Drums op hoog niveau tijdens Jazzdag

Kapok met Remco Menting wint European Jazz Competetion

Muzieknieuws 03-07-2013 15:03

door Erk Willemsen, m.m.v. Tim Emmen en Jan Kloosterboer
foto's Tineke van Brederode

De Jazzdag, een initiatief van Buma Cultuur, is Nederlands grootste netwerk- en showcase-evenement op jazzgebied. Een tweedaags conferentieprogramma met daaraan gekoppeld een festivalprogramma met diverse showcases van spraakmakende nieuwe jazzartiesten en -groepen. Zij treden op voor boekers, labelbazen en festivalorganisatoren, maar ook kon publiek met gratis toegang alles komen bekijken. Volle zalen dus in LantarenVenster, Hotel New York en Kantine Walhalla, zeven in totaal maar liefst waar tegelijkertijd concerten plaatsvonden. Een mooie aftrap van North Sea Round Town, de opmaat naar North Sea Jazz dat 12 juli van start gaat.

Van Cuba tot Balkan
Het was aan de bands van Maite Hontelé en Anna Elis de Jong om af te trappen. Gerardo Rosales knalt bij Hontelé als vanouds keihard en strak op conga's, stijl Venezuela/Colombia/Cuba, Ruven Ruppik (cajon, framedrums en handpercussie) en Udo Demandt (drums) pakten het in een amalgaam van arabisch, balkan en latin heel veelzijdig aan in de intieme Balszaal van Hotel New York, met groots samenspel.

Drummer-percussionist teams
Er waren meer goede samenwerkingen tussen drummer en percussionist te zien deze avond. Natuurlijk bij Koffie, waar Otto van der Wotto en Steven Brezet, bijgestaan door percussionist Yannick van ter Beek. Bands krijgen steeds 30 minuten voor een showcase op deze Jazzdag. Erg knap dus dat ze binnen tien minuten de hele zaal aan het dansen kregen met hun onweerstaanbare afrobeat.
Origineel was het samenspel van Francesco de Rubeis op drums en Miguel Hiroshi, percussie, bij pianist Miguel Rodriquez. Latin en flamenco met gebruik van djembé, jawel. En smaakvol!  

Showcase of machtsvertoon? 
Dat Benjamin Herman met zijn trio een showcase deed was redelijk overdreven. Compleet gearriveerd zou je zeggen. Maar ook zij wilden zich bij internationale boekers in de kijker spelen. Nou, het aura van Herman is natuurlijk al genoeg, zijn topniveau saxspel doet alles al, maar als je dan ook die ritmesectie van Joost Patocka (mobieltje op snare voor demping; die hadden we nog niét gezien) en Ernst Glerum erbij hebt, tja. Beregoed. 

Experimenteel
Er waren de meer mainstream, souljazzgerichte formaties en er waren puur experimentele groepen te beluisteren. Pumporgan bijvoorbeeld, met Nout Ingenhousz op drums. Wat een geweldenaar! Een en al pompende energie. Joost Lijbaart zit aan de nadere kant van het experimentele spectrum: wijd uitgespannen samenspel van het intense kwartet Batik.

Dubbeltaak
Phaedra & Band, van bassiste Phaedra Kwant, leek Esperanza Spalding als voorbeeld te hebben. Arno van Nieuwenhuize behoeft geen introductie; altijd goed en 'op zijn bek'; een beetje losjes maar toch groovend en retestrak.

Willem van der Krabben (foto linksboven) had een dubbeltaak, die hij met verve uitvoerde. Bij het Stephanie Francke Quartet speelde hij technisch goed en muzikaal, in dienst van het kwartet. Bij Plastik Soldiers verving hij de verhinderde Yori Olijslagers en liet hij heel wat anders zien: jazz met vleugjes dubstep en hier en daar wat house. Een theedoek op de staande tom dit keer.

