Reportages vanaf North Sea Jazz 2023

Sounds of Diversity op drie dagen North Sea Jazz

Slagwerkkrant Plus 10-07-2023 07:07

Een week na Keti Koti was daar North Sea Jazz, met als centraal thema Sounds of Diversity, a Shared Musical Heritage: tal van concerten gedurende drie festivaldagen die in het teken stonden van de erfenis van slavenhandel en de koloniale tijd. De grand opening van het festival met de Diaspora Suite, waarin slagwerkers Vernon Chatlein, Sarathy Korwar en Yorán Vroom een  grote rol speelden, gaf meteen aan dat dit thema een prachtige, ontroerende keus was. Naast concerten met dit thema waren er natuurlijk tal van 'gewone' concerten, waarvan we met ons team elke dag verslag hebben gedaan. Inmiddels zijn we rond, na drie dagen ondergedompeld te zijn geweest in een wervelend festival. Lees alles over wat wij zagen voorbijkomen! Plus kijk naar de spectaculaire solo van Justin Faulkner aan het slot van dit artikel!  

foto boven: Drie drummers bij Gard Nilssen's Orchestra (foto Eric van Nieuwland)

In Slagwerkkrant 237, september-oktober 2023 vind je een verslag plus drie interviews van de hand van Dick de Waal: 
* Terri Lyne Carrington
* Savanna Harris
* Allison Miller

door Dick de Waal, Kevin Pasman, Klaas Jan Stol en Erk Willemsen
foto's Eric van Nieuwland en Drummerszone.com

‘Het festival draagt de naam ‘Noordzee’ en ‘Jazz’. Twee termen die een geschiedenis hebben met de Nederlandse koloniën. Want het was de Noordzee waarvandaan de schepen naar Afrika, Suriname, de Antillen en Indonesië voeren. Jazz is de gemeenschappelijke voorouder van muzikale genres die op dit festival al zesenveertig jaar worden gevierd. Die gemeenschappelijke muzikale voorouder heeft zich als genre, net als die mensen, over de wereld verspreid en is ook hier in Nederland geland en geworteld. De worteling na eeuwen intense worsteling heeft muzikale vruchten geworpen’, aldus de introductie van het thema 'diaspora' door North Sea Jazz zelf.

Sheila Sitalsing draagt als onderdeel van The Diaspora Suite een gedicht van Anton de Kom voor, 'Wij slaven van Suriname', begeleid door Ronald Snijders (foto Eric van Nieuwland).

The Diaspora Suite
Die muzikale vruchten uiten zich volop in The Diaspora Suite waarmee het festival opent. De eerste helft van dat concert is misschien wel het beste halfuur muziek dat we op de vrijdag van North Sea Jazz horen. In een speciaal door Mike Bindraban samengesteld programma voor Metropole Orkest en tal van gastartiesten wordt historie met schitterende muziek verbonden. De suite vertelt het verhaal van het koloniale verleden van Nederland aan de hand van liederen en gedichten die met het thema te maken hebben. Dat klinkt als een heel tekstgericht initiatief, maar er is juist ook veel ruimte voor muzikaal vuurwerk. De 'sounds of diversity' komen wat de drummers en percussionisten betreft van Vernon Chatlein, die in zijn feature de berimbau bespeelt, Sarathy Korwar op tabla en Yorán Vroom die het MO zeer gedegen begeleidt, en vooral de afrobeat in Abasi Isang naadloos neerzet. Zijn creatieve sounds voegen veel diepgang aan de ritmes toe. (Erk Willemsen en Kevin Pasman)

De NTR heeft de Disapora Suite op tv uitgezonden en is terug te kijken op NPO Start

Vernon Chatlein's ode aan zijn Curaçaose roots (foto Eric van Nieuwland)

