Herfstfest 2016 - met o.a. Gábor Dörnyei, Drumbassadors, Kaz Rodriguez, Michael Schack en Christian Bass

Koen Herfst's Haagse drumfeest

Muzieknieuws 25-10-2016 10:44

Een hele dag zinvol drumgeweld op Herfstfest 2016. De tweede editie van dit mooie initiatief van Koen Herfst was in Het Paard van Troje, in Den Haag. Als enthousiaste partner van dit drumevent was Slagwerkkrant uiteraard van de partij, en hieronder kun je ons uitgebreide (foto)verslag bekijken. We hopen er zeer binnenkort een paar vette video's bij te plakken. Als je rechts klikt op ALLE 38 FOTO'S, vind je nog veel meer pics!

tekst Bouke Bijlsma en Dennis Boxem
foto's Dennis Boxem

 

Initiatiefnemer Koen Herfst zag kans om tijdens deze organisatorische megaklus (waarvoor hulde!) toch te genieten, en soms zelf een potje te drummen;  hier met 3meets2 (zie ook verderop).

 

Vuilnisman Henk (Paul van der Heijden) maakt zich klaar (foto: De Vuilnismannen)

Vuilnismannen
Bezoekers worden bij binnenkomst meteen welkom geheten door, Pim van Ham en Paul van der Heijden; twee vrolijke vuilnismannen die de muzikale impact van de kliko naar een hogere dimensie weten te tillen. Gedurende de dag doen de twee, die stiekem natuurlijk behoorlijk goede slagwerkers zijn, nog een aantal verrassingsoptredens in hal en trappenhuis.

 


 

Winnaar videocontest Joey Wojcik
Samen met Kaz Rodriguez schreef Koen Herfst de Herfstfest 2016 Anthem. Die kon je als play-along downloaden, er een eigen drumpartij bij bedenken, opnemen op video, en die vervolgens inzenden voor de videocontest. Winnaar was Joey Wojcik, die zijn prijs – Herfstfest 2016 openen – met verve incasseert met een kort maar krachtig drumoptreden. Schijnbaar niet geïntimideerd door de grote namen die na hem op hetzelfde podium zullen komen, speelt hij strak en snel een paar fijne grooves en Koene fills (oke, we beloven vanaf nu geen woordgrappen meer te maken met de naam van de organisator).

  

3meets2
Dit duo van Koen Herfst en Vernon Chatlein dankt z’n naam aan het gegeven dat (in de woorden van Herfst) Chatlein vanwege zijn Caribische roots (Curacao) meer in drieën denkt, en Herfst als rechtdoor-rockgast zelf meer in vieren (of tweeën dan). De twee spelen mee met een basistrack van tribal-achtige sounds en soundscapes met voices en beats; Koen op zijn uitgebreide rockset en Vernon op een mooie opstelling met diverse trommels en handpercussie. Beide doen ook korte solostukjes, maar het mooist komt de kracht van dit duo tot uiting in het slotnummer. Hierin soleren ze om en om over een clave-achtig patroon (steeds losjes vastgehouden door de ander), en spelen ze goed op elkaar in met klank en dynamiek.

 

 

Bart Kuijpers
In de kleine zaal speelt ondertussen Bart Kuijpers, op z’n vijftiende winnaar van Drumtalent 2011. De inmiddels 20-jarige drummer heeft een fijne techniek en timmert behoorlijk aan de weg, bijvoorbeeld bij songwriterduo RoMi Cage. Leuk moment tijdens de clinic van Kuijpers, die snel en getruct maar niet heel vloeiend speelt, is het moment dat hij een trucje voordoet om te werken aan een goede timing (iets waar hij in 2011 inderdaad door de jury om werd geprezen). Als je een volle groove speelt met bijvoorbeeld een drukke hihatpartij; dan is die hihatpartij vaak ook je houvast (of zoals Kuijpers het noemt: je grid). Een goede oefening is dan om die hihat afwisselend wel te spelen en weg te laten, en op die momenten goed de time van je bass en snare vast te houden; met andere woorden de grid in je hoofd door te denken. Good stuff!

 

Kaz Rodriguez
Kaz Rodriguez is met name bekend door zijn backing tracks. Drummers als Anika Nilles, Chris Coleman en Richard Spaven maken dankbaar gebruik van zijn diensten. Rodriguez kan zelf ook een behoorlijk potje drummen. Zijn eigentijdse spel is afgemeten en strak, hij wisselt puntige grooves af met mooi klaterende fills die lekker over de complexe backingtracks vallen.

