk praten als je het zo onweerstaanbaar speelt. Een meer dan waardige afsluiter van deze D-Day! (Han Neijenhuis)