Chatlein i su Zumbi
Vernon Chatlein haast zich nog tijdens het concert naar de Missouri-zaal om daar zijn eigen Sounds of Diversity-concert te doen. Zijn formatie Chatlein i su Zumbi brengt met verve composities van Chatlein zelf die geënt zijn op zijn research in Curaçao. Hij bespeelt een heel aparte percussieset, samengesteld uit traditionele instrumenten uit Curaçao. Samen met conguero Lidrick Solognier legt hij een bijzonder klinkend percussietapijt neer voor de band, soms donker en warm, dan weer hard en kletterend.
We hebben Vernon geïnterviewd voor de komende editie Slagwerkkrant. Daarin vertelt hij over dit project, maar zeker ook over al die andere activiteiten die hij ontplooit. (Erk Willemsen)

Curator Chatlein
Vernon Chatlein was ook door North Sea Jazz gevraagd om als curator een aantal acts te programmeren vanuit het Sounds of Diversity-thema. Ir Sais is er daar een van. Hier wordt van meet af aan een prachtig Caribisch feestje gebouwd. Een zinderende urban performance met solide drums van Joshua Regales en vooral geen vieze woorden in de liedjes van leadzanger en voormalig (2021) ereburger van Bonaire, Irgwin Placido Sluis.

Scherp klinkende Stan Augris bij Ben L'Oncle Soul (foto Drummerszone.com)

Stan Augris bij Ben L’Oncle Soul
Door naar de enorme Nile-zaal (capaciteit 10.000), waar we de opgewekte Fransman Benjamin Duterde van Ben L’Oncle Soul vinden die door Motown werd ontdekt. Een crowd pleaser waar de drums van Stan Augris zeker niet spectaculair zijn, maar wel gewoon lekker en scherp klinkend. Het zaalgeluid is verder aan het begin vrij dof, maar dat mag de pret niet drukken. Bij de cover Seven Nation Army gaat namelijk wel de half gevulde zaal helemaal mee. Augris kan heel puik grooven terwijl hij met rechts consistent zestienden beatringt.

Obed Calvaire bij Linda May Han Oh Quintet
In de intieme Yenisei-zaal horen we feeërieke en simultane zang- en saxlijnen in de thema’s over een behoorlijk confronterende sessie die veel weg heeft van pure impro. Toch is er wel degelijk structuur. Calvaire speelt beheerst qua dynamiek, maar pakt uit als een roodborstje in de lente. Wat moet het heerlijk zijn om in zo’n band te spelen. Niet voor de conservatieve luisteraar; wel supergaaf.

Devin Way: spatstrak on the one (foto Drummerszone.com) 

Devin Way bij MonoNeon
The groove (en dan alleen maar een lange betekenisvolle pauze), dat is wat Devin Way bij MonoNeon neerlegt. De bandleider is nog altijd die combi tussen Bootsy, Dr. Funkenstein en alles wat ertoe doet in de funk. Veel meer dan een gimmick trouwens: zijn gevoel voor balans en de kunst van ergonomische input versus maximale output is fenomenaal. Way weet de gehele show te ondersteunen: spatstrak, on the one, en heavy in een steadiness die bijna natuurkundig slim is. Grand merci!

Binnenkort interview met Savannah Harris in Slagwerkkrant (foto Eric van Nieuwland)

Savannah Harris bij Kenny Barron
De gig van Savannah Harris bij het Kenny Barron Quartet stond hoog op ons lijstje. De dertigjarige Harris speelde al bij onder anderen Christian Scott, Jason Moran en Christian McBride. Vandaag begeleidt ze pianist Kenny Barron (80), de meesterpianist die ooit deel uitmaakte van het Dizzy Gillespie Quartet. Harris is opgegroeid in een gezin waar continu jazz werd gedraaid. Dat hoor je, want ze is echt griezelig goed. Het begint kabbelend en beweegt via een groovy bossa naar waanzinnige vier-om-vier’tjes waarin Harris met ontzagwekkend scherpe crescendo’s triolenflams de zaal in schiet. Wat een bron van inspiratie. Savannah is een van de drie vrouwen die in het kader van North Sea Jazz 2023 aanschuiven voor een interview. Let op de volgende editie Slagwerkkrant!

