In Memoriam Remo Belli 1927-2016

Uitvinder van het synthetische drumvel is overleden

Muzieknieuws 27-04-2016 08:13

In Slagwerkkrant 161, jan-feb 2011, schreef Dennis Boxem een mooi artikel over het bezoek dat hij bracht aan de indrukwekkende fabriek van Remo USA in Valencia (nabij Los Angeles). Je leest hoe voor de hem deuren open gingen die normaal gesproken gesloten blijven, en je leert van alles over de productie van moderne drumvellen, slagwerk en percussie. Tevens maakte Dennis een interview met de zeer gedreven directeur. 

In gesprek met Remo Belli 
Uit Slagwerkkrant 161, jan-feb 2011, door Dennis Boxem
Heer en meester van het Remo-imperium is nog steeds Remo Belli, inmiddels 83 jaar oud maar nog vrijwel iedere dag in de fabriek te vinden. Vaak is hij dan als eerste aanwezig en pas als laatste weer naar huis. Het kantoor van Belli is eenvoudig: een stoel, een bureau en bovenal een gigantische verzameling percussie-instrumenten. Want daar ligt Belli’s passie: het ontwikkelen van nieuwe percussie-instrumenten. ‘De dagelijkse gang van zaken binnen het bedrijf en de administratieve rompslomp heb ik jaren geleden al uit handen gegeven. Ik hou natuurlijk wel een oogje in het zeil, maar met de capabele mensen die we binnen dit bedrijf hebben, hoef ik me echt geen zorgen te maken. Productontwikkeling, dat is wat ik echt leuk vind. En ook dit jaar is er vrijwel geen nieuw percussieproduct waar ik me niet uitgebreid tegenaan heb bemoeid.’

Oergevoel
‘Ik ben zelf drummer en ik weet dus ook heel goed hoe het voelt om achter een drumkit te zitten. Maar tegelijkertijd ken ik ook de beperkingen van de drumkit. Heb jij ooit een drumcircle gezien met alleen maar drumstellen? Nee? Ik ook niet. En probeer jij maar eens een drumstel mee te nemen op de fiets. Percussie is wat dat betreft veel laagdrempeliger. De meeste percussie-instrumenten zijn betaalbaar, relatief gemakkelijk te bespelen én heel draagbaar. Iedereen kan percussie leren spelen en het is al snel heel erg leuk. Zeker als je met meerdere mensen samen gaat spelen. Dat roept een soort oergevoel bij mensen op. Als je het op die manier bekijkt, begrijp je dat er wereldwijd veel meer potentiële percussionisten zijn dan drummers. Daarnaast hebben de meeste percussionisten meer dan één trommeltje of één shaker. Daar zit dus een enorm potentieel.’

Daarmee bewijst Belli meteen dat hij nog steeds over een messcherp zakelijk inzicht beschikt. Want het miljoenenbedrijf Remo begon ooit als een simpele slagwerkspeciaalzaak toen in de jaren  vijftig de rock ’n’ roll aan zijn opmars begon. 

Hollywood
‘Veel mensen denken dat wij het kunststof drumvel hebben uitgevonden, maar dat is niet helemaal waar. Wij hebben een werkbare variant ervan verzonnen. Dupont had begin jaren vijftig al het mylar ontwikkeld dat we ook nu nog voor onze vellen gebruiken. Ik geloof zelfs dat er in het originele patent van Dupont al staat dat de film geschikt is voor gebruik als drumvel.

‘Ik gebruikte die mylar film wel eens om reclameposters voor de winkel mee te maken. Op een dag had ik een vel mylar op een houten hoepel geniet en toen viel me op dat daar best een aardig geluid in zat. De accountant van de winkel was bevriend met een chemicus genaamd Sam Melnick, en die heeft uiteindelijk de velconstructie bedacht die we tegenwoordig nog hebben. Onze winkel zat midden in Hollywood en wij kregen zo’n beetje iedere Amerikaanse sessiedrummer wel over de vloer. In no time speelden al die jongens op onze vellen en voor we het wisten hadden we tien mensen in dienst die niets anders deden dan vellen maken.’