Dé shit
Re:Freshed Orchestra was de afsluiter in de grote zaal. Met Rick van Wort op drums, die het niet makkelijk had vanwege het geluid (15 man opbouwen in 15 minuten...). Maar hij hield het als altijd helemaal goed bij elkaar, dat jammend zooitje ongeregeld. Dat klinkt oneerbiedig maar is het niet. Het was dé shit!

Bij Blen3er zat Cyril Directie op de kruk; weer zo'n oudgediende bij een nieuwe band - ja, we moeten bezig blijven mensen, steeds weer opnieuw, toch? Lekker clean en zonder fratsen in dienst van de rapper. 

En dan waren we met z'n drieën en konden we nog niet alles zien.
Geïnteresseerd in nog meer van die nieuwe supergoede jazzbands van Nederland? Volg deze link naar het volledige showcaseprogramma van de Jazzdag.  

Kapok met Remco Menting wint Dutch Jazz Competition 
De European Jazz Competition, het jongste internationale onderdeel van de tweede dag van de Jazzdag, is gewonnen door het trio rond Morris Kliphuis, Kapok. Een internationale jury van jazzproducers en jazzfestival-programmeurs maakte dit besluit 29 juni 2013 bekend. Ze zeggen: "Kapok blinkt uit in originaliteit en inventief samenspel, speelt lekker ongepolijst en spontaan. Met een overdonderend rijke, beeldende set weet Kapok een geweldige spanning op te roepen".

Remco Menting is de drummer van dit trio en in Slagwerkkrant 174, maart-april 2013, introduceerden we hem. Zie hieronder het artikel. 

REMCO MENTING
Improviseren met een dwarse set

Remco Menting (25) is een soort klusjesman op drums. Latin, ska, reggae, rock of jazz; hij maakt er iets van. Iets moois, iets eigenzinnigs. Zoals met het internationale collectief TenTemPiés. Of het trio Kapok, waar hij zijn veelzijdigheid koppelt aan jazzy en geraffineerd spel. ‘Ik hou van lekker spelen. Dingen raken.’

In 2012 verscheen Flatlands, het debuut van Kapok, een trio dat Menting vormt met gitarist Timon Koomen en jazzhoornist Morris Kliphuis (ex-Kyteman Orchestra). ‘De helft van de plaat bestaat uit improvisaties. Er was geen rode draad. Het ging alle kanten op. Het leuke is dat de stukken die nu op cd staan, hoe uiteenlopend ook, toch goed bij elkaar passen.’

Met een pianodocente als moeder heeft Menting eigenlijk geen keuze. Als zevenjarige begint hij achter het klavier. ‘Het lukte maar niet. Linker- en rechterhand moesten twee totaal verschillende dingen spelen. Daar heb ik zó hard op geoefend. Het was eigenlijk de eerste stap naar onafhankelijk spel.’

Menting leert drummen op het drumstel dat zijn moeder voor de muzieklessen mee naar huis neemt. De basisvaardigheden heeft hij snel onder de knie, maar op een gegeven moment loopt hij vast. Hij neemt les op de muziekschool en komt in aanraking met Han Bennink. ‘Han was mijn buurman. Ik ging naar hem toe om wat te trommelen. Het eerste wat hij zei: “Je moet van die muziekschool af. Dat is helemaal niets voor jou.” Dat heb ik gedaan.’

Terwijl hij via Bennink, Joost Lijbaart en Rob Verdurmen kennismaakt met jazz en wordt aangemoedigd zijn speltechniek te verfijnen, gaat hij met jongens van de middelbare school in een metalband spelen. ‘Ik vond beide werelden interessant: Metallica aan de ene kant en de recalcitrante jazz die Han Bennink me voorschotelde aan de andere kant.’