Hartverwarmende ode aan talloze vrouwen door Terri Lyne Carrington (foto Eric van Nieuwland)

Terri Lyne Carrington's New Standards
In ons drieluik van interviews speelt ze een prominente rol: Terri Lyne Carrington. Haar aanpak vanavond, met haar eigen band New Standards, draait om ervaring, eigenaarschap en ongebreidelde controle in een zee van pracht. Werkelijk masterjazz is het wat we hier horen. Onze heldin presenteert het boek New Standards Vol. 1 dat wordt gespeeld met een ongekende verzorging en schoonheid. Een hartverwarmende ode aan talloze vrouwen, onder wie pianiste en componiste Carla Bley. De vriendschap met saxofoniste Tineke Postma is haar dierbaar, zo liet ze al weten. Beiden zijn extreem goeie musici en ze communiceren zonder bullshit. Zo ook hier. We spraken Terri Lyne een dag voor het festival. Haar verhaal draait om relevante zaken en is er echt een om in je oren te knopen: zowel muzikaal als verbaal. Ook dát verhaal in de komende editie Slagwerkkrant dus! (Dick de Waal)

Op NPO Start kan je in deze uitzending een deel van het concert van Terri Lye Carrington bekijken. 

Routinier Colin Griffin bij Van Morrison (foto Drummerszone.com 

Colin Griffin bij Morrison
Van een afstandje: hier zien we Colin Griffin, de drummer die al sinds jaar en dag de drumkruk bij Van Morrison bezet. Wellicht was het die routine dat het eerste deel van het concert wat koeltjes overkwam. Percussionist Alan Wicket leerde een overvolle Maas dat het wasbord eigenlijk een heel cool instrument is.

Stille motor Tom Hambridge (foto Drummerszone.com)

Tom Hambridge bij Buddy Guy
De Maas tot aan de nok gevuld voor de legendarische gitarist die maar één noot nodig heeft om de ultieme spanningsboog te creëren. Links achter hem zien we (wel scherp) Tom Hambridge, de stille motor van het kwartet dat Buddy Guy (86) begeleidt. Van de kleinste noten tot aan een denderende bluesmuur - Buddy was zichtbaar blij met de kwaliteiten in zijn bandje. (KJS)

Veelzijdige Arthur Lijten (foto Drummerszone.com)

Minyeshu met Arthur Lijten
En dan hebben we het nu alleen nog maar gehad over de Nederlandse diasporadrummers en de internationale sterren, maar alleen de eerste dag was er al een enorme stoet Nederlandse drummers die excelleerden. Arthur Lijten bijvoorbeeld. Hij toonde bij Minyeshu weer eens hoe veelzijdig deze drummer is. Vóór alles is hij toch de drummer die we graag zo gedreven zien spelen als hij bij de Ethiopische zangeres Minyeshu doet.

Ongelofelijk mooi creatief spel van Jamie Peet (foto Drummerszone.com)

Jamie Peet bij Jasper Blom Quartet
Jamie Peet dan, bij het Jasper Blom Quartet. Zouden we hem al als professor kunnen bestempelen? Pianist Pablo Held was de held, als gast bij die andere held, Jasper Blom, en naast bijvoorbeeld gitaarkoning Jesse van Ruller. Jamie's ongelooflijk mooie, zorgvuldige en creatieve spel sprak tot de verbeelding.

Venijnige fills van Sebastiaan Cornelissen (foto Drummerszone.com)

Sebastiaan Cornelissen bij Tristan
Jaser Blom met Jamie Peet was voor mij een afsluiter van de eerste dag waar je North Sea Jazz-hoofd van overloopt, maar dan zit buiten ook nog eens Sebastiaan Cornelissen de band Tristan van zijn beste drumwerk te voorzien: spot on, met venijnige fills. Nou ja, nog maar een afsluiter dan! (KJS)
PS Sebastiaan kan je in de nieuwste aflevering van Drumpraat zien

Tristan sluit buiten op het Mississippi-podium de eerste dag North Sea Jazz waardig af. (foto Eric van Nieuwland)

Morgen meer. Wij gaan zometeen de tweede dag North Sea Jazz in!

