In Memoriam: Vic Firth

De drumwereld verliest een van zijn meest kleurrijke grondleggers

Muzieknieuws 29-07-2015 14:30

Er loopt waarschijnlijk geen drummer op deze aarde rond die niet minstens één keer in zijn carrière een stel stokken uit zijn stal in handen heeft gehad, zo groot is zijn impact op de drummerswereld: Vic Firth, stokkenfabrikant, percussionist en buitengewoon mens. Hij overleed afgelopen zondag, 26 juli.

door Dennis Boxem
hoofdfoto door Dennis Boxem - overige foto's Vic Firth Company

Zijn naam is zo bekend onder drummers, dat je soms zou vergeten dat Vic Firth niet alleen een stokkenmerk is, maar ook gewoon een mens. Hoewel ‘gewoon’ een woord is dat eigenlijk nauwelijks op hem van toepassing was.

Everett ‘Vic’ Firth werd in 1930 geboren als zoon van Rosemary en Everett E. Firth. Zijn vader was professioneel trompettist en cornetspeler, en het was dan ook vanzelfsprekend dat Vic op dít instrument zijn eerste muzikale stappen zette. Hij koos echter voor percussie. Op zijn zestiende leidde hij zijn eigen achttienkoppige bigband, waarmee hij regionaal succes behaalde. Zijn naam had hij op dat moment al afgekort tot Vic, omdat Everett Firth naar eigen zeggen ‘klonk als een huidaandoening’.

Op zijn eenentwintigste deed Firth auditie bij het prestigieuze Boston Symphony Orchestra, waar hij prompt werd aangenomen. Eerst als percussionist; een aantal jaar later als eerste paukenist. Die positie zou hij tot 2002 bekleden. Na precies vijftig jaar in dienst van het orkest ging hij met pensioen.

Open haard
Firth was bezeten van klank, en hopeloos gefrustreerd door de slechte kwaliteit van de drum- en paukenstokken in die tijd. Dat leidde ertoe dat hij in 1963 zelf begon met het maken van drumstokken. Deze stokken staan heden ten dage nog steeds in de catalogus: de SD-1 en SD-2 Bolero. De basis voor het stokkenmerk Vic Firth was daarmee gelegd.

Vic’s stokken waren een groot succes, en al snel kreeg hij vraag van meer en meer drummers. Met een paar jaar groeide het merk uit tot het grootste stokkenmerk ter wereld. Firth legde de basis voor allerlei ontwikkelingen die we tegenwoordig als normaal beschouwen, zoals stokken gesorteerd op gewicht en op klank. Hij was de eerste die daarmee begon.

Tot ver in de jaren negentig had Vic de gewoonte om stokken die niet aan zijn strenge eisen voldeden op te stoken in zijn open haard. ‘Pas toen mijn accountant me voorrekende dat ik jaarlijks voor ruim 60.000 dollar productiekosten aan prima stokken in rook liet opgaan, wilde ik serieus een andere optie overwegen.’ Maar dat die stokken nooit onder Firth’s eigen naam op de markt zouden komen was duidelijk. Vic weigerde zijn naam te verbinden aan een product dat volgens hem ‘net niet goed genoeg’ was.


Vic Firth met Jojo Mayer

Naam en toenaam
Als je hem tegenkwam, kon je je verheugen op een stevige maar warme handdruk die meestal gevolgd werd door een oprecht ‘hoe gaat het met je’. Iedereen kende Vic Firth en Vic Firth kende iedereen, bij naam en toenaam. Hij wist vaak nog ontmoetingen en gesprekken van jaren eerder aan te halen. De man moet een ongelooflijk geheugen hebben gehad.

Vic was een man met het hart op de tong – van de oude stempel, zonder opsmuk, een levensgenieter en een keiharde werker. Ondanks zijn hoge leeftijd was hij nog bijna dagelijks op de stokkenfabriek te vinden, en tot het einde toe bleef hij bij alle aspecten van zijn bedrijf betrokken. En ondanks zijn leeftijd bleef hij altijd jong van geest. Iets wat bleek uit de prachtige verhalen die hij kon vertellen.

Muppet Show
Ruim tien jaar geleden maakte ik een lange autorit met hem van Newport naar Boston. In drieënhalf uur vertelde Vic honderduit over de geschiedenis van zijn stokken, de roerige beginjaren van de muziekindustrie en de onderlinge vriendschap tussen de ‘grote mannen’ uit de business. Met name Bob Zildjian van Sabian was een goede vriend. ‘Doe die ouwe mopperkont de groeten, en zeg dat hij zich een beetje gedraagt’, was de opdracht die hij me meegaf toen hij hoorde dat mijn volgende stop de Sabian-fabriek was. Later dat jaar ontving Bob Zildjian tijdens de Musikmesse de M.I.P.A. Lifetime Achievement award. Vic mocht hem uitreiken en liet geen kans onbenut om zijn oude vriend een paar steken onder water te geven. Het tafereel deed denken aan de twee oude mannetjes van de Muppet Show.

Een honderdtal kilometer voor Boston stond Vic tijdens de rit stil bij een voorval van een jaar eerder. ‘Ik reed hier in mijn Ferrari – en, ja, ik weet echt wel dat het een cliché is, een oude man in een Ferrari – toen ik ineens werd ingehaald door een wiel met een Ferrari-logo erop. Da’s toevallig, die zie je niet vaak, zei ik nog tegen mezelf. Terwijl ik in de berm nog een beetje zat bij te komen, stopte er een auto met een verpleegster erin. Ik dacht dat u dood was, zei ze... Veel had het niet gescheeld. Maar de echte schrik kwam pas toen ik de rekening van de garage kreeg. Weet je wat een paar wielmoeren van een Ferrari kosten? Ha!?’ Het is een verhaal dat de persoon Vic Firth mooi samenvat; niet te benauwd, vol levenslust en met een ondeugende twinkeling in zijn ogen.

Pionier
Naast zijn stokkenfabriek en een ruime tienduizend concerten met het Boston Symphony Orchestra maakte Firth ook nog tijd om les te geven aan het New England Conservatory. Daar had hij vele studenten, waarvan een aantal later zelf wereldberoemde drummers zouden worden, onder wie Kenny Aronoff, Harvey Mason, en Tonight Show-drummer Anton Fig.


De laatste keer dat ik Vic zag was op de Musikmesse in Frankfurt dit jaar. De handdruk was wat zwakker, en hij oogde fragiel, maar hij was scherp als altijd. ‘Ik ben altijd blij als ik onder vrienden ben’, was zijn reactie toen ik vroeg hoe het met hem ging. Met zijn overlijden verliest de drumwereld een markant mens die er eigenhandig voor heeft gezorgd dat de kwaliteit van drumstokken naar een veel hoger plan is getild. Een echte pionier, die door zijn werk en leven een blijvende invloed is op alle drummers wereldwijd.

-----------------

Als eerbetoon vind je bij dit In Memoriam als pdf ook het Slagwerkkrant-artikel over het fabrieksbezoek dat we in 2006 hebben gepubliceerd. Je vindt het linksboven onder de knop download. 


Bekijk hieronder de unieke video van de M.i.p.a. Awards in 2005. Hij is al meer dan tien jaar oud, dus schrik niet van de kwaliteit!

 

zoeken
zoeken