Shed session Deronn Woodside - report

Shedden in Drumland met de grote man uit New York

Muzieknieuws 05-11-2014 13:25

Amerikaanse gospeldrummer Deronn Woodside verzorgde donderdag 30 oktober op het Slagwerkkrant Podium in Drumland te Lijnden een inspirerende clinic/shed session. Hieronder lees je een uitgebreid verslag, en check ook de fraaie foto’s (met dank aan organisatoren Fabian Benjamins en Anthony Amirkhan van Shedsessions.nl). Wij verwachten spoedig ook fraaie video’s, die we er dan ook onmiddellijk bij zullen plakken, maar nu eerst het report!

door Bouke Bijlsma

Van alle shedders uit de Amerikaanse gospelscene die wij tot nu toe mochten aanschouwen, is Deronn Bash Marvin Woodside sr. wel het meest nadrukkelijk over zijn religieuze achtergrond. Voor de clinic betoogt hij dat alles wat hij doet te danken is aan the grace of god, dus ook zijn ontmoeting met organisatoren Fabian en Anthony van Shedsessions.nl en zijn aanwezigheid hier in Lijnden. Waarna de bijzonder goed gemutste Amerikaan het op een ongenadig beuken zet achter zijn Pearl kit met Istanbul bekkens. Indrukwekkend! En het levert even later de mooiste quote van de avond op:

Vraag: ‘Is je drumspel soms niet te hard voor in de kerk?’
Woodside: ‘In de kerk waarin ik speel is dit precies goed. Als ik zachter zou spelen, zouden mensen meteen omdraaien en zeggen: come on! Trouwens, als ik ooit in een kerk zou komen waar mensen me vragen zachter te spelen, dan zou ik beledigd zijn. Mijn drumspel is my service to god, en je kunt mij toch niet vragen minder aan god te geven?’

 

Woodside speelt over begeleidingtracks van onder meer Outkast en Disclosure stevige en lekker voorin getimede r&b-grooves. Opvallend zijn de zware maar ook snelle bassdrumpartijen (enkelpedaal), zijn voorkeur voor lage sounds in de basisgrooves (met veel floor en lage toms naast de gebruikelijke bass/snare-patronen), de vele hihatvariaties, en fills die knallen en verrassen, maar toch altijd mooi binnen de muziek passen; bijna functioneel (dat zie je wel eens anders bij deze stijl, zeker als het op ‘choppen’ aankomt). Lekker dus!
Erg fijn zijn ook de momenten dat Woodside binnen een track even helemaal terug gaat naar ‘oer’ met een loodzware maar o zo treffende four on the floor beat. Om dan uiteindelijk toch af te sluiten met een behoorlijk outside eindfill om het af te leren.  

De derde track is All I Want Is You, een nummer van gospelzanger Andre Byrd, dat is gecoproduceerd door Woodside zelf. Ook over deze relatief langzame song speelt Woodside een luie bassdrum based groove met veel floors en toms, lekker rechtdoor onder alle barokke r&b-uitspattingen in de track, soms even goed maf in de fills, maar altijd snel weer terug in de feel. Poeh!

Woodside geeft uitgebreid antwoord op alle vragen en vertelt veel over zijn muzikale achtergrond. Hoe hij al vanaf zijn tweede begon met muziek maken, uiteraard in de kerk, hoe gospelmuziek de boventoon voerde, en hoe hij op die manier in aanraking kwam met het spel van een gospelheld als Gerald Hayward: ‘Invloeden die je anders nooit zou krijgen.’

 Mooi is zijn verhaal over zijn approach to fills:

‘Ik leerde de taal van de drums al op highshool, maar serieuze fills en chops zag ik voor het eerst bij mijn de eerste shed die ik bijwoonde. Ik raakte erdoor betoverd en ging thuis oefenen. Ik had geen drumset, dus speelde gewoon in de lucht. Zo heb ik lang geoefend, dus veel van wat je hier hoort heb ik geleerd in de lucht, haha!'