Dag 2, de zaterdag van North Sea Jazz
Voor wie North Sea Jazz nog nooit heeft bezocht: het is een ware rollercoaster waarin je je begeeft. Dertigduizend mensen banen zich elke dag een weg tussen vijftien zalen en zijn voortdurende met zichzelf in discussie welk concert ze nu weer het beste kunnen kiezen. Misschien dat je daarom North Sea Jazz nimmer bezocht hebt, omdat je bang bent dat je daar gek van wordt, maar ons team kan je vertellen dat je dan wel de ervaring van je leven mist, van welke muziek je ook houdt. Daarbij opgeteld dat de organisatie van North Sea Jazz zo ontzetten goed in elkaar steekt dat vrijwel alle concerten stipt op tijd beginnen, er helemaal niets aan vuil op de vloeren ligt (hoe krijgen ze dat voor elkaar?) en dat, als kers op de taart, die duizenden musici die spelen ook samen met het publiek van de andere acts op het festival aan het genieten zijn, dan heb je wel de kern van North Sea Jazz te pakken, de 46ste editie alweer. En twee van onze teamleden zijn aan het rekenen hoeveel edities ze al hebben meegemaakt. Morgen de uitslag! Nu eerst onze impressies van Dag 2!

Trilok Gurtu bij Jan GarbarekTrilok Gurtu bij Jan Garbarek in een afgeladen Amazon (foto Drummerszone.com)

Trilok Gurtu bij Jan Garbarek
Een prettiger begin van de dag konden we ons niet wensen. De toon van saxofonist Jan Garbarek is ronduit prachtig. Op percussie de enige echte Trilok Gurtu, wiens klanken betoverend werken in de extreem zorgvuldig uitversterkte Amazon. De combi van allerhande akoestische en elektronische percussie werkt in deze band briljant - zóveel ruimte in deze prachtige composities vol frisse wendingen en timewisselingen. Het Indiase genie is soms lieflijk en dan weer ongekend heavy. Dat laatste met name in het rappe en donderende laag. Geestig dat een van de trommels van de tabla is gestemd in de grondtoon van het eerste nummer. Het tweede stuk wordt door Trilok zingend geopend. Fenomenaal! Garbarek speelt maar liefst twee uur: volkomen terecht.

Håkon Mjåset Johansen, Ola Øverby en Jesper Söderkvist bij Trondheim Jazz Orchestra & Gurls
Bij de Mississippi checken we dit heerlijk bizarre orkest uit Noorwegen met een aanstekelijk repertoire van alle denkbare stijlen ooit: van jodelthema’s tot hiphop. Twee hardwerkende drummers en een vibrafonist met een heel fijne techniek, hun namen in de volgorde hierboven. Wat een quirky blijdschap is dit, en erg origineel bovendien. (Dick de Waal)

Alleskunner Otis Brown III (foto Drummerszone.com)

Otis Brown III bij Somi
Op North Sea Jazz 2015 spraken we met Otis Brown III (zie interview in Slagwerkkrant 183). Sindsdien waren we hem een beetje uit het oog verloren, maar wat we toen al in de gaten hadden, was dat hij een drummer is die werkelijk alles kan, van traditional jazz tot heavy funk. Bij de Amerikaanse zangeres met Oegandese en Rwandese roots kan hij al die kanten laten zien. Somi is een powervrouw die in haar muziek ook alle kanten op kan gaan. Ze brengt een ode aan Miriam Makeba, maar weet haar tophit Pata Pata (uit 1967!) om te toveren tot een ontroerende ballad. Otis Brown volgt haar, stimuleert haar, speelt onverbiddelijke grooves en rappe fills, nimmer op de voorgrond maar o zo belangrijk. Eens per North Sea Jazz-editie heb je zo'n concert: het is afgelopen en je staat met zweet in je handen en tranen in je ogen en je zweert al dat dit het beste concert van het festival was.