 

 

Shed Sessions in het cafe
Beneden in het Paardcafe houden de mannen van Shedsessions Netherlands(Fabian Benjamins en Anthony Amirkhan) de hele dag shed sessions – afgewisseld met clinics van Rob Kramer en Eddie van Dongen. Verschillende drummers kruipen er enthousiast achter de kit om met elkaar te shedden, maar soms krijgen Benjamins en Amirkhan ook bezoek van een oude bekende, zoals Kaz Rodriguez (met wie zij vorig jaar een officiele shed organiseerden op het Slagwerkkrant Podium in Drumland, Lijnden). Hier zie je Amirkhan (links) shedden met Joost Koppert (Roots Rising)

 

 foto: Jan Kloosterboer

OneArmed
In de kleine zaal speelt Alex Wegman, onder de naam OneArmed, op een klein e-kitje met een aantal pads waarop hij tracks, sounds en samples aanstuurt. Zijn beats zijn basic en de sfeer heel erg electronic dance music (edm). De sounds van zijn set-up zijn niet verkeerd en Wegman houdt wel van een beetje show maken. Hoe hij met een arm (en twee voeten) toch een stevige dancebeat neerzet is knap, en hij heeft een paar leuke handigheidjes waarbij hij met een klap toch meerdere slagen en roffeltjes kan aansturen. Echt opzienbarend wordt het niet, maar de sfeer is goed en het enthousiasme van OneArmed aanstekelijk.

 

 

Drumbassadors
In de grote zaal tillen Drumbassadors René Creemers en Wim de Vries het fenomeen duodrummen naar een ander level. Een mooi openingsstuk met paukenstokken over de toms, geïnspireerd op Steve Reich (minimal music), is een mooie kapstok voor de twee Slagwerkkrant Poll-winnaars van dit jaar (respectievelijk beste fusion- en beste jazzdrummer van de Benelux) om te laten zien wat ze in huis hebben qua techniek, muzikaliteit, dynamiek en samenspel. Indrukwekkend en bij vlagen ongelooflijk. Cool zijn ook de twee stukken waarin zij op snare en toms daadwerkelijk melodieën spelen – met veelvuldig gebruik van de truc stok in vel drukken voor hogere toon – vloeiend en spatgelijk. In een stuk horen we  klassieke jazzthema’s voorbijkomen als C Jam Blues (oke, dat is best…) en Song For My Father (wow!).

 

 

Christian Bass
In de kleine zaal staan bij Heaven Shall Burn-drummer Christian Bass heel wat mensen met de vingers in hun oren. Het gaat onvoorstelbaar hard en de sympathieke Duitser doet niet aan frivoliteiten. De insteek voor een van zijn tracks is in zijn woorden: ‘Fast double bass; don’t annoy people with accents and fancy stuff around it; just straight death metal.’ Opvallend is hoe constant Bass speelt en hoe lekker zijn time is; eigenlijk een soort diep groovende metaldrummer.

 

 

Marco Santos & Aly NDiaye Rose
Een bijzonder prettige afwisseling in het programma:  even zwoele drumklanken, Afrikaanse grooves met een beschaafd volume en veel ruimte in de ritmes en improvisaties. Portugese drummer Marco Santos heeft een lekker eigenzinnige kit met daarin onder meer een timbale, een extra mini-snare links naast de hihat, een kleine maar bijzonder lage bassdrum en een opvallend warme snaresound.

Aly N’Diaye Rose staat achter zijn bugarabu (een set van 4 langwerpige trommels die elk een keur van verschillende tonen kunnen voortbrengen), en speelt daarnaast op de Senegalese sabar. De twee spelen hoofdzakelijk West-Afrikaanse ritmes, die Santos op listige wijze vertaalt naar drumstel, en improviseren daar met een prettige rust omheen. Mooi hoe de twee uitersten elkaar in deze setting daadwerkelijk ontmoeten.