Rock ’n’ roll
‘Wij hadden gewoon op het juiste moment het juiste idee, maar de grootste credits moeten toch naar de mensen van Dupont gaan. Zonder hen had de huidige drumindustrie niet bestaan, en ik durf zelfs te beweren dat er zonder hen geen rockmuziek was geweest. De kalfsvellen uit de jaren vijftig waren totaal ongeschikt voor rock ’n’ roll, en zonder mylar hadden het drumstel en de backbeat nooit zo’n belangrijke rol gekregen, simpelweg omdat ze in die harde rockmuziek niet te horen zouden zijn geweest.’

Een aantal van die vellen uit Remo’s beginperiode werd de laatste jaren opnieuw in productie genomen. Dat begon naar aanleiding van Remo’s vijftigjarige jubileum, twee jaar geleden. ‘Het leek ons wel leuk om ter ere van ons jubileum de allereerste versie van de Ambassador opnieuw uit te brengen. In die tijd bestond dat vel nog uit twee laagjes, om de eenvoudige reden dat Dupont geen film maakte die dik genoeg was. We wisten wel dat het een redelijk goed vel was, we hebben er in de jaren vijftig tenslotte heel wat van verkocht, maar de respons die we er nu op krijgen had ik toch niet helemaal verwacht. Zo zie je maar dat sommige ideeën tijdloos zijn.’

Onbedoelde bijeffecten
Aan ideeën had Belli de afgelopen halve eeuw geen gebrek. Al bleken sommige vindingen hun tijd iets te ver vooruit. ‘Ach, niet alles hoeft een succes te zijn. Ik vind het belangrijker dat je dingen uitprobeert. Toen we met kunststof vellen begonnen, waren er meer dan genoeg tegenstanders, en later, toen we met Acousticon begonnen, was dat niet anders. Ondertussen zijn onze vellen wereldwijd geaccepteerd en verkopen we jaarlijks vele tienduizenden instrumenten van Acousticon.

‘En soms is een product gewoon slecht. Dan kijk je het een tijdje aan, en op een gegeven moment besluit je dat het genoeg geweest is. Zo hebben we ooit fiberglas drumstokken gemaakt. Op drums was dat heel acceptabel, maar op bekkens klonken ze gewoon niet goed. Dan neem je het verlies en vervolgens probeer je weer wat anders. Bezig blijven, dat is belangrijk.

‘Grappig genoeg hebben sommige producten onbedoelde bijeffecten. Remo is een van de meest milieubewuste bedrijven ter wereld. Ons Acousticon is vele malen milieuvriendelijker dan gewone houten drums, maar eigenlijk was het ons daar in eerste instantie niet om begonnen. We waren gewoon op zoek naar een alternatief voor hout. Met de jaren is het milieu echter steeds belangrijker geworden en daardoor zijn we ook op zoek gegaan naar steeds meer methodes om milieuvriendelijk te produceren. Zo worden vrijwel alle afvalstoffen uit de fabriek gerecycled.’

Rototom
Van al zijn uitvindingen is er één die er wat Remo zelf betreft bovenuit springt: ‘Ik blijf toch een zwak houden voor de rototom. Daarmee hebben we echt een percussie-instrument weten te maken dat nog niet bestond. Er zijn zelfs speciale composities voor geschreven. Ik was er van het begin af aan erg van gecharmeerd en we hebben het ontwerp dan ook nooit zwaar gepatenteerd. Ik vond het belangrijker dat het gewoon een wijdverspreid instrument werd. Dat is wel redelijk gelukt, denk ik zo.’

Ook voor de toekomst kunnen we nog genoeg van Remo verwachten. ‘Ik ben hier iedere dag bezig en ik loop altijd te piekeren over hoe we instrumenten beter kunnen maken, of hoe we ze gemakkelijker bespeelbaar kunnen maken. Ik denk niet dat ik daar ooit nog mee ophoud. Dat zit gewoon in de aard van het beestje.’

Remo Belli 1927-2016