Gard Nilssen, Hans Hulbækmo en Håkon Mjåset Johansen (foto Eric van Nieuwland)

Drie drummers in Gard Nilssen's Supersonic Orchestra

Drummer en bandleider Gard Nilssen (rechts op de foto) moet ooit de ingeving hebben gehad dat het heel leuk zou zijn met drie drummers en drie contrabassisten op een podium te staan, omringd door tien blazers. Die ingeving werd in 2019 voor het eerst beloond en krijgt deze dag op North Sea Jazz een vervolg. Wat een uitbarsting van energie, wat een heerlijk rollende drumtapijtjes onder de avontuurlijke blazersarrangementen, wat een spelplezier. (Erk Willemsen)

Joost Lijbaart met Wolfert Brederode en Matangi String Quartet
Dit is heel verfrissend. Een vleugel, strijkkwartet en drums/percussie. Dat vereist wel even een andere aanpak dan je gemiddelde huis-tuin-en-keuken jazzbandje. Lijbaart doet dat op een indrukwekkende manier: subtiel, complementerend en sterk in de spaarzaamheid. Veel lekker cymbalwerk, gongs, chimes en belletjes. Een feest om getuige van te zijn.

Niek de Bruijn speelt bijna het dak van de Nile bij Philip Lassiter (foto Drummerszone.com

Niek de Bruijn, Yannick Vanterbeek en Vernon Chatlein bij Philip Lassiter & The Philthy Phunk Army
Wat een waanzinnige percussiesectie vinden we hier in deze enorme funk-, soul- en gospelrevue. Meer dan twintig musici op het podium: awesome! Lassiter, trompettist en voormalig arrangeur voor onder meer de blazerssectie van Prince, is al een spektakel op zich, maar deze drie heren vormen voor ons de kers op de taart. Dikke pluim vooral voor Niek, onder meer winnaar van de Erasmus Jazzprijs 2013.

Vernon Chatlein en Yannick Vanterbeek bij Philip Lassiter & The Philthy Phunk Army (foto Drummerszone.com)

Vlaamse precisie van Tuur Moens bij Teus Nobel (foto Drummerszone.com)

Tuur Moens bij de Teus Nobel Liberty Group
Deze Vlaamse held zien we altijd met alle plezier langskomen. En zijn vrienden incluis. Nobel vroeg zich tijdens de pandemie af wat er overblijft als de muziek wegvalt: shock, houvast, bezinning en nieuwe hoop; dat alles verpakt in een weergaloze compositie getiteld Human First. Beluister dit eens. Moens speelt een ongekend fijne, vinnige, slim getimede en gedecideerde rol in dit fabuleuze stuk. Heerlijk hoe hij rusten behoudt tussen de knappe rimclick-grooves. Doet soms bijna denken aan Yellowjackets’ Will Kennedy's spel. En die appetijtelijke blaasarrangementen: grand merci. Teus is een held.

Joey Baron: de swing continu geborgd (foto Eric van Nieuwland)

Joey Baron bij Fred Hersch Trio
Splashende hihatbekkens als we binnenkomen. Time met een brush op links, de snare met een mallet op rechts. Baron speelt vanavond met de accuratesse waar hij om bekendstaat. Alles in dienst van de songs van het trio. Kwarten op een gesloten hihat. Tuurlijk zou je veel meer noten kunnen spelen, maar waarom zou je? Die swing is continu geborgd. Veel handenwerk uiteraard ook. (Dick de Waal)

Dag 3, de zondag van North Sea Jazz 2023

Joost Kroon, Yoràn Vroom en Tessa Boomkamp bij de Sven Hammond Big Band (foto's Drummerszone.com) 