‘Als aan het choppen bent, moet je steeds zorgen dat de 1 en de 4 duidelijk zijn. Daartussen heb je alle vrijheid. Je kunt een patroon – of zoals wij zeggen ‘chop’ – op heel veel verschillende manieren verdelen over de maat, en ook over je set. Het is bijna grenzeloos hoeveel variaties je daarin kunt maken. Ik ken eigenlijk maar een paar rudiments, maar die gooi ik dan op alle mogelijke manieren door elkaar, en probeer ze smaakvol toe te passen in de muziek.’

Een veel terugkerend stokpaardje van Deronn Woodside (en inderdaad een goede om in je oren te knopen): Neem risico en durf fouten te maken. Of in zijn woorden: ‘It’s okay to mess-up. Thats how you learn. In case of trouble, go back to the pocket.’

Na het clinicgedeelte is het tijd voor de shed session – maar niet voordat Woodside uitgebreid en welgemeend Fabian, Anthony, Drumland én Slagwerkkrant heeft bedankt: ‘This is my first clinic over sea. It means the world to me.’

De (Nederlandse) band komt erbij, met gitarist Frenky Lukie, toetsenist Kannon Agyeman en de indrukwekkend steady bassist Sola van Motman. Ze zetten een nummer in van Snarky Puppy –‘volledig unrehearsed, om te laten zien wat er gebeurt als goede muzikanten in het diepe worden gegooid’ –  met een vamp waarover het inderdaad goed soleren is, en een bridge met wat meer akkoorden voor de broodnodige afwisseling (want zo’n shed duurt rustig 10 minuten, en dan kan zo’n repeterend loopje behoorlijk op je zenuwen gaan werken).

Deronn Woodside gooit na een rustige opbouw al snel alle remmen los en zijn solo over de vamp is all over the place. Applaus. De band neemt wat gas terug en Woodside nodigt de twee eerste shedders uit om op de twee sets aan weerszijden plaats te nemen: uiteraard Fabian en Anthony. Nu is de shed pas echt begonnen, en meteen ook het uitdagen en de gein. Woodside heeft duidelijk plezier, en een paar keer zie je hem bijna verbaasd opkijken. Waarschijnlijk denkt hij hetzelfde als ik: wow, die Anthony Amirkhan is een bad motherfucker! Zonder enige schroom gooit hij er behoorlijk getructe kruislingse floortomfills uit, met weidse gebaren. Dit is gewoon top! Dat kan Fabian natuurlijk niet op zich laten zitten, dus die gooit er ook even een schepje bovenop.


vlnr: Anthony, Deronn en Fabian

En zo begint een lange shed session, waarbij Deronn Woodside onvermoeibaar en zonder ook maar een keer pauze te nemen aan de slag gaat met steeds een nieuw setje jonge drummers (waaronder overigens ook Tim de Jong, Drumland-medewerker en een van de opvallende kandidaten bij Drumtalent 2013; hij begint timide, maar als hij op dreef komt, krijgt hij een welgemeende ‘yeah’ van Woodside. Mooi.)

Een van de jonge shedders: Tim de Jong

Het is wonderbaarlijk hoe onvermoeibaar de man uit New York is, en hoe hij zijn ongekend snelle single stroke-uitbarstingen eruit blijft persen. Het mooie is dat op deze manier werkelijk elke jonge drummer die het aandrurft, de kans krijgt om met de imposante Amerikaan samen te spelen. En dat is de essentie van een shed session: play with your hero, listen, learn and have fun!

We kunnen niet wachten tot de volgende editie van deze mooie nieuwe traditie op het Slagwerkkrant Podium, met grote dank aan Shedsessions.nl en Drumland!

 

https://www.shedsessions.nl/

https://www.terpstra-muziek.nl/

 

 


zoeken
zoeken