Op aanraden van Lijbaart doet Menting auditie voor het conservatorium. Tot zijn verbazing wordt hij aangenomen. Vanaf dat moment stort hij zich op de jazz en stopt met metal. ‘Op het conservatorium kreeg ik onder meer les van Martijn Vink en Victor Oskam. Vooral Victor inspireerde me enorm om aan m’n techniek te werken.’

Bij Kapok bestaat Mentings set uit een snare, een floortom, een koebel, een beatring die hij met de linkervoet bespeelt, en een cajón, aangedreven door de rechterhak. ‘Ik ben ooit begonnen met één snare, maar in een trio met verder alleen hoorn en gitaar, mis je toch wat lage tonen. Zo is de cajón erbij gekomen. Ik besloot er een pedaal tegenaan te zetten. Je kunt er geen snelle dingen mee spelen, maar single strokes gaan prima. Er kwam nog een koebel bij en een vies oud bekkentje. Eigenlijk evolueert de set constant.’

En Remco varieert er lustig op los, op dat drumstel. ‘Ik hou van lekker spelen. Dingen raken. Dat doe ik ook als ik met brushes speel. Het gaat me om de energie en afwisseling. Met brushes speel je weliswaar zacht, maar af toe geef ik een enorme klap. Heerlijk.’ (Rienk Wopereis)

-----

Ook Stefan Franssen werd eerder in Slagwerkkrant geïntroduceerd, naar aanleiding van het winnen van het Prinses Christina Concours. Een van de prijzen was een optreden op de Jazzdag, wat hij met verve deed. Zie hieronder het artikel dat eerder in Slagwerkkrant verscheen. 

STEFAN FRANSSEN
Prijzen winnen met eigen werk

Stefan Franssen is hard aan de weg aan het timmeren. De veelbelovende jazzdrummer won dit jaar met zijn eigen groep het Prinses Christina Jazz Concours. Met eigen composities overtuigde hij de jury van zijn kwaliteit als drummer en bandleider.  

Het winnen van het Prinses Christina Jazz Concours opent veel deuren voor de jonge Amsterdammer. Zo gaat hij op studiereis naar New York, waar hij een masterclass mag volgen van een drummer naar keuze. Ook speelt hij komend jaar met zijn groep in het muziekgebouw en op de Jazzdag in Rotterdam.

‘Het Prinses Christina Concours was het eerste optreden van mijn groep en de eerste keer dat ik mijn eigen stukken voor publiek speelde. Daarvoor zat een behoorlijk lang proces voordat ik tevreden was over mijn stukken. Het lastige is dat ik bijna niets mooi vind van wat ik schrijf. Het duurde weken voordat ik de juiste klankkleur en ritmes had gevonden. Deze prijzen zijn meteen een super goede springplank voor mij en mijn band.’

Momenteel zit Franssen in het laatste jaar van zijn studie aan het conservatorium van Amsterdam. ‘De eerste jaren heb ik me volledig gestort op de jazztraditie. Vanuit die zoektocht is de band Bop This! Ontstaan. We hebben samen eerst de traditie uitgevogeld en ontzettend veel uren gemaakt. Inmiddels zijn we voornamelijk bezig met eigen werk. Dit voorjaar gaan we de studio in om ons debuutalbum op te nemen, volledig gevuld met eigen composities van alle bandleden.

‘Daarnaast ben ik nu veel bezig met mijn eigen groep. Als bandleider heb ik meer invloed op waar ik speel en kan ik zelf bepalen welke muziek we spelen. Ik vind het super belangrijk om met mensen te werken waarmee het persoonlijk goed klikt en die echt samen met mij aan deze band willen werken.

‘Met mijn eigen composities kan ik laten horen welke muziek me heeft geïnspireerd en wat mijn rootszijn. Wat ik het belangrijkste vind is dat het ergens over gaat en dat ik die boodschap kan overdragen op mensen, dat de sfeer een metafoor is voor iets wat mensen herkennen.’ (Tim Vermulst)

www.stefanfranssen.com

www.jazzdag.nl