Kroon, Vroom en Boomkamp draaien als groovend strak uurwerk de Sven Hammond Big Band
Als je Joost, Yoràn én Tessa als drumline in je bigband hebt, ben je zeker van succes. Dit weten we al lang bij deze Sven Hammond-band, maar met deze show live, op North Sea Jazz, én in de Nile was gewoon écht een kick om te zien. Alle Sven Hammonds denderden als een Soul Train van muzikaal jewelste over iedereen heen; een band die de wereld mag gaan veroveren. Hier een drieluik van deze killerritmesectie. Een speciale vermelding verdienen de in-ears van Joost Kroon. (KJS) 

Verbluffende swing en dito techniek van Allison Miller (foto Eric van Nieuwland)

Allison Miller bij Artemis
Wat wordt er waanzinnig lekker gespeeld bij het sextet van louter vrouwen met alt, tenor en trompet in de lead. Pianiste Renee Rosnes laat de bezoekers alle hoeken van de Madeira zien: geniaal. Miller heeft een verbluffende swing en dito techniek. Zachtzinnig gaat het er trouwens niet aan toe op de drums. Flinke meppen worden hier uitgedeeld, maar volledig passend binnen het grote plaatje. Bij vlagen alsof je naar Coltrane zit te luisteren. Geweldig! 
We spreken Allison Miller na het concert. Interview in de komende editie Slagwerkkrant. (Dick de Waal)

Is Joe Dyson de nieuwe Paul Wertigo? (foto Drummerszone.com)

Joe Dyson draagt Pat Metheny op cymbals
Vanaf halverwege de zaal - want dichterbij fotograferen mag niet in Amazon - zien we hier Joe Dyson naast Pat Metheny. Waar vroeger Paul Wertigo in Metheny's band zorgdroeg voor zijn herkenbare geluid met het vele en subtiele cymbalwerk, lijkt het erop dat hij in Joe Dyson inmiddels zijn meerdere moet erkennen. Wat een subtiel en melodisch spel van de 33-jarige drummer uit New Orleans, waarin zijn instrumentbeheersing eigenlijk de meeste indruk maakt. (KJS)

De onbekende drummer bij Endea Owens & The Cookout
Overweldigende drums bij de hyperoptimistische bassiste uit Detroit. Een zeldzame act, zo goed en vooral ook erg geestig. Een welhaast tribale en heavy sound achter de drums. Zwaar gekletter op de cymbals: werkelijk alles schudt en wiebelt vervaarlijk. Naam drummer onbekend.

Jeff Ballard drumt supernauwkeurig (foto Eric van Nieuwland)

Jeff Ballard bij Brad Mehldau
Mehldau is uiteraard een van de grootste publiekstrekkers op het festival. Sinds 2005 maakt Jeff Ballard deel uit van dit trio, met bassist Larry Grenadier, het Californische jeugdmaatje van deze vrije en vrolijke drummer. Ballard drumt supernauwkeurig en met een groot gevoel voor traditie. Vandaag een beetje zachtjes, want z’n monitor was stuk. We spraken hem over onder meer zijn werk bij Mehldau en Chick Corea - binnenkort te lezen in Slagwerkkrant. (Dick de Waal)

Jeremiah Collier als powerhouse achter Stanley Clarke (foto Drummerszone.com)

Jeremiah Collier bij Stanley Clarke
Als Basgod heeft Stanley Clarke aan niets ingeboet tijdens zijn carrière. Inmiddels is hij 72 en speelt hij nog steeds alsof hij sneller en harder denkt te kunnen gaan dan zijn drummer Jeremiah Collier. De van-huis-uit gospeldrummer heeft naast de bekende church-chops alles in zijn spel toch ook best wel meer dan op orde. Als ware hij een jongere versie van Ronald Bruner jr. Met z'n tweeën zetten ze in het eerste nummer meteen the pace van het concert. (KJS)

Zakir Hussain bij John McLaughlin's ShaktiZakir Hussain bij John McLaughlin's Shakti (foto Drummerszone.com)