 

Sebastiaan Cornelissen
In de kleine zaal speelt Cornelissen diverse stukken mee met tape van zijn band Tristan. Deze muziek moet een feest zijn voor elke drummer die zowel van freaken houdt als van toegankelijke songs. Tristan speelt lekker in het gehoor liggende funky soulpop (denk Incognito on stereoids), lekker gespeeld door donders goede muzikanten, en boordevol muzikantengeintjes met accentjes, beat-omkeringen, stukjes in onregelmatige maatsoorten, en een heleboel drumfills. Kolfje naar de hand van Cornelissen die laat horen dat hij in al die drukte ook gewoon behoorlijk lekker kan grooven, maar niet te lang natuurlijk; paar maatjes is zat, hoor je hem denken.

 

 

Michael Schack
Je kunt niet zeggen dat iemand op een dag als deze de beste is, maar Michael Schack was in de grote zaal zonder meer de leukste performer (en echt niet alleen omdat hij een van zijn nummers opdroeg aan ‘de mensen van.Slagwerkkrant'). De Roland-specialist uit België weet hoe hij een zaal mee moet krijgen; met humor, afwisseling, meeslepende edm-tracks en gewoon ontiegelijk goed en creatief drumwerk op zijn gloedjenieuwe TD-50 V-drums-set. Mooi ook hoe hij – beroepsdeformatie – tussen  de regels door laat zien en horen wat het apparaat allemaal kan. Succes had hij voor deze zaal zeker ook met zijn stelling: ‘dj's zijn playbackartiesten; drummers kunnen op een set als deze gewoon live echte  electronic dance music maken.’ Waarvan akte!

 

 

Yoran Vroom
Misschien wel de soepelste snaredrumrolls van de hele dag worden in de kleine zaal gespeeld door Yoran Vroom. Niet te geloven, het gemak waarmee deze gast over zijn set gaat. De ruimte die dat geeft in zijn hoofd, wendt hij aan om alle aandacht te besteden aan dynamiek en sound. Wat een mooie, complete drummer, met heel duidelijke jazzroots maar ook prettige uitschieters naar fusion, r&b, hiphop en zelfs pop. Als hij na zijn eerste drumstuk de microfoon pakt en kurkdroog zegt: ‘Ik ben Yoran Vroom. Ik drum graag.’ Weten we meteen waar we aan toe zijn. Mooi is zijn verhaal, even later, over hoe je altijd een verhaal moet vertellen als je muziek maakt; ook op een drumstel.

 

Gábor Dörnyei  
Hongaarse drummer Gábor Dörnyei wordt vaak een alleskunner genoemd, en dat is behoorlijk to the point. Een van de vele dingen die hij blijkt te kunnen, is een hele vette bluesshuffle neerzetten; kwarten op de ride en dan zwaar shufflen met de linkerhand op de snare. Nee, wacht even, nu shufflet hij hem met rechts op de snare, en doet de linker de ride... En dat met een vette natuurlijke feel; niet zo'n aangeleerde.... Dat hij dan tussendoor gruwelijke fusionfills speelt, vergeven we hem graag, want als je alles kunt, moet je dat ook laten zien. En op een drumfestival mag het nog ook!

 

 

Yamato Taiko Drumming School
We geven het toe: we hadden wat twijfels. Nederlandse leerlingen Japans trommelen die samen met hun leraar een knallend slotoptreden moeten verzorgen; na al het drumgeweld dat al voorbij gekomen is? Na de de eerste Koene klappen (sorry) op de grote Japanse trommels (met op de achtergrond uiteraand een enorme okedo o-daiko), zijn we direct om; dit is lekker! De studenten weten hem te raken, hebben enorme energie en geven gewoon een ijzersterke show weg, die ook behoorlijk aanslaat bij het verwende publiek. Een waardig slotakkoord.

 

Grande Finale
 

Voor de grote finale in grote zaal blijft de Yamato-aanvoerder Gen Hidaka nog even staan met een setje taiko’s. Gábor Dörnyei kruipt achter zijn set, die er toch nog stond. 

Haags drumgeweten Cesar Z betreedt het podium met een cocktailsetje, Vernon Chatlein hangt een djembé om, en Koen Herfst gaat naast Gabor staan om op zijn floor te hengsten. Het wordt gewaardeerd!

En alsof het allemaal nog niet genoeg is, verhuist de hele boel nog naar de kleine zaal voor een spontane afterparty, waar heel wat van de optredende drummers (o.a. Marco Santos en Kaz Rodriguez) zich mengen in een spontane drumjam. Een mooi einde van een zeer geslaagd en rijkelijk gevuld Herfstfest 2016!

zoeken
zoeken