Op je Oren Online
Audio bij de rubriek in Slagwerkkrant 166
Slagwerkkrant Plus 21-10-2011 10:10
In de rubriek ‘Op Je Oren’ van Slagwerkkrant 166 (nov-dec 2011) opnieuw een cd van eigen bodem. De geblinddoekte recensenten werden er wat nukkig van, maar over een ding waren ze het eens: de drummer is een kanjer! Maar wie kan het zijn? Waar Bouke Bijlsma vertwijfeld door de ‘geen-ja-geen-nee-fusion’ de handdoek werpt, en Hugo Pinksterboer een nieuw soloalbum van Bassist X vermoedt, slaat Mark van Schaick de spijker op z’n kop: het gaat hier om het album ‘On Impulse’ van Sebastiaan Cornelissen, en dat dat een kanjer is, moge duidelijk zijn.
Hieronder een samenvatting van de reacties, in het magazine lees je de complete commentaren. Beluister de tracks onderaan bij Releases.
Bouke Bijlsma
Een hele plaat met ‘geen-ja-geen-nee-fusion’ met van die thema’s waarin elke noot inwisselbaar is voor iedere willekeurige andere. Toch is er ook iets wél leuk: de drummer! Het contrast is bijna grappig. Hoe flauwer de blaasthema’s en de obligate gitaarsolo’s, hoe opvallender de gedurfde sound van de drummer met zijn ongepolijst spel (bepaald niet rechtgetrokken in de computer), zijn korte roffels op een loeistrakke snare, zijn maffe open hihat, en dat heerlijke ridebekken met veel stoksound en een diepe onderliggende ruis. Echt ellendig is het nummer met fusionzang, maar in diezelfde track zit wel weer de mafst geproduceerde ritmebreak van de hele cd, met rimclicks uit een andere dimensie… Tijd om de handdoek te werpen. Wie kunnen het zijn? Een idee? Geen idee!
Hugo Pinksterboer
Bassist X mocht ook wel (weer) ‘s in de schijnwerpers staan, vond hij, dus verzamelde hij een gevarieerde club muzikanten die hij in wisselende nummers aan bod liet komen. Een gitarist in het ene nummer, een saxofonist of een koor in het andere. En dan die drummer. De beste man of vrouw nam ofwel een hele stapel drumsets mee, met heel verschillend klinkende bassdrums, snares en ridebekkens, van sprankelend helder tot gort- en gortdroog, of het is gewoon steeds een andere man of vrouw. Charmant.
Mark van Schaick
Het prominente baswerk op sommige tracks doet mij vermoeden dat dit een album van een bassist betreft. Op één track wordt ronduit stevig gespeeld, door die bassist én de drummer – en het is daar dat ik even aan Vinnie Colaiuta denk… Voor de overige tracks geldt: zeer ingetogen, zeer beheerst en smaakvol, in dienst van de composities. Composities die niet allemaal van begin tot eind kunnen boeien, omdat er simpelweg een spanningsboog ontbreekt. Hier spelen muzikanten die het nodige in hun mars hebben. In de richting van Nederlandse drummers dacht ik aan Sebastiaan Cornelissen; die kan dit, en meer. Al met al veelbelovend, maar net niet genoeg.