Zakir Hussain en Selvaganesh bij John McLaughlin's Shakti
Shakti heeft alles. Virtuositeit to the max. Prachtige composities. Samenspel dat zijn weerga niet kent. Ultieme ontspannenheid in de uitvoering. En volop spelplezier: iedere briljante noot van de ander wordt met een glimlach verwelkomd. De Indiase formatie rondom gitarist John McLaughlin is 54 jaar geleden opgericht door de gitarist samen met de tablaspeler Zakir Hussain, en kent ondertussen haar vierde leven met de huidige wereldtournee en het nieuwe album This Moment. Zanger Shankar Mahadevan, violist Ganesh Rajagopalan en John McLaughlin spelen mind boggling, razendsnelle unisono melodieën, Zakir Hussain en Selvaganesh leggen daar ongekend swingende percussiepartijen onder. Selvaganesh kennen we nog heel goed van de Big Bang slagwerkfestivals waar hij zaal na zaal op z'n kop zette met de solo's op zijn kleine kanjira trommel. Dat deed hij nu natuurlijk weer. Het voltallige publiek in de enorme Amazon-zaal was lyrisch. Wat een concert was dít! (Erk Willemsen)

Selvaganesh bij John McLaughlin's ShaktiSelvaganesh bij John McLaughlin's Shakti (foto Drummerszone.com)

Cyril Directie maakte er met zijn trio een feestje van op Congo Square (foto Drummerszone.com)

Montis, Goudsmit & Directie
Maar eigenlijk gewoon drie van onze bekende Nederlandse helden: Cyril Directie, Anton Goudsmit en Frank van den Berge. Ken je ze nog niet, dan mag je hier blind naartoe, want dat het feest wordt is niet optioneel. 'Aan' is 'aan' en niet meer 'uit', zo moeten de eerste bandbesprekingen ongeveer zijn gegaan. Ronduit geweldig, aanstekelijk en alles met een smile! Wat een energie! Merci! (KJS)

Mark GuilianaMark Guiliana en band overstegen zichzelf in Madeira (foto Drummerszone.com)

Mark Guiliana
Na drie volle dagen sluit Mark Guiliana met zijn band het festival in Madeira. En zijn muzikanten moeten hier worden genoemd, simpelweg omdat dit concert in duidelijke vaktaal als 'ongenadig goed' en 'niet normaal meer' omschreven mag worden. Guiliana's bandleden zijn Jason Rigby op tenorsaxofoon, Shai Maestro op piano en Orlando Le Fleming op contrabas. Het mooie van de muziek én de benadering van Mark Guiliana is dat alles draait óm die muziek. Er is geen voorrang voor de drums, misschien zelfs minder ruimte. Vanuit die gedachte komt ook de kracht van Guiliana, want wat hij doet is ongelooflijk minutieus, zorgvuldig en dienstbaar. En als hij dan zo nu en dan uitpakt zijn, de wow's en ooooh's uit het publiek duidelijk te horen. De stage host omschreef Mark Guiliana als briljant. Dat klopt, maar met deze groep werd het pure magie. (KJS)

Justin Faulkner bij Branford Marsalis
Als kers op de taart van dit weekend North Sea Jazz is daar de jazzgeweldenaar Justin Faulkner bij Branford Marsalis. Softe swing waar het moet, enorme knallen waar het kan. Zelden zo'n dynamische drummer gezien. Daar waar hij de vrijheid pakt met enorme salvo's stimuleert hij de andere drie musici van het kwartet tot grote hoogten, steeds maximaal geconcentreerd op de loop van de tune. Een prachtig slotakkoord van dit wervelende North Sea Jazz Festival 2023! (Erk Willemsen)

De NTR zond veel footage van North Sea Jazz 2023 uit. Een paar highlights hebben ze op Youtube gezet: 

De volledige NTR-uitzendingen die op de NPO zijn uitgezonden:

Uitzending 1: https://www.npostart.nl/VPWON_1352245

Uitzending 2: https://www.npostart.nl/VPWON_1352246 

En de zeven North Sea Jazz Napret uitzendingen op NPO2 Extra: 
https://www.npostart.nl/north-sea-jazz/VPWON_1262920 

 

Op naar volgend jaar North Sea Jazz: 12-13-14 juli 2024

zoeken
zoeken